ഹെലൻ ടെയ്‌ലർ (ഫെമിനിസ്റ്റ്)

ഇംഗ്ലീഷ് വിലാസം

https://ml.wikipedia.org/wiki/Helen_Taylor_(feminist)

ഹെലൻ ടെയ്‌ലർ
ജോൺ സ്റ്റുവർട്ട് മില്ലിനൊപ്പം ഹെലൻ ടെയ്‌ലർ
ജനനം	(1831-07-31)31 ജൂലൈ 1831 കെന്റ് ടെറസ്, ലണ്ടൻ, ഇംഗ്ലണ്ട്
മരണം	29 ജനുവരി 1907(1907-01-29) (പ്രായം 75) ടോർക്വേ, ഇംഗ്ലണ്ട്
ദേശീയത	ബ്രിട്ടീഷ്
അറിയപ്പെടുന്നത്	ഫെമിനിസം

ഒരു ഇംഗ്ലീഷ് ഫെമിനിസ്റ്റും എഴുത്തുകാരിയും അഭിനേത്രിയുമായിരുന്നു ഹെലൻ ടെയ്‌ലർ (31 ജൂലൈ 1831 - 29 ജനുവരി 1907). ഹെലൻ ഹാരിയറ്റ് ടെയ്‌ലർ മില്ലിന്റെ മകളും ജോൺ സ്റ്റുവർട്ട് മില്ലിന്റെ വളർത്തുമകളുമായിരുന്നു . അമ്മയുടെ മരണശേഷം അവർ മില്ലിനൊപ്പമാണ് താമസിക്കുകയും ജോലി ചെയ്യുകയും ചെയ്തത്. അവർ ഒരുമിച്ച് സ്ത്രീകളുടെ അവകാശങ്ങൾ ഉന്നയിച്ചു. 1876 മുതൽ 1884 വരെ ( അനാരോഗ്യം കാരണം അവർ ജോലി ഉപേക്ഷിച്ചപ്പോൾ) അവർ ലണ്ടൻ സ്‌കൂൾ ബോർഡ് അംഗമായിരുന്നു. 1881-ൽ അവർ ഡെമോക്രാറ്റിക് ഫെഡറേഷനിൽ ചേർന്നു. സ്ത്രീകളുടെ വോട്ടവകാശത്തെ പിന്തുണയ്ക്കുന്നവരായിരുന്ന അവർ 1865-മുതൽ അതിനായി സമർപ്പിച്ച ഒരു നിവേദനത്തിൽ പങ്കുചേർന്നു. ഇത് വോട്ടവകാശവാദികൾക്ക് പ്രചോദനമായിരുന്നു.

ജീവിതം

യോർക്ക്ഷെയറിലെ കിർക്ക്‌ബർട്ടണിനടുത്തുള്ള ബിർക്‌സ്‌ഗേറ്റിലെ നൂറ്റാണ്ടുകളായി പ്രഭുക്കന്മാരായിരുന്ന കുടുംബത്തിലെ തോമസ് ഹാർഡിയുടെ മകളായ ഹാരിയറ്റിന്റെയും മാർക്ക് ലെയ്‌നിലെ മൊത്തമരുന്നുക്കച്ചവടക്കാരനായ ജോൺ ടെയ്‌ലറുടെ മൂന്ന് മക്കളിൽ ഏക മകളും ഇളയവളുമായ ഹെലൻ ടെയ്‌ലർ 1831 ജൂലൈ 27 ന് ലണ്ടനിലെ കെന്റ് ടെറസിലാണ് ജനിച്ചത്.

വിദ്യാഭ്യാസത്തിൽ ശ്രദ്ധാലുവായ അവളുടെ അച്ഛൻ മകൾക്ക് ചെറുപ്പം മുതലേ തന്നെ ആജീവനാന്ത സ്നേഹവും ശക്തമായ പുത്രാനുരൂപമായ വാത്സല്യവും നൽകി. ടെയ്‌ലറുടെ വിദ്യാഭ്യാസം സ്വമേധയാ ഉള്ളതും സ്വകാര്യവുമായിരുന്നു. ആരോഗ്യക്കുറവ് കാരണം നിരന്തരം യാത്ര ചെയ്തിരുന്ന അമ്മയുടെ സന്തതസഹചാരിയായിരുന്നു അവർ. മിസ്സിസ് ടെയ്‌ലർ മകൾക്ക് അയച്ച കത്തുകൾ ഇരുവരും തമ്മിലുള്ള ആഴമായ മമതക്ക് സാക്ഷ്യം വഹിക്കുന്നു. ^[1] ഹെലന്റെ പിതാവ് 1849 ജൂലൈയിൽ മരിച്ചു. 1851 ഏപ്രിലിൽ അമ്മ ജോൺ സ്റ്റുവർട്ട് മില്ലിനെ വിവാഹം കഴിച്ചു.^[1]

