സുനിത കോഹ്ലി

Sunita Kohli
Personal information
പേര് Sunita Kohli
പൗരത്വം Indian
ജനന തിയ്യതി December 28, 1946
ജനിച്ച സ്ഥലം Lahore, Punjab, India
Work
പ്രധാന കെട്ടിടങ്ങൾ
പ്രധാന പ്രോജക്ടുകൾ Interior Projects: Rashtrapati Bhavan, Hyderabad House, Prime Minister's Office, Prime Minister's Residence, Indira Gandhi Memorial Museum, British Council Building in New Delhi; National Assembly Building, Thimpu, Bhutan; Hotel & Casino Mena House Oberoi in Cairo, Hotel Aswan Oberoi, Hotel EL-Arish Oberoi and luxury hotel boats on the Nile, notably the Oberoi Philae Cruiser in Egypt; residences in Sri Lanka; restoration hotel project in Lahore; Naila Fort in Jaipur.
പ്രധാന ഡിസൈനുകൾ Known to be original, research-based and culture specific in response to different locations across India and other countries.
പുരസ്കാരങ്ങളും സമ്മാനങ്ങളും Padma Shri

ഇന്റീരിയർ ഡിസൈനർ, വാസ്തുവിദ്യാ പുനഃസ്ഥാപക, ഫർണിച്ചർ നിർമ്മാതാവ് എന്നീ നിലകളിൽ പ്രശസ്തയായ ഇന്ത്യക്കാരിയാണ് സുനിത കോഹ്‌ലി. രാഷ്ട്രപതി ഭവൻ, പാർലമെന്റ് ഹൌസ് കൊളോണേഡ് (1985–1989), പ്രധാനമന്ത്രിയുടെ ഓഫീസ്, ന്യൂഡൽഹിയിലെ ഹൈദരാബാദ് ഹൌസ് എന്നിവ അവർ പുനഃസ്ഥാപിക്കുകയും അലങ്കരിക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു.[1][2][3]

1992 ൽ ഇന്ത്യാ ഗവൺമെന്റ് അവർക്ക് പത്മശ്രീ നൽകി ആദരിച്ചു.[4][5]

ആദ്യകാല ജീവിതവും വിദ്യാഭ്യാസവും

[തിരുത്തുക]

ലാഹോറിലെ പ്രശസ്ത വിക്ടോറിയൻ കെട്ടിടമായ ലക്ഷ്മി മാൻഷലിൽ ഇന്ദർ പ്രകാശിന്റെയും ചാന്ദ് സൂറിന്റെയും മകളായി ജനനം.[6] ആര്യ സമാജക്കാരൻ ആയ പിതാവ് ഇന്ത്യാ വിഭജനത്തെ തുടർന്ന് ലക്നൌവിലേക്ക് കുടിയേറിയതിനെത്തുടർ ലക്നൗവിൽ കുട്ടിക്കാലം ചിലവഴിച്ചു. ലഖ്‌നൗവിലെ റോമൻ കത്തോലിക്കാ കോൺവെന്റിൽ ആണ് പഠിച്ചത്.[7] അച്ഛൻ പഴയ വിളക്കുകളും ഫർണിച്ചറുകളും തേടിയുള്ള ലേലത്തിലേക്കും വിൽപ്പനയിലേക്കും സുനിതയേയും കൊണ്ടുപോകുമായിരുന്നു.[8] പിന്നീട് ന്യൂഡൽഹിയിലെ ലേഡി ശ്രീ റാം കോളേജിൽ (ഡെൽഹി സർവകലാശാല) നിന്ന് ഇംഗ്ലീഷ് സാഹിത്യത്തിൽ ബിരുദം നേടി, തുടർന്ന് ലഖ്‌നൗ സർവകലാശാലയിൽ നിന്ന് ഇംഗ്ലീഷിൽ എം.എ പാസായി.[8]

കരിയർ

[തിരുത്തുക]

