ഹാൻസ് ചിയാരി | |
---|---|
ജനനം | 4 സെപ്റ്റംബർ 1851 |
മരണം | 6 May 1916 | (aged 64)
ദേശീയത | ഓസ്ട്രിയ |
അറിയപ്പെടുന്നത് | Arnold–Chiari malformation Budd–Chiari syndrome Chiari network |
ശാസ്ത്രീയ ജീവിതം | |
പ്രവർത്തനതലം | പത്തോളജി |
സ്വാധീനങ്ങൾ | Karl Freiherr von Rokitansky Richard Ladislaus Heschl |
വിയന്ന സ്വദേശിയായിരുന്ന ഒരു ഓസ്ട്രിയൻ പാത്തോളജിസ്റ്റ് ആയിരുന്നു ഹാൻസ് ചിയാരി (ജീവിതകാലം: 4 സെപ്റ്റംബർ 1851 - 6 മെയ് 1916). ഗൈനക്കോളജിസ്റ്റ് ജോഹാൻ ബാപ്റ്റിസ്റ്റ് ചിയാരിയുടെ (1817-1854) മകനും റൈനോലാറിംഗോളജിസ്റ്റ് ഓട്ടോക്കാർ ചിയാരിയുടെ (1853-1918) സഹോദരനുമായിരുന്നു അദ്ദേഹം.
വിയന്നയിൽ വൈദ്യശാസ്ത്രം പഠിച്ച ചിയാരി, അവിടെ കാൾ ഫ്രീഹെർ വോൺ റോക്കിറ്റാൻസ്കി (1804-1878), റിച്ചാർഡ് ലാഡിസ്ലസ് ഹെഷ്ൽ (1824-1881) എന്നിവരുടെ സഹായിയായിരുന്നു. 1878-ൽ പാത്തോളജിക്കൽ അനാട്ടമിയിൽ അദ്ദേഹം ഹാബിലിറ്റേഷൻ നേടി, ഏതാനും വർഷങ്ങൾക്കുള്ളിൽ പ്രാഗ് സർവകലാശാലയിൽ അസോസിയേറ്റ് പ്രൊഫസറായി. പ്രാഗിൽ അദ്ദേഹം പാത്തോളജിക്കൽ-അനാട്ടമിക്കൽ മ്യൂസിയത്തിന്റെ സൂപ്രണ്ടും ആയിരുന്നു. 1906-ൽ അദ്ദേഹം പാത്തോളജിക്കൽ അനാട്ടമി പ്രൊഫസറായി സ്ട്രാസ്ബർഗ് സർവകലാശാലയിലേക്ക് സ്ഥലം മാറി.
ചിയാരിയുടെ ഗവേഷണം പ്രധാനമായും പോസ്റ്റ്മോർട്ടം പരിശോധനകളെയാണ് കൈകാര്യം ചെയ്തത്, അദ്ദേഹത്തിന്റെ നിരവധി രചനകളിൽ ഭൂരിഭാഗവും പോസ്റ്റ്മോർട്ടത്തിന്റെ ഫലമാണ്. 1890-കളിൽ, സുഷുമ്നാ നാഡിയിൽ ഹെർണിയേഷൻ ഉള്ള കുട്ടികളിൽ സെറിബെല്ലത്തിന്റെയും മസ്തിഷ്ക കോശങ്ങളുടെയും വൈകല്യങ്ങൾ ഉൾപ്പെടുന്ന ഒരു അവസ്ഥ അദ്ദേഹം വിവരിച്ചു. [1] ഈ പ്രതിഭാസം പിന്നീട് ചിയാരിയുടെയും ജർമ്മൻ രോഗശാസ്ത്രജ്ഞനായ ജൂലിയസ് അർനോൾഡിന്റെയും (1835-1915) പേരിൽ "അർനോൾഡ്-ചിയാരി മാൽഫോർമേഷൻ" എന്നറിയപ്പെട്ടു. 1907-ൽ ഡോ. അർനോൾഡിന്റെ രണ്ട് വിദ്യാർത്ഥികളാണ് ഈ അപാകതയ്ക്ക് അതിന്റെ പേര് നൽകിയത്.[2]
ചിയാരിയുടെ പേരിലുള്ള മറ്റൊരു മെഡിക്കൽ പദമാണ് ബഡ്-ചിയാരി സിൻഡ്രോം, ഇത് രക്തം കട്ടപിടിക്കുന്നത് മൂലം കരൾ സിരകളുടെ തടസ്സം മൂലമുണ്ടാകുന്ന അസൈറ്റുകളും കരളിന്റെ സിറോസിസും ആണ്. ബ്രിട്ടീഷ് ഭിഷഗ്വരനായ ജോർജ്ജ് ബഡിൻ്റെയും (1808-1882) അദ്ദേഹത്തിൻ്റെയും പേരുകൾ ചേർത്താണ് ഇതിന് പേര് നൽകിയിരിക്കുന്നത്. [3] അവസാനമായി, 1897-ൽ ആദ്യമായി പ്രസിദ്ധീകരിച്ച വലത് ആട്രിയത്തിൽ [4] ഭ്രൂണ അവശിഷ്ടമായ "ചിയാരി നെറ്റ്വർക്ക്" വിവരിക്കുന്നതിലും ചിയാരി പ്രശസ്തനാണ്.