റോസ് സ്കോട്ട് | |
---|---|
![]() in about 1883 | |
ജനനം | 8 October 1847 Glendon, near സിംഗിൾട്ടൺ, ന്യൂ സൗത്ത് വെയിൽസ്[1] |
മരണം | 20 ഏപ്രിൽ 1925 | (പ്രായം 77)
ദേശീയത | ഓസ്ട്രേലിയ |
അറിയപ്പെടുന്നത് | founding the Women's Political Education League |
ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ തുടക്കത്തിൽ ന്യൂ സൗത്ത് വെയിൽസിൽ സ്ത്രീകളുടെ വോട്ടവകാശത്തിനും സാർവത്രിക വോട്ടവകാശത്തിനും വേണ്ടി വാദിച്ച ഒരു ഓസ്ട്രേലിയൻ വനിതാ അവകാശ പ്രവർത്തകയായിരുന്നു റോസ് സ്കോട്ട് (ജീവിതകാലം, 8 ഒക്ടോബർ 1847 - 20 ഏപ്രിൽ 1925). 1902 ൽ അവർ വിമൻസ് പൊളിറ്റിക്കൽ എഡ്യൂക്കേഷൻ ലീഗ് സ്ഥാപിച്ചു.
സ്കോട്ട് ഹെലനസ് സ്കോട്ടിന്റെയും (1802–1879) സാറാ ആൻ സ്കോട്ട്(മുമ്പ്, റസ്ഡൻ) അക സരന്നയുടെയും എട്ട് മക്കളിൽ അഞ്ചാമത്തെ മകളായിരുന്നു. സ്കോട്ടിഷ് ഫിസിഷ്യനായ ഹെലനസ് സ്കോട്ടിന്റെ (1760-1821) ചെറുമകളുമായിരുന്നു. അവരുടെ കസിൻ പ്രകൃതിശാസ്ത്രജ്ഞനായ ഹാരിയറ്റ് മോർഗൻ (മുമ്പ്, സ്കോട്ട്), ഹെലീന സ്കോട്ട് എന്നിവരായിരുന്നു. അവരുടെ ഏറ്റവും അടുത്ത സഹോദരി അഗസ്റ്റയ്ക്കൊപ്പമാണ് അവർ ഭവനത്തിൽ വിദ്യാഭ്യാസം നടത്തിയിരുന്നത്. ചെറുപ്പം മുതൽ തന്നെ റോസ് സ്കോട്ടിനെ ചരിത്രത്തിലെയും സാഹിത്യത്തിലെയും സ്ത്രീകളിൽ ജോൻ ഓഫ് ആർക്ക്, ദി ടേമിംഗ് ഓഫ് ഷ്രൂ വിലെ കാറ്റെറിന തുടങ്ങിയവർ സ്വാധീനിച്ചിരുന്നു.[2]
1882-ൽ റോസ് സ്കോട്ട് സിഡ്നിയിലെ തന്റെ വീട്ടിൽ ഒരു പ്രതിവാര സലൂൺ നടത്താൻ തുടങ്ങി. ഈ മീറ്റിംഗുകളിലൂടെ രാഷ്ട്രീയക്കാർ, ജഡ്ജിമാർ, മനുഷ്യസ്നേഹികൾ, എഴുത്തുകാർ, കവികൾ എന്നിവർക്കിടയിൽ അവർ അറിയപ്പെട്ടു. 1889-ൽ വിമൻസ് ലിറ്റററി സൊസൈറ്റി സ്ഥാപിക്കാൻ സഹായിച്ചു. അത് 1891-ൽ ന്യൂ സൗത്ത് വെയിൽസിലെ വുമൺഹുഡ് സഫറേജ് ലീഗായി വളർന്നു. കമ്മിറ്റി യോഗങ്ങളിൽ സംസാരിക്കുന്നത് അവർക്ക് ആത്മവിശ്വാസം നൽകി. ഒടുവിൽ അവർ ഒരു പ്രഗത്ഭ പബ്ലിക് സ്പീക്കറായി. 1892 ഏപ്രിലിൽ, വിവാഹത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ആഷ്ടന്റെ വിവാദപരമായ വീക്ഷണങ്ങളെക്കുറിച്ച് സഹ സഫ്രാജിസ്റ്റ് എലിസ ആഷ്ടനുമായി ഒരു പൊതുചർച്ചയിൽ പങ്കെടുത്തു.[3][4]
സ്കോട്ടിന്റെ അമ്മ 1896-ൽ മരിച്ചു. അവൾക്ക് ഒരു വീടും അവരുടെ ആവശ്യങ്ങൾക്ക് മതിയായ വരുമാനവും ഉണ്ടായിരുന്നു. സ്ത്രീകൾക്ക് വേണ്ടിയുള്ള വോട്ടുകളോടുള്ള അവരുടെ താൽപര്യം സമൂഹത്തിലെ സ്ത്രീകളുടെ സ്ഥാനത്തെക്കുറിച്ച് വളരെയധികം പഠിക്കാൻ കാരണമായി. കൂടാതെ പെൺകുട്ടികൾ രാവിലെ 8 മുതൽ രാത്രി 9 വരെയും സാധാരണ ദിവസങ്ങളിലും ശനിയാഴ്ചകളിൽ രാത്രി 11 വരെയും കടകളിൽ ജോലി ചെയ്യുന്നതായി അവർ കണ്ടെത്തി. ഈ പെൺകുട്ടികളിൽ ചിലർ ശനിയാഴ്ച അവളുടെ വീട്ടിൽ വന്ന് അവർ ജോലി ചെയ്ത സാഹചര്യങ്ങൾ വിവരിക്കാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു. അവിടെ പ്രമുഖ രാഷ്ട്രീയക്കാരായ ബെർണാർഡ് വൈസ്, വില്യം ഹോൾമാൻ, ഡബ്ല്യുഎം ഹ്യൂസ്, തോമസ് ബാവിൻ എന്നിവരെ കണ്ടുമുട്ടി ബില്ലിന്റെ കരട് തയ്യാറാക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ച് ചർച്ച ചെയ്തു. അത് ഒടുവിൽ 1899-ലെ ആദ്യകാല സമാപന നിയമമായി മാറി.
