മരിയ അർബറ്റോവ | |
---|---|
ജനനം | മുറോം, സോവിയറ്റ് യൂണിയൻ | 17 ജൂലൈ 1957
Genre | ഫിക്ഷൻ, നാടകങ്ങൾ, കവിത, ടിവി, ജേണലിസം |
ശ്രദ്ധേയമായ രചന(കൾ) | On the Road to Ourselves |
ഒരു റഷ്യൻ നോവലിസ്റ്റും ചെറുകഥാകൃത്തും നാടകകൃത്തും കവയിത്രിയും പത്രപ്രവർത്തകയും ടോക്ക്ഷോ ഹോസ്റ്റും രാഷ്ട്രീയക്കാരിയും സർവ്വോപരി 1990 കളിൽ റഷ്യയിലെ ഏറ്റവും അറിയപ്പെടുന്ന ഫെമിനിസ്റ്റുകളിൽ ഒരാളുമാണ് മരിയ ഇവാനോവ്ന അർബറ്റോവ (റഷ്യൻ: Мари́я Ива́новна born, ജനനം: 17 ജൂലൈ 1957)
മരിയ അർബറ്റോവ (യഥാർത്ഥത്തിൽ ഗാവ്റിലിന) 1957 ൽ മുറോമിൽ ജനിച്ചു. അവരുടെ മാതാപിതാക്കൾ അവർക്ക് പൂർണ്ണ സ്വാതന്ത്ര്യവും അർബത്തിലെ മുത്തച്ഛന്റെ അപ്പാർട്ട്മെന്റിന്റെ നടത്തിപ്പും നൽകി. ഈ അപ്പാർട്ട്മെന്റ് ഒരിക്കൽ പ്രശസ്ത ഗായകൻ ഫ്യോഡോർ ചാലിയാപിന്റെ വകയായിരുന്നു. മരിയയ്ക്ക് അർബറ്റോവ എന്ന തൂലികാനാമം നൽകി. [1] ഇത് 1999 ൽ അവരുടെ നിയമപരമായ അവസാന നാമമായി സ്വീകരിച്ചു. ചെറുപ്പകാലം മുതൽ പാരമ്പര്യ വിശ്വാസങ്ങളെ എതിർക്കുന്നവളായി അറിയപ്പെട്ടിരുന്ന അവർ കൊംസോമോളിൽ ചേരാൻ വിസമ്മതിച്ചു. അത് അവരുടെ തത്വങ്ങൾക്ക് വിരുദ്ധമായി നിലകൊള്ളുന്നു.[2]
മോസ്കോ സ്റ്റേറ്റ് യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിലെ സ്കൂൾ ഓഫ് യംഗ് ജേണലിസ്റ്റുകളിൽ പഠിച്ച അവർ പിന്നീട് ഫിലോസഫി ഫാക്കൽറ്റിയിലേക്ക് മാറി. പ്രത്യയശാസ്ത്രപരമായ പ്രശ്നങ്ങൾ കാരണം അവർ സർവകലാശാല വിട്ടു. തുടർന്ന് മാക്സിം ഗോർക്കി ലിറ്ററേച്ചർ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടിന്റെ നാടക കലാ വിഭാഗത്തിൽ പഠിക്കുകയും[1] മനഃശാസ്ത്ര വിശകലനത്തിൽ പരിശീലനം നേടുകയും ചെയ്തു. അവർ ഒരു ഹിപ്പി പ്രവർത്തകയും ആയിരുന്നു. പെരെസ്ട്രോയിക്കയ്ക്ക് മുമ്പുള്ള വർഷങ്ങളിൽ അവരുടെ സാഹിത്യകൃതികൾ സെൻസർഷിപ്പ് നിരോധിച്ചിരുന്നു. [1] ഇന്ന് അവർ മോസ്കോ റൈറ്റേഴ്സ് യൂണിയനിലും റഷ്യയിലെ തിയറ്റർ വർക്കേഴ്സ് യൂണിയനിലും അംഗമാണ്.[2]
റഷ്യയിലെ ആദ്യത്തെ ഫെമിനിസ്റ്റുകളിലൊന്നായാണ് അർബറ്റോവയെ കാണുന്നത്. ദേശീയ, പിന്നീട് അന്തർദേശീയ പ്രേക്ഷകരുള്ള ആദ്യ ഫെമിനിസ്റ്റായിരുന്നു അവർ. ഭർത്താക്കന്മാരായി കൂടുതൽ അനുയോജ്യരായ ഇന്ത്യൻ പുരുഷന്മാരെ റഷ്യ ഇറക്കുമതി ചെയ്യാൻ തുടങ്ങുമെന്ന് അവർ സൂചിപ്പിക്കുന്ന ലേഖനമാണ് അവരെ അന്താരാഷ്ട്ര തലത്തിൽ അറിയപ്പെടുന്ന ഒരു അഭിമുഖത്തിനിടയാക്കിയത്. റഷ്യൻ പുരുഷന്മാർ എല്ലായ്പ്പോഴും എണ്ണത്തിൽ കൂടുതലാണ്. ഇന്ത്യൻ പുരുഷന്മാരെ വിവാഹം കഴിക്കാൻ അർബറ്റോവ നിർദ്ദേശിക്കുന്നു. കാരണം അവർ വൈകാരികമായി പൊരുത്തപ്പെടുന്നു. ഈ പ്രസ്താവന സ്ത്രീവിരുദ്ധമായി ഒരാൾക്ക് കാണാൻ കഴിയും. എന്നാൽ അർബറ്റോവ വിയോജിക്കുന്നു. അവളുടെ അഭിപ്രായത്തിൽ, ഒരു ഫെമിനിസ്റ്റ് എന്നതുകൊണ്ട് ഒരാൾ എതിർലിംഗത്തെ വെറുക്കണമെന്ന് അർത്ഥമാക്കുന്നില്ല.