എല്ലാ സ്ത്രീകൾക്കും ഒരു ദിവസം സ്വാതന്ത്ര്യം ലഭിക്കുമെന്ന് അവർ പ്രതീക്ഷിച്ചതുപോലെ, സ്വന്തം ഇഷ്ടപ്രകാരം ജോലി ചെയ്യാനുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യം ടെയ്‌ലറിന് ലഭിക്കണമെന്ന് അവളുടെ അമ്മ ആഗ്രഹിച്ചു. "ഓൺ ലിബർട്ടി"യിൽ ഹാരിയറ്റും ജോണും പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ച 'ജീവിതത്തിലെ പരീക്ഷണങ്ങൾ' ആരംഭിച്ചത് അവരുടെ സ്വന്തം മകളിൽ നിന്നാണ്". ^[2] ഒരു അഭിനേത്രിയാകാനുള്ള ആഗ്രഹം പിന്തുടർന്ന് ഹെലൻ 1856 ൽ സണ്ടർലാൻഡിൽ ജോലിക്ക് പോകുകയും ഒരു നടിയായി രണ്ടുവർഷം ജോലി ചെയ്യുകയും ചെയ്തു.^[3]

ഹാരിയറ്റ് ടെയ്‌ലർ മിൽ 1858 നവംബർ 3-ന് തന്റെ ഭർത്താവിനൊപ്പം ഫ്രാൻസിന്റെ തെക്ക് ഭാഗത്തേക്കുള്ള യാത്രാമധ്യേ അവിഗ്നോണിലെ ഹോട്ടൽ ഡി എൽ യൂറോപ്പിൽ വച്ച് മരിച്ചു. ഭാര്യയുടെ ശവകുടീരത്തിനടുത്തായിരിക്കാൻ വേണ്ടി മിൽ അവിഗ്നണിൽ ഒരു വീട് വാങ്ങി, അത് പിന്നീട് ടെയ്‌ലറിന് കൈമാറി. അതോടെ അവർ പൂർണ്ണമായും സ്വയം മില്ലിനായി സമർപ്പിച്ചുകൊണ്ട് അദ്ദേഹത്തിന്റെ "പ്രധാന ആശ്വാസം" ആയിത്തീർന്നു. അവരുടെ ബുദ്ധിപരമായ സംഭാവനകളെ അദ്ദേഹം വിലമതിച്ചു.^[4]

പ്രായോഗിക കാര്യങ്ങളുടെയും ഭാരിച്ച കത്തിടപാടുകളുടെയും മുഴുവൻ ചുമതലയും ടെയ്‌ലർ ഏറ്റെടുത്തു എന്നു മാത്രമല്ല, അദ്ദേഹത്തിന്റെ പല കത്തുകൾക്കും അവർ തന്നെ ഉത്തരം നൽകി. മാത്രമല്ല അദ്ദേഹത്തിന്റെ സാഹിത്യകൃതികളിലും, പ്രത്യേകിച്ച് ദി സബ്ജക്ഷൻ ഓഫ് വുമൺ (1869) എന്ന കൃതിയിലും അവർ സഹകരിച്ചിരിക്കാം. അവയിൽ ഭൂരിഭാഗവും അവരുടെ അമ്മ നിർദ്ദേശിച്ചതായിരിക്കാം. മിൽ തന്റെ പിൽക്കാല കൃതികളെ കുറിച്ച് പറയാറുണ്ടായിരുന്നു. അത് ഒരു ബുദ്ധിശക്തിയുടെ ഫലമല്ല, മറിച്ച് മൂന്ന് ബുദ്ധിശക്തിയുടെ ഫലമാണെന്ന്, അതായത് തന്റെയും ഭാര്യയുടെയും വളർത്തുമകളുടെയും. 1873-ൽ മിൽ മരിച്ചു.^[1]

മില്ലിന്റെ ചിന്താധാരയുടെ അർപ്പണബോധമുള്ള അനുയായിയായ എച്ച്. ടി. ബക്കിളിന്റെ വിവിധ കൃതികളും മരണാനന്തര കൃതികളും 1872-ൽ ഒരു ജീവചരിത്ര കുറിപ്പോടെ എഡിറ്റ് ചെയ്ത ടെയ്‌ലർ, 1873-ൽ മില്ലിന്റെ ആത്മകഥ എഡിറ്റ് ചെയ്തു; 1874-ൽ അവർ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ത്രീ എസ്സേസ് ഓൺ റിലിജിയൻ ഒരു ആമുഖത്തോടെ പുറത്തിറക്കി.^[1]

മില്ലിന്റെ സസ്യ സംബന്ധമായ ജീവിതത്തിൽ ടെയ്‌ലർ വലിയൊരു പങ്കുവഹിച്ചു. 1860-ൽ പിറനീസ് പർവ്വതനിരകളിലേക്കുള്ള ഒരു സസ്യശേഖരണ യാത്രയുടെ വിവരണത്തിൽ ടെയ്‌ലറുടെ സ്വഭാവഗുണം മാത്രമല്ല, മില്ലിനോടുള്ള അവരുടെ ഭക്തിയെയും വ്യക്തമാക്കുന്നു: "ഹെലന് ക്ഷീണിതമായ ഒരു സമയമുണ്ടായിരുന്നു. അവരുടെ വിചിത്രമായ വസ്ത്രങ്ങൾ ധരിച്ച്, ഒരു ദിവസം ചിലപ്പോൾ നാല് മണിക്കൂർ കാൽനടയായും എട്ട് മണിക്കൂർ കുതിരപ്പുറത്തും, ചുട്ടുപൊള്ളുന്ന വെയിലിലും, പാറക്കെട്ടുകളുള്ള പർവത പാതകളിലും ചുഴലിക്കാറ്റുകളിൽ മുട്ടോളം മഞ്ഞിൽ മുങ്ങിയും, മഞ്ഞുരുകുന്ന വെള്ളത്തിലൂടെ തെറിച്ചുവീണും, മുമ്പ് ഒരു സ്ത്രീ സഞ്ചാരിയും കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത വിജനമായ ചെറിയ സത്രങ്ങളിൽ തങ്ങി കൊണ്ട് സഞ്ചരിക്കുകയും ചെയ്തു ".^[5]

