സൈബ്-ഉൻ-നിസ്സ ഹാമിദുള്ള | |
---|---|
জেবুন্নেসা হামিদুল্লাহ | |
ജനനം | [1] | 25 ഡിസംബർ 1918
മരണം | 10 സെപ്റ്റംബർ 2000[1] കറാച്ചി, പാകിസ്ഥാൻ | (പ്രായം 81)
തൊഴിൽ | എഴുത്തുകാരി, പത്രപ്രവർത്തക, പ്രസാധക |
ജീവിതപങ്കാളി(കൾ) | കെ. എം. ഹാമിദുള്ള[1] |
പാക്കിസ്ഥാൻ സ്വദേശിയായ എഴുത്തുകാരിയും പത്രപ്രവർത്തകയുമായിരുന്നു സൈബ്-ഉൻ-നിസ്സ ഹാമിദുള്ള (ബംഗാളി: জেবুন্নেসা Urdu, ഉറുദു:: النساء حمیداللہ; 25 ഡിസംബർ 1918 - 10 സെപ്റ്റംബർ 2000). പാക്കിസ്ഥാനിലെ ഫെമിനിസത്തിന്റെ തുടക്കക്കാരിയും പാകിസ്ഥാനിലെ ആദ്യത്തെ വനിതാ എഡിറ്ററും പ്രസാധകയും ഇംഗ്ലീഷിൽ രാജ്യത്തെ ആദ്യത്തെ വനിതാ കോളമിസ്റ്റും ആയിരുന്നു. അവരുടെ കാലശേഷം കറാച്ചിയിലെ സൈബുനിസ സ്ട്രീറ്റിന് അവരുടെ പേര് നൽകുകയുണ്ടായി.[1][2]
1947 ൽ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനുമുമ്പ് നിരവധി ഇന്ത്യൻ പത്രങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി എഴുതിയ അവർ ഒരു ഇന്ത്യൻ പത്രത്തിൽ ഒരു കോളം എഴുതിയ ആദ്യത്തെ മുസ്ലീം വനിതയായിരുന്നു. സ്വാതന്ത്ര്യാനന്തരം ഡോൺ പത്രത്തിലെ അവരുടെ കോളം പാകിസ്ഥാനിലെ ആദ്യത്തെ വനിതാ രാഷ്ട്രീയ വ്യാഖ്യാതാവായി അവർ മാറി. ഡോൺ വിട്ടതിനുശേഷം പാക്കിസ്ഥാനിലെ ആദ്യത്തെ സോഷ്യൽ ഗ്ലോസി മാസികയായ മിററിന്റെ സ്ഥാപകയും പത്രാധിപരും ആയി. [1] പാക്കിസ്ഥാന്റെ ആദ്യ വനിതാ എഡിറ്റർ എന്ന പദവി കാരണം മറ്റ് രാജ്യങ്ങളിലേക്ക് അയച്ച പ്രസ് ഡെലിഗേഷനുകളിൽ ഉൾപ്പെടുന്ന ആദ്യ വനിതയായി. ഈ പ്രതിനിധി സംഘങ്ങളിലൊന്നിൽ 1955 ൽ അവർ ഈജിപ്തിലെ കെയ്റോയിലെ പുരാതന അൽ-അസർ സർവകലാശാലയിൽ സംസാരിച്ച ആദ്യ വനിതയായി. [3]
1921 ൽ കൊൽക്കത്തയിലെ ഒരു സാഹിത്യകുടുംബത്തിലാണ് സെബ്-ഉൻ-നിസ്സ അലി ജനിച്ചത്. പ്രശസ്ത ഉർദു കവി മുഹമ്മദ് ഇക്ബാലിന്റെ രചനകൾ ബംഗാളിയിലേക്ക് ആദ്യമായി വിവർത്തനം ചെയ്ത വ്യക്തിയായ അവരുടെ പിതാവ് എസ്. വാജിദ് അലി ബംഗാളിയും ഇന്ത്യൻ ദേശീയവാദിയും എഴുത്തുകാരനുമായിരുന്നു. അവർക്ക് രണ്ട് സഹോദരന്മാരും അമ്മയുടെ രണ്ടാം വിവാഹത്തിൽ നിന്ന് ഒരു അർദ്ധസഹോദരനും ഉണ്ടായിരുന്നു.
