Jerebu Asia Tenggara

Kebakaran gambut berdekatan Rizab Hutan Raja Musa di Selangor, Malaysia (2013). Api ini di bawah permukaan, di mana gambut itu membara.

Jerebu Asia Tenggara ialah masalah pencemaran udara besar-besaran yang berkaitan kebakaran yang berlaku dengan kerap. Peristiwa-peristiwa jerebu menyebabkan kesihatan yang buruk dan kesan ekonomi di Brunei Darussalam, Indonesia, Malaysia, Singapura, dan sebahagian kecilnya, Filipina dan Thailand.^[1] Masalahnya suar sehingga setiap musim kering, di pelbagai peringkat.^[2] Jerebu Rentas Sempadan di Asia Tenggara telah direkodkan sejak tahun 1972.^[3]

Jerebu adalah sebahagian besarnya disebabkan oleh kebakaran pertanian haram kerana amalan tebas dan bakar di Indonesia, terutama dari wilayah-wilayah Sumatera Selatan dan Riau di pulau Sumatera, dan Kalimantan di pulau Borneo.^[4][5][6] Tanah dibakar boleh dijual pada harga yang lebih tinggi secara tidak sah, dan akhirnya digunakan untuk melakukan aktiviti seperti kelapa sawit dan pengeluaran pulpa kayu. Pembakaran juga lebih murah dan cepat berbanding dengan memotong dan penjelasan menggunakan jengkaut atau mesin lain.^[4][7]

Punca

Kebanyakan peristiwa jerebu telah menyebabkan asap dari kebakaran yang berlaku di kawasan tanah gambut di Sumatera dan Kalimantan.^[8][9]

Hutan tropika lembap tidak terganggu dianggap sebagai sangat tahan api, mengalami kebakaran jarang berlaku hanya semasa tempoh kering yang luar biasa.^[10]

Satu kajian yang diterbitkan pada tahun 2005 membuat kesimpulan bahawa tiada sebab yang dominan kebakaran di tapak tertentu dan terdapat perbezaan yang luas dalam punca-punca kebakaran di lokasi yang berbeza. Kajian ini mengenal pasti punca-punca langsung dan tidak langsung yang berikut berlakunya kebakaran:

• Punca kebakaran secara langsung
  • Api sebagai alat pembersihan tanah
  • Api sebagai senjata dalam pemegangan tanah atau penggunaan tanah pertikaian
  • Kebakaran akibat kemalangan atau melarikan diri
  • Api berkaitan dengan pengekstrakan sumber
• Punca kebakaran secara tidak langsung
  • Konflik pemegangan tanah dan penggunaan tanah peruntukan dan persaingan
  • Amalan perhutanan menjatuhkan maruah
  • Insentif Ekonomi / tidak menggalakkan
  • Pertumbuhan penduduk dan migrasi
  • Memadam kebakaran dan keupayaan pengurusan tidak mencukupi^[11]

Api sebagai alat pembersihan tanah

Api adalah kaedah yang paling murah dan paling cepat untuk membersihkan tanah sebagai persediaan untuk penanaman. Api digunakan untuk membersihkan bahan tumbuhan yang ditinggalkan daripada pembalakan atau tanaman lama. Mekanikal mengaut bahan tumbuhan menjadi timbunan panjang dan membiarkan mereka reput dari masa ke masa, mahal dan lambat, dan boleh menyimpan serangga perosak. Membersihkan tanah dengan mesin dan bahan kimia boleh kos sehingga US$200 setiap hektar manakala menggunakan api kos US$5 bagi setiap hektar.^[12]

Selepas hutan paya gambut telah dibersihkan dan toskan, tanah gambut masih tidak sesuai untuk pertanian, kerana tanah gambut nutrien-miskin dan berasid (pH 3-4). Untuk menjadikan tanah yang sesuai untuk pertanian, pH perlu dineutralkan dan nutrien tambahan. Perosak dan penyakit tumbuhan juga perlu dihapuskan. Salah satu kaedah adalah dengan menggunakan bahan kimia seperti batu kapur untuk meneutralkan keasidan, serta baja dan racun perosak. Kaedah ini kos kira-kira 30-40.000.000 Rupiah sehektar. Sebagai alternatif, api digunakan untuk membersihkan bahan tumbuhan yang ditinggalkan daripada pembalakan. Api membunuh perosak dan abu yang terhasil berfungsi untuk menyuburkan tanah dan meneutralkan keasidan. Kaedah ini kos 2 juta Rupiah bagi setiap hektar.^[13]