1873-ൽ മിൽ മരിച്ചപ്പോൾ, തന്റെ വിൽപത്രത്തിന്റെ നടത്തിപ്പുകാരൻ എന്ന നിലയിൽ, ടെയ്‌ലർ അന്നത്തെ റോയൽ ബൊട്ടാണിക് ഗാർഡൻസിന്റെ ഡയറക്ടറായിരുന്ന ഡോ. ജോസഫ് ഡാൽട്ടൺ ഹുക്കറിന് കത്തെഴുതി. ഹുക്കറിനോട് "ഹെർബറി കാറ്റലോഗ് പരിശോധിച്ച് നിങ്ങൾക്ക് വേണ്ട മാതൃകകളുടെ പേരുകൾ തിരഞ്ഞെടുക്കാൻ തയ്യാറാണോ" എന്ന് ചോദിച്ചു. ടെയ്‌ലറുടെ വാഗ്ദാനം ഹുക്കർ ഏറ്റെടുത്തു, ശേഖരത്തിന്റെ വ്യാപ്തി, ഏകദേശം 12,000 മാതൃകകൾ, മിൽ ഹെർബേറിയം, അവരുടെ സമ്മതത്തോടെ,യുകെ, യുഎസ്എ, ഓസ്ട്രേലിയ എന്നിവിടങ്ങളിലെ ഹെർബേറിയകൾക്കിടയിൽ വിഭജിച്ചു. മില്ലിന്റെ ഹെർബേറിയത്തിന്റെ ഭാഗത്തിന്റെ രസീത് മെൽബണിലെ അക്കാലത്തെ പത്രമായ ദി ആർഗസിൽ പ്രസിദ്ധപ്പെടുത്തി. ^[6]

ഓസ്‌ട്രേലിയയിലെ മെൽബണിലുള്ള റോയൽ ബൊട്ടാണിക് ഗാർഡനിലെ അന്നത്തെ സർക്കാരിന്റെ കീഴിലുള്ള സസ്യശാസ്ത്രജ്ഞനായിരുന്ന ബാരൺ ഫെർഡിനാൻഡ് വോൺ മുള്ളർ ടെയ്‌ലർക്ക് അയച്ച കത്തിൽ, അവരുടെ ഔദാര്യത്തിന് നന്ദി പറഞ്ഞുകൊണ്ട്, മിൽ ഹെർബേറിയത്തിന്റെ ഒരു ഭാഗം ലഭിച്ചതിനെ "എന്റെ ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ വിജയങ്ങളിലൊന്ന്" എന്ന് വിശേഷിപ്പിക്കുന്നു. മിൽ ഹെർബേറിയത്തിന്റെ ഓസ്‌ട്രേലിയൻ ഭാഗം ഉൾക്കൊള്ളുന്നുവെന്ന് വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്ന ഏകദേശം 4000 മാതൃകകൾ ഇപ്പോഴും നാഷണൽ ഹെർബേറിയം ഓഫ് വിക്ടോറിയയിൽ (MEL) സൂക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നു. ഇവയിൽ വലിയൊരു ശതമാനം ഇപ്പോഴും കാറ്റലോഗിംഗിനായി കാത്തിരിക്കുകയാണ്. ഈ മാതൃകകളോടൊപ്പമുള്ള കൈയെഴുത്ത് ലേബലുകൾ മില്ലിന്റെയും ടെയ്‌ലറുടെയും കൈപ്പടയിലാണ് എഴുതിയിരിക്കുന്നത്.

