Эко-эдийн засгийн салбарт "декоплинг" гэдэг нь эдийн засаг өсч буй ч экологийн дарамт нэмэгдэхгүй байх үзэгдлийг илэрхийлдэг. Олон эдийн засгуудын хувьд үйлдвэрлэл (ДНБ) нэмэгдэхэд байгаль орчны дарамт ч мөн адил нэмэгддэг. Хэрвээ эдийн засаг нь өсөлтөө хадгалсаар байхад ус, түлш зэрэг нөөцийг хэрэглэх хэмжээ болон байгаль орчны эвдрэлд үзүүлэх нөлөөг бууруулж чадвал ийм эдийн засагт "декоплинг" буюу салангид болсоныг хэлнэ. Байгаль орчны дарамт нь ихэвчлэн бохирдлын ялгаруулалтыг хэмжих замаар тодорхойлогддог бөгөөд декоплингийг эдийн засгийн гаралттай харьцуулахад ялгаруулалтын хүндийн жингээр хэмждэг. Судалгаануудын үр дүнд, абсолют декоплинг нь ховор үзэгдэл болохыг харуулсан бөгөөд зөвхөн зарим аж үйлдвэрийн хөгжсөн орнууд нь ДНБ-ийг "хэрэглээтэй" CO2 үйлдвэрлэлтээс бага зэрэг салгах боломжтой байжээ. 2020 онд хийсэн нэг судалгаанд улсын болон олон улсын хэмжээнд эдийн засгийн бүрэн декоплингийн ямар ч нотолгоо олдоогүй байна. Декоплингийн нотолгоо байвал, үүний нэг тайлбар нь үйлчилгээний эдийн засаг руу шилжих явдал гэж санал болгосон. Эко-эдийн засгийн декоплингийн хандлагыг тайлбарлах загвар нь Байгаль орчны Кузнетсийн муруй (Environmental Kuznets Curve) хэмээх загвар юм.[1]
{{cite journal}}: Missing or empty |title= (help)