1940-ൽ ഖലീഫ മുഹമ്മദ് ഹമീദുള്ളയെ അവർ വിവാഹം കഴിച്ചു. അക്കാലത്തെ മിക്ക വിവാഹങ്ങളിൽ നിന്നും വ്യത്യസ്തമായി, അവളുടേത് ഒരു അറേഞ്ച്ഡ് വിവാഹമായിരുന്നില്ല. വിവാഹശേഷം അവർ അവനോടൊപ്പം പഞ്ചാബ് പ്രവിശ്യയിലേക്ക് മാറി. അവിടെ ബാറ്റ ഷൂ കമ്പനിയുടെ എക്സിക്യൂട്ടീവായി ജോലി ചെയ്തു. 1947 ലെ സ്വാതന്ത്ര്യസമയത്ത്, അവരും ഭർത്താവും ഇന്ത്യയിൽ നിന്ന് അതിർത്തി കടന്ന് വരുന്ന അഭയാർത്ഥികളെ സഹായിച്ചു.
അവരുടെ ഭർത്താവ് അറിയപ്പെടുന്ന പഞ്ചാബി കുടുംബത്തിൽ പെട്ടയാളായിരുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ പിതാവ് ഖലീഫ മുഹമ്മദ് അസദുള്ള കൽക്കട്ടയിലെ (ഇപ്പോൾ കൊൽക്കത്ത) ഇംപീരിയൽ ലൈബ്രറിയുടെ ലൈബ്രേറിയനായിരുന്നു. പാക്കിസ്ഥാനിലെ ബാറ്റയുടെ പ്രവർത്തനങ്ങളുടെ തലവനായിരുന്നു ഹമീദുള്ള, 1972-ൽ അയർലണ്ടിലെ ബാറ്റയുടെ തലവനായി അയക്കപ്പെട്ടു.[1]
അവരുടെ എല്ലാ പുസ്തകങ്ങളും അദ്ദേഹത്തിനുവേണ്ടി സമർപ്പിക്കപ്പെട്ടു. അവർ പരസ്പരം അർപ്പിക്കുന്നതിന്റെ തെളിവാണ്. അവർക്ക് രണ്ട് കുട്ടികളുണ്ടായിരുന്നു: നിലോഫർ (ബി. 1943), യാസ്മിൻ (ബി. 1949).
1940-ൽ ഖലീഫ മുഹമ്മദ് ഹമീദുള്ളയെ അവർ വിവാഹം കഴിച്ചു. അക്കാലത്തെ മിക്ക വിവാഹങ്ങളിൽ നിന്നും വ്യത്യസ്തമായി, അവളുടേത് ഒരു അറേഞ്ച്ഡ് വിവാഹമായിരുന്നില്ല. വിവാഹശേഷം അവൾ അവനോടൊപ്പം പഞ്ചാബ് പ്രവിശ്യയിലേക്ക് മാറി. അവിടെ ബാറ്റ ഷൂ കമ്പനിയുടെ എക്സിക്യൂട്ടീവായി ജോലി ചെയ്തു. 1947 ലെ സ്വാതന്ത്ര്യസമയത്ത്, അവരും ഭർത്താവും ഇന്ത്യയിൽ നിന്ന് അതിർത്തി കടന്ന് വരുന്ന അഭയാർത്ഥികളെ സഹായിച്ചു.
{{cite news}}
: CS1 maint: unfit URL (link){{cite news}}
: CS1 maint: unfit URL (link)