രാഷ്ട്രീയ പ്രവർത്തനം

മില്ലിന്റെ മരണം ടെയ്‌ലറെ പൊതുജീവിതത്തിലേക്ക് പ്രവേശിക്കാൻ സ്വതന്ത്രയാക്കി.അതുപോലെ അവളുടെ രണ്ടാനച്ഛൻ അവളിൽ താൽപ്പര്യം ഉണർത്തിയ സാമൂഹികവും രാഷ്ട്രീയവുമായ പരിഷ്കാരങ്ങൾ കൂടുതൽ ശക്തമാക്കി. പൊതുകാര്യങ്ങളിൽ ഉദാരമായി ധാരാളം ഉപയോഗിച്ചിരുന്ന സമ്പത്ത് കൈവശം വച്ചിരുന്ന അവർ ലണ്ടനിൽ താമസമാക്കി, മിൽ ഉപേക്ഷിച്ചുപോയ അവിഗ്നണിലെ വീട്ടിൽ അവധിക്കാലം ചെലവഴിച്ചു. എല്ലാ വിഷയങ്ങളിലും അവരുടെ അഭിപ്രായങ്ങൾ സമൂലമായിരുന്നു. അവരുടെ തത്വങ്ങൾ ഒരേസമയം ജനാധിപത്യപരവും ശക്തമായി വ്യക്തിവാദപരവുമായിരുന്നു. പക്ഷേ സോഷ്യലിസ്റ്റ് പരിപാടിയിൽ പ്രായോഗികമെന്ന് താൻ കരുതുന്നതിനെ അവർ അനുകൂലിച്ചു. പൊതുജനങ്ങളിൽ മികച്ച പ്രഭാഷകയായിരുന്ന അവർ ദാരിദ്ര്യത്തിന്റെയും അനീതിയുടെയും പരിഹാരത്തിനായി കഠിനമായി പോരാടി.^[1] 1870-ൽ, സമയക്കുറവ് കാരണം, പുതുതായി സ്ഥാപിതമായ ലണ്ടൻ സ്കൂൾ ബോർഡിലേക്കുള്ള സ്ഥാനാർത്ഥിയാകാനുള്ള സൗത്ത്‌വാർക്ക് റാഡിക്കൽ അസോസിയേഷന്റെ ക്ഷണം മിൽ നിരസിച്ചു. 1876-ൽ, ടെയ്‌ലർ സമാനമായ ഒരു അഭ്യർത്ഥന സ്വീകരിച്ചു, കടുത്ത സംഘർഷത്തിനുശേഷം വോട്ടെടുപ്പിന്റെ തലവനായി തിരിച്ചെത്തി. അവരുടെ വികസിത അഭിപ്രായങ്ങളുടെ പേരിൽ ഒരു വിഭാഗം ലിബറലുകളെ എതിർത്തെങ്കിലും, അവരുടെ വാക്ചാതുര്യവും കാന്തിക വ്യക്തിത്വവും മതപരവും രാഷ്ട്രീയവുമായ വിശ്വാസത്തിന്റെ എല്ലാ വശങ്ങളുടെയും പിന്തുണ നേടി. 1879 ലും 1882 ലും ടെയ്‌ലർ വീണ്ടും പോളിന്റെ മുഖ്യസ്ഥാനം ഏറ്റെടുത്തു. 1884-ൽ അനാരോഗ്യം കാരണം അവർ വിരമിച്ചു, എന്നാൽ ഒമ്പത് വർഷത്തെ സേവനത്തിനിടയിൽ അവർക്ക് ഒരു മീറ്റിംഗും നഷ്ടമായില്ല.

ടെയ്‌ലറുടെ വിദ്യാഭ്യാസ പരിപാടിയിൽ സ്കൂൾ ഫീസ് നിർത്തലാക്കൽ, കുട്ടികൾക്ക് അത്യാവശ്യ ഭക്ഷണം, ഷൂസ്, സ്റ്റോക്കിംഗ്സ് എന്നിവ നൽകൽ, ശാരീരിക ശിക്ഷ നിർത്തലാക്കൽ, ചെറിയ ക്ലാസുകൾ, കുട്ടിയുടെ വികസനത്തിനും അധ്യാപകന്റെ ആരോഗ്യത്തിനും ആവശ്യമായ എല്ലാ കാര്യങ്ങൾക്കും വലിയ ചെലവ് എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നു. ^[7]ടെയ്‌ലർ ബോർഡിൽ അംഗമായിരുന്നപ്പോൾ, അധ്യാപകരിലൂടെയും ചെറിയ പ്രാദേശിക കമ്മിറ്റികളിലൂടെയും സൗത്ത്‌വാർക്കിലെ കുട്ടികൾക്ക് അത്യാവശ്യ ഉച്ചഭക്ഷണവും ഒരു ജോഡി സേവനയോഗ്യമായ ബൂട്ടുകളും സ്വന്തം ചെലവിൽ നൽകി. ബോർഡിന്റെ എൻഡോവ്‌മെന്റ് കമ്മിറ്റിയിലെ ഒരു പ്രമുഖ അംഗമായിരുന്നു ടെയ്‌ലർ, ചില വിദ്യാഭ്യാസ എൻഡോവ്‌മെന്റുകൾ അവയുടെ യഥാർത്ഥ ഉദ്ദേശ്യങ്ങളിലേക്ക് പുനഃസ്ഥാപിക്കാൻ ചാരിറ്റി കമ്മീഷണർമാരെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നതിൽ അവർ വിജയിച്ചു.