പൊതുവേ, അർബറ്റോവ തന്റെ ഫെമിനിസ്റ്റ് ആശയങ്ങളിൽ സോവിയറ്റ് സമൂഹത്തിലെ പരമ്പരാഗത ആൺ-പെൺ ബന്ധത്തിനെതിരെ വാദിക്കുന്നു. സ്ത്രീകൾ അവരുടെ സൃഷ്ടിപരമായ കഴിവുകളെ വിലമതിക്കുന്നില്ല, വിവാഹത്തെ ഏറ്റവും ഉയർന്ന സാമൂഹിക നേട്ടമായി കണക്കാക്കുന്നു. സ്വന്തം ആത്മകഥയായ Mne sorok let (I am Forty, 1997) മരിയ തന്റെ അമ്മയുടെ ഒരു ഉദാഹരണം പറയുന്നു, മരിയ ഒരു ഫെമിനിസ്റ്റാകാനുള്ള തുടക്കമായിരുന്നുവെന്ന് അവൾ വിശ്വസിക്കുന്നു. ഒരു ഭാര്യ\അമ്മ എന്ന നിലയിൽ മാത്രം സ്ത്രീകൾക്ക് അവരുടെ ജീവിതം പൂർത്തിയാക്കാൻ കഴിയില്ല. സ്ത്രീ-പുരുഷ സമത്വത്തിനായി സോവിയറ്റ് പ്രസംഗം നടത്തിയിട്ടും സ്ത്രീകളുടെ നില പലപ്പോഴും പൂർണ്ണമായും ഭർത്താക്കന്മാരെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്ന സോവിയറ്റ് സമൂഹത്തിന്റെ ഈ വിമോചനത്തിന്റെ അഭാവം ഭാഗികമായി തെറ്റാണ്.
അവളുടെ ഗദ്യ വാചകം മൈ ലാസ്റ്റ് ലെറ്റർ ടു എ, സ്ത്രീകൾ പുരുഷന്മാരെ ആശ്രയിക്കുന്ന പരമ്പരാഗത ബന്ധത്തിനെതിരായ സ്ത്രീകളുടെ വിമോചനത്തിന്റെയും കലാപത്തിന്റെയും ആധുനിക യുഗത്തെ ചിത്രീകരിക്കുന്നു. ഈ കൃതി മരിയയുടെ ചിന്തകളുടേയും അവളുടെ സ്വകാര്യവും പൊതുജീവിതവുമായുള്ള വ്യക്തിപരമായ അനുഭവങ്ങളുടെ ഹ്രസ്വമായ ഉൾക്കാഴ്ചകളുടെ ഒരു ശേഖരമാണ്. ഇവരെല്ലാം ഫാലോക്രസിയെ വിമർശിക്കുന്നു. അവൾ "ഈ നിരാശാജനകമായ പുരുഷ ലോകം" , സ്ത്രീകൾക്കുള്ള അതേ അവകാശങ്ങൾ നിഷേധിക്കുന്നു.
1997-ൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച 'മൈ നെയിം ഈസ് വിമൻ' എന്ന പുസ്തകത്തിൽ, പ്രസവ ആശുപത്രികളിലെ അവസ്ഥയെക്കുറിച്ച് മരിയ സംസാരിക്കുന്നു. അവൾ ജന്മം നൽകിയ അനുഭവം ദേഷ്യത്തോടെ ചർച്ച ചെയ്യുകയും വാക്കുകളിൽ അവസാനിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു: "ഇതെല്ലാം പതിനേഴു വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് എനിക്ക് സംഭവിച്ചത് ഞാനൊരു സ്ത്രീയാണെന്ന ഒറ്റക്കാരണത്താലാണ്. കൂടാതെ ഇത് ഒരു കാര്യമായി കണക്കാക്കാത്ത ആളുകൾ ഉള്ളിടത്തോളം കാലം ചർച്ചയ്ക്ക് അനുയോജ്യമായ വിഷയം ഇത് മറ്റ് സ്ത്രീകൾക്ക് ഓരോ ദിവസവും സംഭവിക്കും, കാരണം ഈ ലോകത്ത് ഒരു സ്ത്രീ എന്നത് ബഹുമാനത്തിന് അർഹമായ ഒന്നല്ല, പുരുഷന്മാർക്ക് ചെയ്യാൻ കഴിയാത്ത ഒരേയൊരു കാര്യം നിങ്ങൾ ചെയ്യുമ്പോൾ പോലും.
[1] http://www.auburn.edu/~mitrege/FLRU2520/MARIAARBATOVA.html Archived 2017-12-22 at the Wayback Machine. [2] www.arbatova.ru/eng/ [3] https://www.rbth.com/articles/2011/05/03/why_best_grooms_are_from_india_russian_feminist_unravels_12474 [4] Arbatova, M. (2001). Where One Sex Discriminates Against the Other, True Freedom Is Impossible. (I. Smirnova, Interviewer) [5] Arbatova, M (2006). My last letter to A. In War and peace: contemporary Russian prose ( Glas new women's writing). Northwestern University Press.