ഡാനിയൽ മോറിസ് ഏഞ്ചൽ (14 മേയ് 1911 - 13 ഡിസംബർ 1999) 1950-കളിലെ ശ്രദ്ധേയമായ നിരവധി ബ്രിട്ടീഷ് സിനിമകളുടെ ഉത്തരവാദിത്തം വഹിച്ച ഒരു പ്രമുഖ ബ്രിട്ടീഷ് ചലച്ചിത്ര നിർമ്മാതാവായിരുന്നു, അദർ മാൻസ് വിഷം (1952), ദ സീ ഷാൽ നോട്ട് ഹാവ് ദെം (1954), റീച്ച് . ഫോർ ദി സ്കൈ (1956), കാർവ് ഹെർ നെയിം വിത്ത് പ്രൈഡ് (1958).1950 കളിൽ ശ്രദ്ധേയമായ നിരവധി ബ്രിട്ടീഷ് സിനിമകളുടെ ഉത്തരവാദിത്തം അദ്ദേഹം വഹിച്ചിട്ടുണ്ട്.
ഒരു അനുശോചനക്കുറിപ്പിൽ അദ്ദേഹത്തെ വിശേഷിപ്പിച്ചത് " ശക്തമായ അഭിപ്രായങ്ങളും അൽപ്പം ക്രൂരമായ രീതിയുമുള്ള ഒരു മനുഷ്യൻ " എന്ന് ആണ്.എയ്ഞ്ചൽ സിനിമ എന്ന മാധ്യമത്തിന് വേണ്ടി തികച്ചും സമർപ്പിതനായിരുന്നു..[1]
ലണ്ടനിലെ യൂണിവേഴ്സിറ്റി കോളേജ് സ്കൂളിലായിരുന്നു ഏഞ്ചലിന്റെ വിദ്യാഭ്യാസം. ഏയ്ഞ്ചൽസ് എന്ന നാടക വസ്ത്രവ്യാപാരം നടത്തിയിരുന്ന കുടുംബത്തിൽ നിന്നാണ് അദ്ദേഹം വന്നത്.
രണ്ടാം ലോകമഹായുദ്ധസമയത്ത് ഏഞ്ചൽ ബർമ്മയിൽ സേവനമനുഷ്ഠിച്ചു, അവിടെ അദ്ദേഹം ഒരു മേജറായിരുന്നു. അപ്പൻഡിസൈറ്റിസിനുള്ള ഓപ്പറേഷൻ കഴിഞ്ഞ് ഉണർന്നപ്പോൾ, തനിക്ക് പോളിയോ പിടിപെട്ടുവെന്നും ഇനി നടക്കില്ലെന്നും പറഞ്ഞു. രണ്ട് വർഷം അദ്ദേഹം ബേസ് ഹോസ്പിറ്റലിൽ ചെലവഴിച്ചു, തുടർന്ന് ഇംഗ്ലണ്ടിലേക്ക് അയച്ചു, അവിടെ അദ്ദേഹം കുടുംബ സ്ഥാപനത്തിൽ വീണ്ടും ചേർന്നു, അത് എയ്ഞ്ചലിന്റെയും ബെർമന്റെയും ആയിത്തീർന്നു വീൽചെയറിൽ കറങ്ങാൻ പഠിച്ച അദ്ദേഹം ചൂരൽ ഉപയോഗിച്ച് നടക്കാൻ സ്വയം പഠിപ്പിച്ചു. 1971-ൽ വീൽചെയറിൽ ഒതുങ്ങിപ്പോകുന്നതുവരെ അദ്ദേഹം ഊന്നുവടിയിൽ നടക്കുമായിരുന്നു.
ലണ്ടനിലെ വിൻഡ്മിൽ തിയേറ്ററിന്റെ ജനറൽ മാനേജരായിരുന്ന വിവിയൻ വാൻ ഡാമിന്റെ മകൾ ബെറ്റി വാൻ ഡാമിനെ അദ്ദേഹം 1945-ൽ വിവാഹം കഴിച്ചു. [2]
1946-ൽ അദ്ദേഹം തന്റെ പട്ടാള പെൻഷൻ ഉപയോഗിച്ച് ഒരു ഫിലിം ക്യാമറ വാങ്ങി. അദ്ദേഹം ജോർജ്ജ് ആറാമൻ രാജാവിന് കത്തെഴുതുകയും റോയൽ സ്റ്റേബിളുകൾ ചിത്രീകരിക്കാൻ അനുമതി ചോദിക്കുകയും ചെയ്തു. ഇത് 5,000 പൗണ്ട് ലാഭമുണ്ടാക്കിയ ഓൾ ദി കിംഗ്സ് ഹോഴ്സ് എന്ന ഡോക്യുമെന്ററിക്ക് കാരണമായി. ഓൾ ദി കിംഗ്സ് മെൻ, ഓൾ ദി കിംഗ്സ് മ്യൂസിക് എന്നിവയുൾപ്പെടെയുള്ള ഡോക്യുമെന്ററികളുടെ ഒരു പരമ്പര നിർമ്മിക്കാൻ അദ്ദേഹം ഇത് ഉപയോഗിച്ചു, £30,000 ലാഭം നേടി. മർഡർ അറ്റ് ദി വിൻഡ്മിൽ (1949) എന്ന ചിത്രത്തിലൂടെ അദ്ദേഹം ചലച്ചിത്ര മേഖലയിലേക്ക് വന്നു .
1960-ൽ, ജോൺ വൂൾഫിനൊപ്പം എയ്ഞ്ചൽ തന്റെ സൃഷ്ടികൾ ടെലിവിഷനിലേക്ക് വിറ്റ ആദ്യത്തെ ചലച്ചിത്ര നിർമ്മാതാക്കളിൽ ഒരാളായി. ഇത് വ്യവസായത്തെ പ്രകോപിപ്പിക്കുകയും വർഷങ്ങളോളം അദ്ദേഹത്തിന്റെ സിനിമകൾ വിതരണക്കാരും സിനിമാശാലകളും ബഹിഷ്കരിക്കുകയും ചെയ്തു. [1] [3]
1980-ൽ, മോറിന്റെ രണ്ടാമത്തെ ആത്മകഥയിൽ നടത്തിയ അഭിപ്രായപ്രകടനങ്ങളുടെ പേരിൽ നടൻ കെന്നത്ത് മോറിനെതിരെ ഏഞ്ചൽ വിജയകരമായി കേസ് നടത്തി. [4]