സെന്റ് പോൾസ് ചിൽഡ്രൻസ് ഹോം (1903 ൽ പുനർനാമകരണം ചെയ്തതിനുശേഷം)

വ്യാവസായിക സ്കൂളുകളുടെ പരിഷ്കരണത്തിന്റെ തീക്ഷ്ണമായ വക്താവായിരുന്നു ടെയ്‌ലർ. 1882-ൽ ടെയ്‌ലർ, എലിസബത്ത് സർ, ഫ്ലോറൻസ് ഫെൻവിക്ക് മില്ലർ എന്നിവർ സെന്റ് പോൾസ് ഇൻഡസ്ട്രിയൽ സ്കൂളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ചില അഴിമതികൾ പൊതുജനശ്രദ്ധയിൽ കൊണ്ടുവന്നു. തോമസ് സ്ക്രട്ടൺ ആയിരുന്നു സ്കൂളിന്റെ ഉടമസ്ഥൻ. ആൺകുട്ടികൾക്കുള്ള ഭക്ഷണം ഗവർണർക്കും ജീവനക്കാർക്കും വഴിതിരിച്ചുവിട്ടു, ആൺകുട്ടികൾക്ക് വസ്ത്രം നൽകുകയോ നന്നായി ഭക്ഷണം നൽകുകയോ ചെയ്തില്ല, കൈയാമങ്ങളും കൈവിലങ്ങുകളും ഉൾപ്പെടെയുള്ള അമിതമായ ശിക്ഷകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു.^[8]സെന്റ് പോൾസ് സ്കൂളിലെ ആൺകുട്ടികളുടെ മരണത്തിന് ഉത്തരവാദിയായും പണത്തിന്റെ ഒരു ഭാഗം സ്‌ക്രട്ടൺ എടുത്തതായും ടെയ്‌ലർ ആരോപിച്ചു.^[9] ആഭ്യന്തര സെക്രട്ടറി അന്വേഷണം ആരംഭിച്ചു, സ്കൂൾ അടച്ചുപൂട്ടാൻ ഉത്തരവിടുകയും ചെയ്തു. 1882 ജൂണിൽ, സ്കൂൾ ബോർഡ് അംഗവും അതിന്റെ ഇൻഡസ്ട്രിയൽ സ്കൂൾ സബ് കമ്മിറ്റിയുടെ ചെയർമാനുമായ തോമസ് സ്‌ക്രട്ടൺ ടെയ്‌ലറിനെതിരെ അപകീർത്തികരമായ ഒരു കേസ് ഫയൽ ചെയ്തു. സർ ഹെൻറി ഹോക്കിൻസ് ജഡ്ജിയായിരുന്നു,ടെയ്‌ലറുടെ അഭിഭാഷകൻ സർ എഡ്വേർഡ് ക്ലാർക്ക് ആയിരുന്നു, വാദിക്ക് വേണ്ടി സർ ചാൾസ് റസ്സൽ (പിന്നീട് ലോർഡ് റസ്സൽ ഓഫ് കില്ലോവൻ) ആയിരുന്നു. നാലാം ദിവസം, ജൂൺ 30 ന്, ന്യായീകരണ ഹർജിയിൽ ടെയ്‌ലറുടെ കേസ് തള്ളി, അവർ വാദിക്ക് സമ്മതപ്രകാരം 1,000 പൗണ്ട് കൊടുത്തു. ജഡ്ജി ടെയ്‌ലറെ പൊതു മനോഭാവത്തെ അംഗീകരിക്കുകയും വ്യക്തിപരമായ എല്ലാ ദുരുദ്ദേശ്യങ്ങളിൽ നിന്നും അവരെ കുറ്റവിമുക്തയാക്കുകയും ചെയ്തു. ഈ നടപടികൾ ലണ്ടൻ ഇൻഡസ്ട്രിയൽ സ്കൂളുകളുടെ പരിഷ്കരണത്തിന് കാരണമായി.^[9] സ്‌ക്രട്ടന് ചെയർമാൻ സ്ഥാനത്തും പിന്നീട് സ്‌കൂൾ ബോർഡിലെ അംഗത്വത്തിലും നിന്ന് രാജിവയ്ക്കേണ്ടി വന്നു.^[8]

