ആൾ ഇന്ത്യാ കിസാൻ സഭ (അശോക റോഡ്)

ആൾ ഇന്ത്യാ കിസാൻ സഭ
തരംകർഷക സംഘടന
ബന്ധങ്ങൾകമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് പാർട്ടി ഓഫ് ഇന്ത്യ(മാർക്സിസ്റ്റ്)
വെബ്സൈറ്റ്http://kisansabha.org/

അഖില ഭാരതീയ കിസാൻ സഭ (A.I.K.S.) ഭാരത്തിലെ കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് പാർട്ടി ഓഫ് ഇന്ത്യ (മാർക്സിസ്റ്റ്)നോട് ആഭിമുഖ്യമുള്ള ഒരു ഇടതുപക്ഷ കർഷക സംഘടനയാണ്.[1]

ചരിത്രം

[തിരുത്തുക]

1929 ൽ രൂപീകരിച്ച സഹജനന്ദ് സരസ്വതിയുടെ നേതൃത്വത്തിലാണ് ബീഹാറിൽ

ക്രമേണ കർഷക പ്രസ്ഥാനം രൂക്ഷമാവുകയും ഇന്ത്യയുടെ മറ്റ് ഭാഗങ്ങളിൽ വ്യാപിക്കുകയും ചെയ്തു. 1934 ൽ കോൺഗ്രസ് സോഷ്യലിസ്റ്റ് പാർട്ടി (സി‌എസ്‌പി) രൂപീകരിച്ചത് ഇന്ത്യൻ ദേശീയ കോൺഗ്രസുമായി ചേർന്ന് പ്രവർത്തിക്കാൻ കമ്മ്യൂണിസ്റ്റുകളെ സഹായിച്ചു, എന്നിരുന്നാലും താൽക്കാലികമായി, പിന്നീട് 1935 ഏപ്രിലിൽ, കർഷക നേതാക്കളായ എൻ ജി രംഗ, അന്നത്തെ സെക്രട്ടറിയും ജോയിന്റ് സെക്രട്ടറിയുമായ ഇ എം എസ് നമ്പൂരിപാഡ് ദക്ഷിണേന്ത്യൻ ഫെഡറേഷൻ ഓഫ് പീസന്റ്സ് ആന്റ് അഗ്രികൾച്ചറൽ ലേബർ, ഒരു അഖിലേന്ത്യാ കർഷക സമിതി രൂപീകരിക്കാൻ നിർദ്ദേശിച്ചു.[2] താമസിയാതെ ഈ സമൂല സംഭവവികാസങ്ങളെല്ലാം അഖിലേന്ത്യാ കിസാൻ സഭ (എ.ഐ.കെ.എസ്) രൂപീകരിക്കുന്നതിൽ കലാശിച്ചു. [2] കോൺഗ്രസ് 1936 ഏപ്രിൽ 11 ന് സരസ്വതിയെ അതിന്റെ ആദ്യ പ്രസിഡന്റായി തിരഞ്ഞെടുത്തു. അതിൽ രംഗ, നമ്പൂരിപാഡ്, കരിയാനന്ദ് ശർമ്മ, യമുന കർജി, യാദുനന്ദൻ (ജാദുനന്ദൻ) ശർമ്മ, രാഹുൽ സംഖ്യായൻ, പി. സുന്ദരയ്യ, രാം മനോഹർ ലോഹിയ, ജയപ്രകാശ് നാരായണൻ, ആചാര്യ നരേന്ദ്ര ദേവ്, ബങ്കിം മുഖർജി. 1936 ഓഗസ്റ്റിൽ പുറത്തിറങ്ങിയ കിസാൻ മാനിഫെസ്റ്റോ സമീന്ദാരി സമ്പ്രദായം നിർത്തലാക്കണമെന്നും ഗ്രാമീണ കടങ്ങൾ റദ്ദാക്കണമെന്നും ആവശ്യപ്പെട്ടു.[3] 1937 ഒക്ടോബറിൽ ചുവന്ന പതാക അതിന്റെ ബാനറായി സ്വീകരിച്ചു. താമസിയാതെ, അതിന്റെ നേതാക്കൾ കോൺഗ്രസുമായി കൂടുതൽ അകന്നു, ബീഹാറിലും യുണൈറ്റഡ് പ്രവിശ്യയിലും കോൺഗ്രസ് സർക്കാരുകളുമായി ആവർത്തിച്ച് ഏറ്റുമുട്ടി.[4]