ഇന്റീരിയർ ഡിസൈനിൽ തന്റെ കരിയറിന്റെ "ആകസ്മികമായ" ആരംഭത്തിന് മുമ്പ് അവൾ ലൊറേറ്റോ കോൺവെന്റ് ലഖ്‌നൗവിൽ പഠിപ്പിച്ചു.[6][8] വിവാഹശേഷം, അവരും ഭർത്താവും ഒഴിവുസമയങ്ങളിൽ പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ഇംഗ്ലീഷ് ഫർണിച്ചറുകളും വിളക്കുകളും തേടി ലക്‌നൗ, രാജസ്ഥാൻ, ഡെറാഡൂൺ, മുസ്സൂറി എന്നിവിടങ്ങളിലെ കടകൾ സന്ദർശിക്കുന്നത് പതിവായിരുന്നു. താമസിയാതെ കോഹ്‌ലി അവരുടെ പുരാവസ്തുക്കളിലെ താൽപ്പര്യം ഒരു ബിസിനസ്സാക്കി മാറ്റി. പ്രാദേശിക കരകൌശല വിദഗ്ധരിൽ നിന്ന് ഫർണിച്ചറുകൾ പുനഃസ്ഥാപിക്കാൻ അവൾ പഠിച്ചു, ഇത് അവർ പുനഃസ്ഥാപന ബിസിനസ്സ് ആരംഭിക്കാൻ കാരണമായി.[6]

1971 ൽ ന്യൂഡൽഹിയിൽ ഇന്റീരിയർ ഡിസൈൻ സ്ഥാപനമായ സുനിത കോഹ്‌ലി ഇന്റീരിയർ ഡിസൈൻസ് സ്ഥാപിച്ചു. അടുത്ത വർഷം, സുനിത കോഹ്‌ലി & കമ്പനി സ്ഥാപിച്ചു, ഇത് സമകാലിക ക്ലാസിക് ഫർണിച്ചറുകളും ആർട്ട് ഡെക്കോ, ബൈഡർമിയർ, ആംഗ്ലോ-ഇന്ത്യൻ കൊളോണിയൽ ഫർണിച്ചറുകൾ നിർമ്മിക്കുന്നു. ഏറ്റവും സമീപകാലത്ത്, അവളുടെ ആർക്കിടെക്റ്റ് മകളായ കൊഹെലിക കോഹ്‌ലി സിഇഒയായ കെ 2 ഇന്ത്യ മിഡ് സെഞ്ച്വറി ഫർണിച്ചറുകളുടെ ഒരു മികച്ച ശേഖരം പുറത്തിറക്കി.

ഇന്ത്യയിലും ശ്രീലങ്കയിലും നിരവധി ഹോട്ടലുകൾ, റിസോർട്ടുകൾ, സ്വകാര്യ വസതികൾ എന്നിവ അവർ രൂപകൽപ്പന ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. പാക്കിസ്ഥാനിലെ ലാഹോറിൽ, സിഖ് കാലഘട്ടത്തിലെ ഹവേലിയുടെ പുനഃസ്ഥാപനത്തിനും ബോട്ടിക്ക ഹോട്ടലാക്കി മാറ്റുന്നതിനും അവർ പ്രവർത്തിച്ചിട്ടുണ്ട്. 1990 കളുടെ തുടക്കത്തിൽ അവർ ന്യൂഡൽഹിയിലെ ബ്രിട്ടീഷ് കൗൺസിൽ കെട്ടിടത്തിന്റെ ഇന്റീരിയർ ഡിസൈൻ ചെയ്തു. ഭൂട്ടാനിലെ തിമ്പുവിലുള്ള ദേശീയ അസംബ്ലി കെട്ടിടവും അവർ രൂപകൽപ്പന ചെയ്തു. ഭൂട്ടാനിലെ സാർക്ക് ഉച്ചകോടിക്കായി കെ 2 ഇന്ത്യ 2010 ൽ ഈ പാർലമെന്റ് കെട്ടിടം വീണ്ടും മോടിപിടിപ്പിച്ചു.ദില്ലിയിലെ നിരവധി ബ്രിട്ടീഷ് രാജ് കാലഘട്ട കെട്ടിടങ്ങൾ, പ്രധാനമായും സർ എഡ്വിൻ ല്യൂട്ടീൻസ്, സർ റോബർട്ട് ടോർ റസ്സൽ, സർ ഹെർബർട്ട് ബേക്കർ എന്നിവർ രൂപകൽപ്പന ചെയ്തവ പുനഃസ്ഥാപിക്കുന്നതിലും പുനർനിർമ്മിക്കുന്നതിലും അവർ പങ്കാളിയാണ്.[6][9]