അതേസമയം, ടെയ്‌ലർ രാഷ്ട്രീയ പ്രക്ഷോഭങ്ങളിൽ തുല്യ ഊർജ്ജസ്വലതയോടെ മുഴുകി. 1880 മുതൽ 1885 വരെയുള്ള ലിബറൽ ഗവൺമെന്റിന്റെ ഐറിഷ് നിർബന്ധിത നയത്തിനെതിരെ ടെയ്‌ലർ സജീവമായിരുന്നു. കൂടാതെ ടെയ്‌ലർ ഇംഗ്ലണ്ടിലും അയർലൻഡിലും ഐറിഷ് ലേഡീസ് ലാൻഡ് ലീഗിന്റെ ഇംഗ്ലീഷ് ശാഖയുടെ ഏറ്റവും ഊർജ്ജസ്വലരായ പിന്തുണക്കാരിൽ ഒരാളായിരുന്നു. ഇംഗ്ലണ്ടിലും അയർലൻഡിലും നടന്ന യോഗങ്ങളിൽ പതിവായി അധ്യക്ഷത വഹിച്ചിരുന്നു. ഐറിഷ് ദേശീയവാദിയും ഐറിഷ് നാഷണലിസ്റ്റ് നേതാവായ ചാൾസ് സ്റ്റുവർട്ട് പാർനെലിന്റെ ഇളയ സഹോദരിയുമായ അന്ന പാർനെൽ ടെയ്‌ലറുടെ അതിഥിയായിരുന്നു. ഭൂമി ദേശസാൽക്കരണത്തിന്റെയും ഭൂമി മൂല്യങ്ങൾക്കുമേൽ നികുതി ചുമത്തലിന്റെയും കാരണങ്ങൾ ടെയ്‌ലറെ ശക്തമായി ആകർഷിച്ചു. ടെയ്‌ലർ ലാൻഡ് റിഫോം യൂണിയനിലെയും ലീഗ് ഫോർ ടാക്സിംഗ് ലാൻഡ് വാല്യൂസിലെയും ഒരു പ്രധാന അംഗമായി മാറി. ഇംഗ്ലണ്ടിലെയും അയർലൻഡിലെയും തൊഴിലാളികളെ, പ്രധാനമായും ഉൾക്കൊള്ളുന്ന വലിയ സദസ്സിനെ അഭിസംബോധന ചെയ്തുകൊണ്ട് അവർ അവരോടൊപ്പം സംസാരിച്ചു. ഭൂമി ദേശസാൽക്കരണത്തോടുള്ള ടെയ്‌ലറുടെ ആവേശം, ആ നയത്തിന്റെ അമേരിക്കൻ പ്രചാരകനായ ഹെൻറി ജോർജിനെ അവർക്ക് പരിചയപ്പെടാൻ കാരണമായി. 1882-ൽ അദ്ദേഹം സൗത്ത് കെൻസിംഗ്ടണിലെ ടെയ്‌ലറുടെ വീട്ടിൽ താമസിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ അഭിപ്രായത്തിൽ ടെയ്‌ലർ "ഞാൻ കണ്ടിട്ടുള്ളതിൽ വച്ച് ഏറ്റവും ബുദ്ധിമതിയായ സ്ത്രീകളിൽ ഒരാളായിരുന്നു, അല്ലെങ്കിൽ ഏറ്റവും ബുദ്ധിമതിയായ സ്ത്രീ" ആയിരുന്നു.^[1]

1881-ൽ, ചില സോഷ്യലിസ്റ്റ് നിർദ്ദേശങ്ങളുടെ പ്രായോഗികതയിലുള്ള ടെയ്‌ലറുടെ വിശ്വാസം, സോഷ്യൽ ഡെമോക്രാറ്റിക് ഫെഡറേഷന്റെ മുന്നോടിയായ ഡെമോക്രാറ്റിക് ഫെഡറേഷന്റെ സ്ഥാപനത്തിനായുള്ള പ്രാഥമിക യോഗങ്ങളിൽ പങ്കെടുക്കാൻ അവരെ പ്രേരിപ്പിച്ചു. ടെയ്‌ലർ ആദ്യ എക്സിക്യൂട്ടീവ് കമ്മിറ്റിയിൽ ചേർന്നു. ഫെഡറേഷന്റെ ലക്ഷ്യങ്ങൾ പ്രതീക്ഷിച്ച്, ടെയ്‌ലർ പാർലമെന്റിലേക്കുള്ള തൊഴിലാളി സ്ഥാനാർത്ഥികൾക്ക് പ്രായോഗിക പിന്തുണ നൽകിയിരുന്നു. 1877-ൽ ആദ്യത്തെ തൊഴിലാളി സ്ഥാനാർത്ഥിയായ ജോർജ്ജ് ഓഡ്ജറിന് രോഗാവസ്ഥയിലായിരിക്കുമ്പോൾ അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ അവസാനത്തെ സമയത്ത് അവർ നേരിട്ട് അദ്ദേഹത്തെ സന്ദർശിച്ചു.

സ്ത്രീകളുടെ വോട്ടവകാശം

ടെയ്‌ലർ സ്ത്രീ വോട്ടവകാശത്തിനായി അവരുടെ രണ്ടാനച്ഛൻ പിന്തുണച്ച നയത്തിനു വേണ്ടി അവർ നിരന്തരം വാദിച്ചു. ഒരു സ്ത്രീയുടെ വൈവാഹിക നില അവളുടെ വോട്ടവകാശത്തെ ബാധിക്കരുതെന്ന് മാത്രമല്ല, അത് ജനങ്ങളുടെ ധാർമ്മികതയെ പൊതുവെ മെച്ചപ്പെടുത്തുമെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നതായിരിക്കുകയും വേണം .^[4]1865 മുതൽ ഇത്തരം വിഷയങ്ങൾ ചർച്ച ചെയ്ത സ്ത്രീകളുടെ കെൻസിംഗ്ടൺ സൊസൈറ്റിയുടെ^[2] ഭാഗമായിരുന്നു ടെയ്‌ലർ, ഒടുവിൽ ലണ്ടൻ സൊസൈറ്റി ഫോർ വിമൻസ് സഫറേജായി ഇത് രൂപാന്തരപ്പെട്ടു.^[4]

