Fifi Young 陳金娘 | |
---|---|
Kelahiran | Nonie Tan Tan Kiem Nio 12 Januari 1915 Sungai Liput, Aceh, Hindia Timur Belanda |
Meninggal dunia | 5 Mac 1975 | (umur 60)
Warganegara | Indonesia |
Pendidikan | Sekolah rendah |
Pekerjaan | Pelakon |
Tahun aktif | 1930-1974 |
Pasangan | Njoo Cheong Seng |
Anak-anak | 5 |
Fifi Young (12 Januari 1915 - 5 Mac 1975) ialah seorang pelakon wanita Indonesia yang berketurunan Cina dan Perancis. Beliau telah berlakon dalam sekurang-kurangnya 86 filem sepanjang kerjaya beliau selama 34 tahun.
Young dilahirkan dengan nama Nonie Tan (Bahasa Cina: 陳金 娘; Tan Kiem Nio) di Sungai Liput, Aceh, pada 12 Januari 1915 kepada seorang bapa Perancis dan ibu Cina peranakan; bapanya mungkin telah menjadi laskar semasa Perang Dunia I.[1] Selepas bapanya meninggal dunia ketika beliau masih kecil, Young dan ibunya berpindah ke Batavia (moden Jakarta), di mana beliau menamatkan sekolah rendah selama empat tahun di sebuah sekolah Cina yang dimiliki oleh Belanda.[2][3]
Young mula menyertai rombongan Dewi Dja' sebagai penari, menggunakan nama samaran Dewi Maria.[1] Fifi kemudian beralih kepada rombongan Orion Miss Riboet, di mana beliau berkahwin dengan penulis drama Njoo Cheong Seng ketika berusia 14 tahun.[2][3] Orang tua itu yang melatih beliau dalam bidang lakonan dan meyakinkan beliau untuk mengambil nama pentas Fifi Young; Young bersamaan nama Kantonis Hokkien keluarga Njoo, manakala Fifi berhasrat untuk menjadi mengingatkan pelakon Perancis Fifi D'Orsay.[3] Dengan Miss Riboet, Young mengembara di seluruh Asia Tenggara, termasuk di Tanah Melayu British.[3]
Pada tahun 1930 pasangan itu menubuhkan Moonlight Crystal Follies di Pulau Pinang, di mana Young mempunyai pekerjaan lakonan pertamanya.[4] Menjelang pertengahan 1930-an Young dan Njoo telah beralih kepada kumpulan Dardanella.[3] Beliau merupakan salah satu bintang kumpulan itu, dan selepas kebanyakan kumpulan itu ke luar negara muda dan Njoo menubuhkan kumpulan mereka sendiri, Pagoda Fifi Young, pada tahun 1937.[5]
Selepas kejayaan filem Terang Boelan arahan Albert Balink pada tahun 1937 dan Alang-Alang arahan The Teng Chun pada tahun 1939, empat studio filem baru telah diwujudkan.[6] Salah satu daripadanya, Oriental Film, menandatangani Njoo dan Young; Njoo telah diambil sebagai seorang penulis, manakala Young menjadi seorang pelakon.[7] Young diharapkan untuk menjadi bintang studio berbakat, dan membintangi tiga filem pertama terbitan studio itu: Kris Mataram (1940), Zoebaida (1940), dan Pantjawarna (1941).[8] Apabila Njoo meninggalkan studio untuk menyertai Majestic Film atas jemputan Fred Young (tidak berkaitan), Young pergi bersamanya. Bersama Majestic, beliau membintangi filem Air Mata Iboe (1941).[9]
Semasa pendudukan Jepun dari 1942-1945, Young dan Njoo ialah ahli-ahli kumpulan Bintang Soerabaia; ahli rakan mereka Dhalia juga telah menjadi bintang filem sebelum penjajahan.[3] Jepun telah menutup semua tetapi satu studio filem, pada dasarnya membunuh industri.[10] Semasa revolusi empat tahun yang menyusul Perang Dunia II, Young dan suaminya membawa rombongan Pantjawarna.[3]
Selepas revolusi, Young kembali ke filem.[3] Dalam tempoh dua dekad selepas melakonkan watak ibu.[5] Ahli antropologi visual Amerika Karl G. Heider menulis bahawa persembahan Young yang baik terutamanya apabila berlakon sebagai seorang gadis kampung yang lebih tua dan bahawa dia telah diketahui untuk mengunyah sirih pada skrin.[11]
Young berlakon dalam filem terakhir, filem arahan Teguh Karya Ranjang Pengantin pada tahun 1974. Beliau meninggal dunia pada 5 Mac 1975 selepas beberapa bulan terlantar di hospital. Jasad beliai telah dibakar di Muara Karang, Jakarta Utara, empat hari selepas kematiannya, sehingga secara aktif bercakap menentang cerita-cerita seks yang bertemakan yang telah bermula mendominasi pawagam negara.[2][3][5] Anak perempuannya Sally, salah satu daripada lima anak-anak Young telah dengan Njoo sebelum mereka bercerai, menceburi bidang lakonan.[3]
Young menerima beberapa anugerah lakonan sepanjang kerjayanya. Pada Festival Filem Indonesia yang julung kali diadakan pada tahun 1955, Young telah dipilih untuk anugerah pelakon terbaik untuk peranannya dalam Tarmina. Beliau menerima beberapa pencalonan dari PWI, termasuk Pelakon Wanita Terbaik untuk Wajah Seorang Pembunuh pada tahun 1973 dan Pelakon Wanita Terbaik untuk Jembatan Merah pada tahun 1974.[12] Pada bulan November 2003 Young selepas kematian telah dianugerahkan Anugerah Dharma Budaya Parama oleh Presiden Megawati Sukarnoputri atas sumbangan beliau kepada pembangunan budaya Indonesia. penerima anugerah lain termasuk pelawak Bing Slamet dan pengarah D. Djajakusuma.[13]
Young berlakon dalam sekurang-kurangnya 86 filem sepanjang kerjaya 34 tahun beliau,[14] berkata pada tahun 1972 bahawa dia telah terlupa betapa banyak.[4] Yang dicatatkan adalah seperti berikut:
|
|
|