തെരുവ്, ചേരി കുട്ടികൾക്കായി പ്രവർത്തിച്ച ഉമാംഗ് എന്ന എൻ‌ജി‌ഒയുടെ ചെയർപേഴ്‌സണും സ്ഥാപക ട്രസ്റ്റിയുമാണ് സുനിത കോഹ്‌ലി. പ്രാഥമിക വിദ്യാഭ്യാസത്തിലും ആരോഗ്യത്തിലും അവൾ ആഴത്തിൽ ഇടപെടുന്നു. കുട്ടികളുടെ വിദ്യാഭ്യാസം, വനിതാ സാക്ഷരത, വനിതാ അഭിഭാഷണം, തൊഴിൽ പരിശീലനത്തിലൂടെ സ്ത്രീ ശാക്തീകരണം എന്നിവയുമായി പ്രവർത്തിക്കുന്ന സംഘടനയായ വാരണാസിയിലെ 'സത്യജ്ഞാൻ ഫൌണ്ടേഷന്റെ' സ്ഥാപക ഡയറക്ടർ, ഇന്ത്യയിലെ മാതൃ-ശിശുമരണ നിരക്ക് കുറയ്ക്കുന്നതിനായി സമർപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന 'സേവ്-എ-മദർ' എന്ന എൻ‌ജി‌ഒയുടെ ബോർഡ് ഓഫ് ഗവർണേഴ്‌സിന്റെ ചെയർപേഴ്‌സൺ, മുംബൈയിലെ ടാറ്റ മെമ്മോറിയൽ ഹോസ്പിറ്റലിലെ വിമൻസ് കാൻസർ ഓർഗനൈസേഷന്റെ രക്ഷാധികാരി എന്നീ നിലകളിലും അവർ അറിയപ്പെടുന്നു.

"ഇന്റീരിയർ ഡിസൈൻ, വാസ്തുവിദ്യാ പുനഃസ്ഥാപനം എന്നീ മേഖലകളിലെ മികവിലൂടെ ദേശീയ ജീവിതത്തിന് നൽകിയ സംഭാവനകൾക്ക്" 1992 ൽ ഭാരത സർക്കാർ അവർക്ക് പത്മശ്രീ നൽകി ആദരിച്ചു. അതേ വർഷം തന്നെ അവർക്ക് സ്ത്രീകളുടെ നേട്ടത്തിന് നൽകുന്ന "മഹിളാ ശിരോമണി അവാർഡ്" ലഭിച്ചു.[2]

2004 ൽ, ന്യൂയോർക്ക് ബിരുദധാരിയായ വാസ്തുശില്പിയും പ്രാറ്റ് ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഓഫ് ഡിസൈനുമായ ഇളയമകൾ കൊഹെലിക കോഹ്‌ലി 'ഒലിവർ കോപ്പ് ആർക്കിടെക്റ്റ്' 'ഫോസ്റ്റർ ആൻഡ് പാർട്ട്നേഴ്സ്' എന്നിവയിൽ ജോലി ചെയ്ത ശേഷം ഇന്ത്യയിലേക്ക് മടങ്ങി. 'കൊഹെലിക കോഹ്‌ലി ആർക്കിടെക്റ്റ്സ്' എന്ന വാസ്തുവിദ്യാ സ്ഥാപനം സൃഷ്ടിച്ചു. ക്രമേണ 2010 ൽ അവർ കെ2ഇന്ത്യ രൂപീകരിച്ചു. 19 വർഷത്തെ ഇടവേളയ്ക്ക് ശേഷം 2010 ൽ അവർ രാഷ്ട്രപതി ഭവനിന്റെ സംരക്ഷണ പ്രവർത്തനങ്ങളിൽ ഏർപ്പെട്ടു.[10]