രാഷ്ട്രീയമായി സേവനമനുഷ്ഠിച്ചുകൊണ്ട് മാറ്റങ്ങൾ വരുത്താൻ താൽപ്പര്യമുണ്ടെങ്കിലും, 1878 ഓഗസ്റ്റ് 15-ന് അവിഗ്നണിൽ നിന്ന് എഴുതിയപ്പോൾ, സൗത്ത്‌വാർക്കിലേക്കുള്ള പാർലമെന്ററി സ്ഥാനാർത്ഥിയായി നാമനിർദ്ദേശം തേടാൻ ഉദ്ദേശിക്കുന്നുവെന്ന കിംവദന്തി ടെയ്‌ലർ നിഷേധിച്ചു.^[2] എന്നിരുന്നാലും, 1885-ൽ പ്രത്യേക സാഹചര്യങ്ങൾ അവരെ പാർലമെന്ററി സ്ഥാനാർത്ഥിത്വത്തിന് ശ്രമിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചു. വിജിലൻസ് അസോസിയേഷന്റെ (ടെയ്‌ലർ തന്നോട് അടുത്ത ബന്ധം പുലർത്തിയിരുന്ന) സെക്രട്ടറിയായ ഡബ്ല്യു. എ. കൂട്ട്, കാംബർവെൽ നോർത്തിലേക്കുള്ള ലിബറൽ സ്ഥാനാർത്ഥിത്വത്തിനായി നാമനിർദ്ദേശം തേടി. പക്ഷേ ഒടുവിൽ പാർട്ടി സംഘാടകർ അദ്ദേഹത്തെ മാറ്റിനിർത്തി. പ്രതിഷേധസൂചകമായി, ടെയ്‌ലർ കൂട്ടിന്റെ സ്ഥാനം ഏറ്റെടുത്തു. എഥൽ ലീച്ച് അവരുടെ തിരഞ്ഞെടുപ്പ് ഏജന്റായി സേവനമനുഷ്ഠിച്ചു. സ്ത്രീകൾക്ക് നീതിയുക്തവും മികച്ചതുമായ നിയമങ്ങൾ, യുദ്ധം തടയൽ, തൊഴിലാളിവർഗങ്ങൾക്ക് "കുറഞ്ഞ ജോലിയും മികച്ച വേതനവും" എന്നിവ ടെയ്‌ലറുടെ പരിപാടിയിൽ ഉൾപ്പെടുത്തിയിരുന്നു. അവരുടെ സ്ഥാനാർത്ഥിത്വത്തെ വാദിച്ചുകൊണ്ട് ഹെൻറി ജോർജിന്റെ പിന്തുണാ കത്ത് അവരുടെ പ്രചാരണ വേളയിൽ വ്യാപകമായി പ്രചരിച്ചു. ജോർജ്ജ് ജേക്കബ് ഹോളിയോക്ക് ടെയ്‌ലറുടെ തിരഞ്ഞെടുപ്പിൽ സജീവമായി പ്രവർത്തിച്ചിരുന്നു. നാമനിർദ്ദേശ പത്രികയോ ചെലവുകൾക്കുള്ള പണ നിക്ഷേപമോ സ്വീകരിക്കാൻ റിട്ടേണിംഗ് ഓഫീസർ വിസമ്മതിച്ചതോടെ നാമനിർദ്ദേശ ദിനം വരെ ടെയ്‌ലർ തന്റെ പ്രചാരണം തുടർന്നു. ടെയ്‌ലറുടെ തിരഞ്ഞെടുപ്പ് മത്സരത്തിൽ, മുമ്പ് ഒരു സ്ത്രീയും ചെയ്യാത്ത ഒരു ശ്രമം അവർ നടത്തി. ഒരു സ്ത്രീക്ക് അടുത്ത 34 വർഷത്തേക്ക് എംപിയാകുന്നത് നിയമപരമാകില്ല.^[1][10] 1866-ൽ പുരുഷന്മാർക്ക് മാത്രമല്ല, എല്ലാ വീട്ടുടമസ്ഥർക്കും വോട്ടവകാശം നൽകണമെന്ന് ആവശ്യപ്പെട്ട് 1,499 സ്ത്രീകൾ ഒപ്പിട്ട ഒരു നിവേദനത്തിന് പിന്നിലെ പ്രേരകശക്തികളിൽ ഒരാളായിരുന്നു ടെയ്‌ലർ. ബ്രിട്ടനിലെ ശക്തമായ വോട്ടവകാശ/വോട്ടവകാശ പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ തുടക്കമായി ചിലർ ഇതിനെ കണക്കാക്കുന്നു (നിവേദനത്തിന്റെ ഒരു പകർപ്പ് ലണ്ടൻ സ്കൂൾ ഓഫ് ഇക്കണോമിക്സിൽ സൂക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നു) ^[11]കൂടാതെ മറ്റ് കാര്യങ്ങൾക്കൊപ്പം പറയുന്നു: ^[4]

ഗവൺമെന്റിൽ സ്ത്രീകളുടെ പങ്കാളിത്തം ബ്രിട്ടീഷ് ഭരണഘടനയുടെ തത്വങ്ങളുമായി പൊരുത്തപ്പെടുന്നു. കാരണം ഈ ദ്വീപുകളിലെ സ്ത്രീകൾക്ക് എല്ലായ്പ്പോഴും പരമാധികാരം നൽകാൻ കഴിവുണ്ട്, കൂടാതെ സ്ത്രീകൾ വിവിധ പൊതു കാര്യാലയങ്ങൾക്ക് അർഹരാണ്. അതിനാൽ, നിങ്ങളുടെ ബഹുമാനപ്പെട്ട സഭ നിർണ്ണയിക്കുന്ന സ്വത്തോ വാടകയോ ഉള്ള എല്ലാ വീട്ടുകാർക്കും, ലിംഗഭേദമില്ലാതെ, പ്രാതിനിധ്യം നൽകുന്നതിന്റെ ഉചിതത്വം പരിഗണിക്കണമെന്ന് ഹർജിക്കാർ വിനീതമായി അപേക്ഷിക്കുന്നു.^[4]