തുടർന്നുള്ള വർഷങ്ങളിൽ, ഈ പ്രസ്ഥാനം കോൺഗ്രസിൽ നിന്ന് മാറുന്നതിനനുസരിച്ച് സോഷ്യലിസ്റ്റുകളും കമ്മ്യൂണിസ്റ്റുകളും കൂടുതലായി ആധിപത്യം സ്ഥാപിച്ചു,[5] 1938 ലെ കോൺഗ്രസിന്റെ ഹരിപുര സെഷനിൽ, നേതാജി സുഭാഷ് ചന്ദ്രബോസിന്റെ അധ്യക്ഷതയിൽ, വിള്ളൽ വ്യക്തമായി.[3] 1942 മെയ് ആയപ്പോഴേക്കും കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് പാർട്ടി ഓഫ് ഇന്ത്യ അന്നത്തെ സർക്കാർ നിയമവിധേയമാക്കി,[6] തുടർന്ന് എ.ഐ.കെ.എസ് ഏറ്റെടുത്തു. ബംഗാൾ ഉൾപ്പെടെ ഇന്ത്യയിലുടനീളം അംഗത്വം ഗണ്യമായി വർദ്ധിച്ചു.[7] 1964 ൽ കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് പാർട്ടി ഓഫ് ഇന്ത്യ രണ്ടായി വിഭജിക്കപ്പെട്ടു. ഇതിനെത്തുടർന്ന് അഖിലേന്ത്യാ കിസാൻ സഭയും ഓരോ വിഭാഗവും പിളർന്നു.

നേതൃത്വം

[തിരുത്തുക]

ദേശീയ പ്രസിഡന്റ്: അശോക് ധവാലെ

ദേശീയ വൈസ് പ്രസിഡന്റ്: അമ്ര റാം, എസ് രാമചന്ദ്രൻ പിള്ള, കെ വരദരാജൻ, മദൻ ഘോഷ്, കെ ബാലകൃഷ്ണൻ, എസ് മല്ല റെഡ്ഡി, എസ് കെ പ്രീജ (സ്ത്രീ)

ദേശീയ ജനറൽ സെക്രട്ടറി: ഹന്നൻ മൊല്ല

ദേശീയ ജോയിന്റ് സെക്രട്ടറി: വിജു കൃഷ്ണൻ, എൻ കെ ശുക്ല, ഇ പി ജയരാജൻ, നൃപൻ ചൗധരി, കെ.കെ. രാഗേഷ്, ജിതേന്ദ്ര ചൗധരി, അമൽ ഹൽദാർ, ബാദൽ സരോജ്

അവലംബം

[തിരുത്തുക]
  1. ↑ AP agri body seeks aid to tenant farmers Archived 24 ഫെബ്രുവരി 2009 at the Wayback Machine The Hindu, 14 November 2008.
  2. ↑ 2.0 2.1 Peasants in India's Non-violent Revolution: Practice and Theory, by Mridula Mukherjee. Published by SAGE, 2004. ISBN 0-7619-9686-9. Page 136.
  3. ↑ 3.0 3.1 Mahatma Gandhi, by Sankar Ghose. Published by Allied Publishers, 1991. ISBN 81-7023-205-8. Page 262.
  4. ↑ States, Parties, and Social Movements, by Jack A. Goldstone. Cambridge University Press, 2003. ISBN 0-521-01699-1. Page 192.
  5. ↑ Peasant Struggles in India, by Akshayakumar Ramanlal Desai. Published by Oxford University Press, 1979. Page 349.
  6. ↑ Caste, Protest and Identity in Colonial India: The Namasudras of Bengal, 1872-1947, by Shekhar Bandyopadhyaya. Routledge, 1997. ISBN 0-7007-0626-7. Page 233.
  7. ↑ States, Parties, and Social Movements, by Jack A. Goldstone. Cambridge University Press, 2003. ISBN 0-521-01699-1. Page 192.