പോലീസ് സ്റ്റേഷനുകളിലും ഫാക്ടറികളിലും കടകളിലും വനിതാ ഇൻസ്പെക്ടർമാരുടെ നിയമനം, വനിതാ തടവുകാരുടെ അവസ്ഥ മെച്ചപ്പെടുത്തൽ എന്നിവയായിരുന്നു വാദിക്കുകയും ഒടുവിൽ നടപ്പിലാക്കുകയും ചെയ്ത മറ്റ് പരിഷ്കാരങ്ങൾ.
സ്കോട്ട് 1902-ൽ വിമൻസ് പൊളിറ്റിക്കൽ എജ്യുക്കേഷൻ ലീഗിന്റെ ആദ്യത്തെ പ്രസിഡന്റായി, 1910 വരെ ആ പദവിയിൽ തുടർന്നു.[1]ലീഗ് സംസ്ഥാനത്തുടനീളം ശാഖകൾ സ്ഥാപിക്കുകയും സ്കോട്ടിന്റെ ഹൃദയത്തോട് ചേർന്നുനിൽക്കുന്ന വിഷയത്തിനായി സ്ഥിരമായി പ്രചാരണം നടത്തുകയും ചെയ്തു: 1910-ൽ കുറ്റകൃത്യങ്ങൾ (പെൺകുട്ടികളുടെ സംരക്ഷണം) നിയമത്തിലൂടെ നേടിയെടുത്ത സമ്മതപ്രായം 14-ൽ നിന്ന് 16 ആയി ഉയർത്തി.[5] 1908-ൽ പീസ് സൊസൈറ്റിയുടെ സിഡ്നി ബ്രാഞ്ചിന്റെ പ്രസിഡണ്ട് കൂടിയായിരുന്നു അവർ. വോട്ടവകാശത്തിന് ശേഷമുള്ള ഫെമിനിസ്റ്റ് നവീകരണ കാമ്പെയ്നുകളിൽ അവർ പങ്കെടുത്ത മറ്റ് കുടുംബ പരിപാലനവും ശിശു സംരക്ഷണവും (1916), വിമൻസ് ലീഗൽ സ്റ്റാറ്റസ് (1918), ആദ്യ കുറ്റവാളികൾ (സ്ത്രീകൾ) 1918 എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നു.
വർഷങ്ങളോളം, ന്യൂ സൗത്ത് വെയിൽസിലെ നാഷണൽ കൗൺസിൽ ഓഫ് വുമണിന്റെ അന്താരാഷ്ട്ര സെക്രട്ടറി കൂടിയായിരുന്നു അവർ. 1921-ൽ അവർ വിരമിച്ചപ്പോൾ, പണത്തിന്റെ ഒരു അവതരണം അവർക്ക് നൽകി, അത് നിയമവിദ്യാർത്ഥികൾക്ക് സിഡ്നി യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിലെ ഒരു വനിതാ ഉദ്യോഗാർത്ഥിയുടെ റോസ് സ്കോട്ട് പ്രൈസ് ഫോർ പ്രോഫിഷ്യൻസി അറ്റ് ഗ്രാജ്വേഷൻ[6]എന്ന സമ്മാനം കണ്ടെത്തി. ജോൺ ലോങ്സ്റ്റാഫ് അവളുടെ ഛായാചിത്രം വരയ്ക്കാൻ മറ്റൊരു സബ്സ്ക്രിപ്ഷൻ നടത്തി. ഇത് ഇപ്പോൾ സിഡ്നിയിലെ ആർട്ട് ഗാലറിയിൽ തൂക്കിയിരിക്കുന്നു. ഫെഡറേഷനും നിർബന്ധിത നിയമനത്തിനും സ്കോട്ട് എതിരായിരുന്നു. അവൾ ഒരു ആംഗ്ലിക്കൻ[1]സമാധാനവാദിയായിരുന്നു.[7]