2005 ൽ 'മ്യൂസിയം ഓഫ് വിമൻ ഇൻ ആർട്സ്, ഇന്ത്യ' (MOWA, INDIA) എന്ന ആശയം രൂപീകരിക്കുന്നതിലും സ്ഥാപിക്കുന്നതിലും സുനിത കോഹ്‌ലി പ്രധാന പങ്കുവഹിച്ചു. വാഷിംഗ്ടൺ ഡിസിയിലെ 'നാഷണൽ മ്യൂസിയം ഓഫ് വിമൻ ഇൻ ആർട്‌സിന്റെ' ദേശീയ ഉപദേശക സമിതിയിൽ അംഗമായിരുന്നു.[9][11]

ഹാർവാർഡ് യൂണിവേഴ്‌സിറ്റിയിലെ കെന്നഡി സ്‌കൂൾ ഓഫ് ഗവൺമെന്റ് ഇന്നൊവേഷൻസ്, എമോറി യൂണിവേഴ്‌സിറ്റിയിലെ കാർലോസ് മ്യൂസിയം, ഹാലെ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട്, കൊളറാഡോ കോളേജിലും വാഷിംഗ്ടൺ ഡിസിയിലെ നാഷണൽ ബിൽഡിംഗ് മ്യൂസിയം എന്നിവയുൾപ്പടെ നിരവധി ഇടങ്ങളിൽ അതിഥി പ്രഭാഷകയായിരുന്നു സുനിത കോഹ്‌ലി. അവൾ നിരവധി പ്രബന്ധങ്ങൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു; 'സർ എഡ്വിൻ ല്യൂട്ടീൻസ് ആൻഡ് പ്ലാനിംഗ് ഓഫ് ന്യൂഡൽഹി', 'മുഗൾ ജ്വല്ലറി: സ്റ്റേറ്റ്മെന്റ് ഓഫ് എമ്പയർ', 'വേൾഡ് ഹെറിറ്റേജ് സൈറ്റ്സ് ഇൻ ഇന്ത്യ: മോണുമെന്റൽ സ്റ്റേറ്റ്മെന്റ്സ് ഓഫ് ഫയ്ത്ത് ആൻഡ് എമ്പയർ' എന്നിവ അതിൽ പ്രധാനപ്പെട്ടതാണ്. അമേരിക്കയിലെ അറ്റ്ലാന്റയിലെ എമോറി യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിലെ 'ഹാലെ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഓഫ് ഗ്ലോബൽ ലേണിംഗിന്റെ' ഫെലോ ആണ് അവർ. ഓക്സ്ഫോർഡ് യൂണിവേഴ്സിറ്റി പ്രസ്സ് പ്രസിദ്ധീകരിച്ച 'ദ മില്ലേനിയം ബുക്ക് ഓഫ് ന്യൂ ഡെൽഹി'യുടെ ഭാഗമാണ്' ദ ഡെൽഹി ആസൂത്രണം 'എന്ന അവരുടെ ലേഖനം. 'എ ചിൽഡ്രൻസ് ബുക്ക് ഓൺ ഡെൽഹിസ് ആർക്കിടെക്ചർ', 'അവധി കുസിൻ', 'തഞ്ചൂർ പെയിന്റിംഗ്സ്' എന്നിവയാണ് അവരുടെ വരാനിരിക്കുന്ന പുസ്തകങ്ങൾ. ഈ പുസ്തകങ്ങളിൽ ആദ്യത്തേത് അവരുടെ മൂന്ന് പേരക്കുട്ടികളായ അനാദ്യ, സൊഹ്‌റവർ, ആര്യമാൻ എന്നിവർ ചിത്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നു.

