ഗ്ലാക്സോ സ്മിത്ത്ക്ലൈൻ (ജിഎസ്കെ) വാക്സിൻസ് ചീഫ് സയന്റിസ്റ്റും ബാഹ്യ ഗവേഷണ വികസന (ആർ & ഡി) മേധാവിയുമാണ് റിനോ റാപ്പൗലി. [2] മുമ്പ്, റോക്ക്ഫെല്ലർ യൂണിവേഴ്സിറ്റി, ഹാർവാർഡ് മെഡിക്കൽ സ്കൂൾ എന്നിവിടങ്ങളിൽ വിസിറ്റിംഗ് സയന്റിസ്റ്റായി സേവനമനുഷ്ഠിച്ച അദ്ദേഹം സ്ക്ലാവോ, വാക്സിൻ റിസർച്ച്, സിഎസ്ഒ, ചിറോൺ കോർപ്പറേഷൻ, നൊവാർട്ടിസ് വാക്സിൻസ് എന്നിവയിൽ പ്രവർത്തിച്ചിട്ടുണ്ട്..[3][4][5]
വാക്സിനുകൾ, രോഗപ്രതിരോധശാസ്ത്രം എന്നിവയിൽ അദ്ദേഹം ആഗോളതലത്തിൽ അറിയപ്പെടുന്നു. സെൽ ബയോളജിയും മൈക്രോബയോളജിയും സംയോജിപ്പിക്കുന്ന ഒരു വിഭാഗമായ സെല്ലുലാർ മൈക്രോബയോളജി മേഖലയെ അദ്ദേഹം സ്ഥാപിച്ചു. റിവേഴ്സ് വാക്സിനോളജി എന്നറിയപ്പെടുന്ന വാക്സിൻ വികസനത്തിനായുള്ള ജീനോമിക് സമീപനത്തിന് അദ്ദേഹം തുടക്കമിട്ടു. [6]
ചിറോൺ കോർപ്പറേഷന്റെ അനുബന്ധ ഇൻഫ്ലുവൻസ വാക്സിനുകൾ, മെനിംഗോകേറ്റ് (ആർ) മെനിംഗോകോക്കൽ-സി രോഗത്തിനെതിരായ വാക്സിൻ, പെർട്ടുസിസിനെതിരായ ആദ്യത്തെ പുനസംയോജന ബാക്ടീരിയ വാക്സിൻ എന്നിവ വികസിപ്പിച്ചെടുക്കാൻ റാപ്പൗലി നേതൃത്വം നൽകി. നിലവിൽ, മെനിംഗോകോക്കൽ രോഗം, ഏവിയൻ, പാൻഡെമിക് ഇൻഫ്ലുവൻസ എന്നിവയ്ക്കെതിരായ കൂടുതൽ വാക്സിനുകളുടെ ഗവേഷണത്തിലും വികസനത്തിലും റാപ്പൗലി സജീവമായി ഏർപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
ഇറ്റാലിയൻ വാക്സിൻ കമ്പനിയായ സ്ക്ലാവോ സ്പാ ഏറ്റെടുക്കുന്നതിലൂടെ 1992 ൽ യൂറോപ്യൻ വാക്സിൻ ഗവേഷണ മേധാവിയായി റാപ്പൗലി ചിരോനിൽ ചേർന്നു. അവിടെ അദ്ദേഹം ഗവേഷണ-വികസന മേധാവിയായി സേവനമനുഷ്ഠിച്ചു. മുമ്പ് നോവാർട്ടിസ് വാക്സിൻസ് & ഡയഗ്നോസ്റ്റിക്സ് (സിയീന, ഇറ്റലി) വാക്സിൻ റിസർച്ചിന്റെ ആഗോള തലവനായിരുന്നു റാപ്പൗലി [6]. 2015 മുതൽ ഗ്ലാക്സോ സ്മിത്ത്ക്ലൈനിന്റെ വാക്സിനേഷൻ വിഭാഗത്തിൽ ചീഫ് സയന്റിസ്റ്റും ബാഹ്യ ഗവേഷണ-വികസന മേധാവിയുമായി ഡോ. റാപ്പൗലി ഇറ്റലിയിലെ സിയീനയിലാണ് പ്രവർത്തിക്കുന്നത്.[7]
ഹീമോഫിലസ് ഇൻഫ്ലുവൻസ, നീസെരിയ മെനിഞ്ചിറ്റിഡിസ്, [8] ന്യൂമോകോക്കസ് വാക്സിനുകൾ എന്നിവയിൽ ഉപയോഗിക്കുന്ന CRM197[9] ന്റെ വികസനം; ജനിതകമാറ്റം വരുത്തിയ പെർട്ടുസിസ് ടോക്സിൻ അടങ്ങിയ അസെല്ലുലാർ പെർട്ടുസിസ് വാക്സിൻ; മെനിംഗോകോക്കസിനെതിരായ ആദ്യത്തെ സംയോജിത വാക്സിനുകൾ; ഇൻഫ്ലുവൻസയ്ക്ക് അഡ്ജുവന്റ് MF59;[10][11] മെനിംഗോകോക്കസ് ബി ജീനോം-ഡെറിവേഡ് വാക്സിൻ [3][12]എന്നിവ പ്രധാന നേട്ടങ്ങളിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു.
ഔദ്യോഗിക ജീവിതത്തിനിടയിൽ 1987 ൽ ജനിതക ഡിടോക്സിഫിക്കേഷൻ; [13] 1996 ൽ സെല്ലുലാർ മൈക്രോബയോളജി; [14] 2000 ൽ റിവേഴ്സ് വാക്സിനോളജി; [15] 2005 ൽ പാൻ-ജീനോം [3][16]തുടങ്ങി അദ്ദേഹം നിരവധി പുതിയ ശാസ്ത്രീയ ആശയങ്ങൾ അവതരിപ്പിച്ചു.
↑Bröker, Michael; Costantino, Paolo; DeTora, Lisa; McIntosh, E. David; Rappuoli, Rino (2011). "Biochemical and biological characteristics of cross-reacting material 197 (CRM197), a non-toxic mutant of diphtheria toxin: Use as a conjugation protein in vaccines and other potential clinical applications". Biologicals. 39 (4): 195–204. doi:10.1016/j.biologicals.2011.05.004. PMID21715186.
↑O'Hagan, Derek T; Ott, Gary S; Nest, Gary Van; Rappuoli, Rino; Giudice, Giuseppe Del (2014). "The history of MF59® adjuvant: a phoenix that arose from the ashes". Expert Review of Vaccines. 12 (1): 13–30. doi:10.1586/erv.12.140. PMID23256736. S2CID7842318.
↑O'Hagan, Derek T; Rappuoli, Rino; De Gregorio, Ennio; Tsai, Theodore; Del Giudice, Giuseppe (2014). "MF59 adjuvant: the best insurance against influenza strain diversity". Expert Review of Vaccines. 10 (4): 447–462. doi:10.1586/erv.11.23. PMID21506643. S2CID20377287.