പിൽക്കാല ജീവിതവും മരണവും

1882-ലെ തിരഞ്ഞെടുപ്പ് ശ്രമങ്ങൾക്ക് തൊട്ടുപിന്നാലെ, പ്രായാധിക്യവും ആരോഗ്യസ്ഥിതി മോശമായതും കാരണം ടെയ്‌ലർ പൊതുപ്രവർത്തനം ഉപേക്ഷിച്ച് പത്തൊൻപത് വർഷത്തോളം അവിഗ്നണിലെ തന്റെ വീട്ടിൽ വിശ്രമിച്ചു. അവിടെ അവർ എപ്പോഴും അവധിക്കാലം ചെലവഴിക്കുകയും ഉദാരമായ ദാനങ്ങളിലൂടെ ജനങ്ങൾക്ക് പ്രിയങ്കരിയാകുകയും ചെയ്തു. ജോലിയുടെ സമ്മർദ്ദം ടെയ്‌ലറുടെ ആരോഗ്യത്തെ വല്ലാതെ ബാധിച്ചു. 1904 അവസാനത്തോടെ, ടെയ്‌ലർ ഇംഗ്ലണ്ടിലേക്ക് മടങ്ങി, തന്റെ മരുമകൾ മേരി ടെയ്‌ലറുടെ സംരക്ഷണയിൽ, ടോർക്വേയിൽ സ്ഥിരതാമസമാക്കി. അതേ വർഷം, ബ്ലാക്ക്ബേണിലെ ലോർഡ് മോർലിയുടെ നിർബന്ധപ്രകാരം, അവർ മില്ലിന്റെ ലൈബ്രറി ഓക്സ്ഫോർഡിലെ സോമർവില്ലെ കോളേജിന് സമ്മാനിച്ചു.^[1]

1907 ജനുവരി 29-ന് ടെയ്‌ലർ ടോർക്വേയിൽ മരിച്ചു, ടോർക്വേ സെമിത്തേരിയിൽ അവരെ അടക്കം ചെയ്തു.^[1]

അവലംബം

1. Lee 1912.
2. Jacobs, Jo Ellen (2002). The Voice of Harriet Taylor Mill. Indiana University Press, p. 179. ISBN 0253109302
3. Jacobs, Jo Ellen (2002). The Voice of Harriet Taylor Mill. Indiana University Press. ISBN 0253109302
4. Awcock, Hannah (2018-10-11). "Turbulent Londoners: Helen Taylor, 1831-1907". Turbulent London (in ഇംഗ്ലീഷ്). Retrieved 2020-02-04.
5. Packe, Michael St. John (1954). The Life of John Stuart Mill. London: Secker and Warburg. pp. 412.
6. "The Argus (Melbourne, Vic.) - 21 Sept. 1876". Argus. 21 September 1876. Retrieved 18 December 2020.
7. Smith, Janet (October 2014). "The Feminism and Political Radicalism of Helen Taylor in Victorian Britain and Ireland" (PDF). repository.londonmet.ac.uk/.
8. "Surr [née Grabham], Elizabeth (b. 1825/6, d. in or after 1898), educational reformer". Oxford Dictionary of National Biography (in ഇംഗ്ലീഷ്) (online ed.). Oxford University Press. 2004. doi:10.1093/ref:odnb/48591. Retrieved 2020-10-19. (Subscription or UK public library membership required.)
9. Levine, Philippa (2004). "Taylor, Helen (1831–1907), promoter of women's rights". Oxford Dictionary of National Biography (in ഇംഗ്ലീഷ്) (online ed.). Oxford University Press. doi:10.1093/ref:odnb/36431. Retrieved 2020-10-20. (Subscription or UK public library membership required.)
10. Smith, Janet (2020-10-08). "Crossing the Border of Citizenship: Helen Taylor, the Independent Radical Democrat Candidate for Camberwell North, 1885". Open Library of Humanities (in ഇംഗ്ലീഷ്). 6 (2): 19. doi:10.16995/olh.540. ISSN 2056-6700.
11. Murphy, Gillian (2016-06-07). "The 1866 women's suffrage petition". LSE History (in അമേരിക്കൻ ഇംഗ്ലീഷ്). Retrieved 2020-02-04.

Attribution

 This article incorporates text from a publication now in the public domain: Lee, Elizabeth (1912). "Taylor, Helen". In Lee, Sidney (ed.). Dictionary of National Biography (2nd supplement) (in ഇംഗ്ലീഷ്). London: Smith, Elder & Co.

ഉറവിടങ്ങൾ

• Levine, Philippa (2004). "Taylor, Helen (1831–1907)". Oxford Dictionary of National Biography. Oxford University Press.

പുറംകണ്ണികൾ

• "Taylor, Helen (1831–1907)." Women in World History: A Biographical Encyclopedia. Encyclopedia.com.