2014 ൽ ഇന്ത്യൻ ഗവൺമെന്റിന്റെ എംഎച്ച്ആർഡി ഭോപ്പാലിലെ സ്‌കൂൾ ഓഫ് പ്ലാനിംഗ് ആന്റ് ആർക്കിടെക്ചറിന്റെ ബോർഡ് ഓഫ് ഗവർണേഴ്‌സിന്റെ ചെയർപേഴ്‌സണായി അവരെ അഞ്ച് വർഷത്തേക്ക് നാമനിർദ്ദേശം ചെയ്തു. 2019 ൽ അവർ റിഷിഹുഡ് സർവകലാശാലയിലെ ഉപദേശക സമിതിയിൽ ചേർന്നു.[12]

സ്വകാര്യ ജീവിതം

[തിരുത്തുക]

1971 ൽ ഡെറാഡൂണിലെ ഡൂൺ സ്‌കൂൾ, സെന്റ് സ്റ്റീഫൻസ് കോളേജ്, ദില്ലി യൂണിവേഴ്‌സിറ്റി ഫാക്കൽറ്റി ഓഫ് ലോ എന്നിവയുടെ ഇക്വിറ്റി നിക്ഷേപകനും പൂർവ്വ വിദ്യാർത്ഥിയുമായ രമേഷ് കോഹ്‌ലിയെ സുനിത കോഹ്‌ലി വിവാഹം കഴിച്ചു. അവർക്ക് മൂന്ന് മക്കളുണ്ട് - കോകില, സൂര്യവീർ, കൊഹെലിക, മൂന്ന് പേരക്കുട്ടികൾ അനദ്യ, സൊഹ്‌റവർ, ആര്യമാൻ എന്നിവരാണ്.[8][13][14][15]

അവലംബം

[തിരുത്തുക]
  1. ↑ "Lutyens' Legacy". Forbes. 2 July 2007.
  2. ↑ 2.0 2.1 `Jewel legends' in city The Hindu, 9 December 2004.
  3. ↑ "Preserving a world-class legacy". The Hindu. 6 July 2006. Archived from the original on 2008-03-17. Retrieved 2021-07-23.
  4. ↑ "Padma Awards". Ministry of Communications and Information Technology.
  5. ↑ "House of TATA: Padma Shri awardee Sunita Kohli believes creativity is part of DNA". The Economic Times. Retrieved 2021-02-16.
  6. ↑ 6.0 6.1 6.2 6.3 "Forbes Global Life: Designing Woman". Forbes. 7 February 2007. Archived from the original on 2011-07-11. Retrieved 2021-07-23.
  7. ↑ 'Happiness is always in retrospect' Indian Express, 9 December 2007.
  8. ↑ 8.0 8.1 8.2 8.3 "The three Sunitas". The Times of India. 11 February 2001.
  9. ↑ 9.0 9.1 "Sunita Kohli Halle Distinguished Fellow, April 22–25, 2007". Halle Institute, Emory University.
  10. ↑ "Setting the House in order". The Times of India. 17 July 2010. Archived from the original on 4 November 2012.
  11. ↑ "Museum with a mission". The Hindu. 16 September 2006. Archived from the original on 5 November 2007.
  12. ↑ "Haryana State Government Recognises Rishihood As An 'Impact Oriented University'". BW Education (in ഇംഗ്ലീഷ്). Archived from the original on 2021-01-21. Retrieved 2021-02-02.
  13. ↑ "15 years later, Sonia mends an old fence". Indian Express. 14 February 2005.
  14. ↑ "Many faces of Sonia Gandhi". The Times of India. 6 October 2002.
  15. ↑ The New Yorker, Volume 74, Issues 1–10. 1998. p. 40.

പുറം കണ്ണികൾ

[തിരുത്തുക]