Hazairin
Hazairin | |
|---|---|
| Fail:Hazairin.png | |
| Menteri Dalam Negeri Republik Indonesia 11 | |
| Dalam jawatan 30 Julai 1953 – 12 Ogos 1955 | |
| Presiden | Soekarno |
| Didahului oleh | Mohamad Roem |
| Digantikan oleh | R. Sunarjo |
| Maklumat peribadi | |
| Lahir | 28 November 1906 Bukittinggi, Sumatera Barat, Hindia Belanda |
| Mati | Disember 11, 1975 (umur 69) Jakarta, Indonesia |
| Kewarganegaraan | Indonesia |
Prof. Dr. Hazairin (lahir di Bukittinggi, Sumatera Barat, 28 November 1906 – meninggal di Jakarta, 11 Disember 1975 pada umur 69 tahun) adalah Menteri Dalam Negeri Republik Indonesia dalam Kabinet Ali Sastroamidjojo I.
Kehidupan
[sunting | sunting sumber]Hazairin menamatkan pendidikannya di Sekolah Tinggi Perundangan Jakarta (Recht Hoge School). Setelah menamatkan pengajian, Hazairin bekerja sebagai Ketua Hakim Negeri Tapanuli Selatan (1938-1945). Pada April 1946, beliau diangkat sebagai Residen Bengkulu. Ketika menjawat sebagai residen, beliau mengeluarkan wang kertas yang dikenali sebagai "Wang Kertas Hazairin." Selepas revolusi fizik berakhir, beliau diangkat menjadi Ketua Bahagian Perundangan Sivil Kementerian Kehakiman. Pada Kabinet Ali Sastroamidjojo I (1953-1955), Hazairin diangkat menjadi Menteri Dalam Negeri.
Selain terjun di dunia politik, beliau juga menjadi Guru Besar Hukum Adat dan Hukum Islam di Universiti Indonesia. Beliau dikebumikan di TMP Kalibata, Jakarta. Atas jasa-jasanya, pada tahun 1999, pemerintah Indonesia mengangkat Hazairin sebagai Pahlawan Nasional.[1]
Rujukan
[sunting | sunting sumber]- ^ Pahlawan Indonesia, Media Pusindo, Jakarta, 2008
| Didahului oleh: Mohamad Roem |
Menteri Dalam Negeri Indonesia 30 Juli 1953–12 Agustus 1955 |
Digantikan oleh: R. Sunarjo |
 | Rencana biografi berkaitan orang Indonesia ini ialah rencana tunas. Anda boleh membantu Wikipedia dengan mengembangkannya. |