Konflik tanah

Di Indonesia, Perhutanan Undang-undang Asas memberikan Kementerian Perhutanan seluruh negeri diklasifikasikan sebagai hutan. Kira-kira 49% daripada negara (909,070km persegi) ini diliputi oleh hutan yang sebenar, walaupun kerajaan mengklasifikasikan 69% daripada kawasan tanah (1,331,270 kilometer persegi) sebagai hutan. Hak-hak tanah masyarakat tradisional yang hidup di atas tanah yang dikelaskan sebagai hutan tidak boleh didaftarkan dan secara amnya tidak diiktiraf oleh kerajaan.^[14] Oleh itu, masyarakat ini tidak benar-benar mempunyai keupayaan untuk menguatkuasakan peraturan di peringkat kampung dan tidak termasuk orang luar seperti ladang minyak sawit, syarikat-syarikat pembalakan, penduduk di kampung-kampung lain, pendatang, pembalak berskala kecil atau bego. Bersaing tuntutan seterusnya membawa kepada konflik tanah.^[15] Oleh kerana bilangan baru, orang luar meningkat, begitu juga kemungkinan bahawa api akan digunakan sebagai senjata.^[16]

Peranan gambut

Bentuk gambut di bawah keadaan berair dalam hutan paya gambut seperti ini di Hutan Simpan Raja Musa, Selangor, Malaysia.

Tanah gambut adalah satu kawasan di mana bahan organik seperti daun dan ranting telah terkumpul secara semula jadi di bawah keadaan berair dalam 10,000 tahun yang lalu. Ini lapisan bahan organik, yang dikenali sebagai gambut, boleh sehingga 20m dalam. Indonesia mempunyai 265.500 km² tanah gambut, yang terdiri daripada 13.9% daripada kawasan tanahnya. Malaysia juga mempunyai tanah gambut penting pada 26.685 km², yang meliputi 8.1% daripada kawasan tanahnya.^[17]

Walaupun pada asalnya ekosistem tanah lembap, banyak kawasan tanah gambut di Asia Tenggara telah dikeringkan untuk aktiviti manusia seperti pertanian, perhutanan dan pembangunan bandar. Satu laporan yang diterbitkan pada tahun 2011 menyatakan bahawa lebih daripada 30% daripada hutan paya gambut telah ditukar kepada tanah pertanian dan 30% telah log atau dihina dalam tempoh 20 hingga 30 tahun yang lalu.^[18] saliran yang berlebihan dalam hasil tanah gambut di lapisan atas tanah gambut kering. Oleh kerana kandungan karbon yang tinggi, gambut kering adalah sangat mudah terdedah kepada pembakaran, terutamanya semasa musim kemarau.

Kajian telah menunjukkan bahawa kebakaran tanah gambut adalah penyumbang utama kepada jerebu. Pada tahun 2009, kira-kira 40% daripada semua jenis api di Semenanjung Malaysia, Borneo, Sumatera dan Jawa dikesan di kawasan tanah gambut, walaupun mereka hanya meliputi 10% daripada keluasan tanah yang dikaji.^[10] Kepekatan sulfur dalam hujan jatuh ke atas Singapura pada tahun 1997 berkait rapat dengan kepekatan PM2.5, yang boleh dikaitkan dengan pelepasan sulfur yang kuat daripada kebakaran tanah gambut.^[19]

Kesan

Kerosakan yang berkaitan jerebu boleh dikaitkan dengan dua sumber: jerebu menyebabkan kebakaran dan jerebu itu sendiri. Setiap satu daripada dua faktor boleh membuat gangguan besar kepada kehidupan seharian rakyat dan menjejaskan kesihatan manusia. Secara keseluruhannya insiden jerebu berulang menjejaskan ekonomi serantau dan menjana perdebatan antara kerajaan negara-negara yang terlibat.

Kemusnahan oleh kebakaran

Jerebu menyebabkan api boleh menyebabkan pelbagai kerosakan yang tempatan dan merentasi sempadan. Ini termasuk kerugian faedah hutan secara langsung dan tidak langsung, kayu, produk pertanian dan biodiversiti. Kebakaran juga menanggung kos memadam kebakaran yang besar dan pelepasan karbon ke atmosfera.^[20]

Kemusnahan oleh jerebu

Sebahagian daripada kerosakan yang lebih langsung yang disebabkan oleh jerebu termasuk kerosakan kepada kesihatan jangka pendek rakyat dan pelancongan serantau dalam tempoh jerebu. Jerebu juga membawa kepada kerugian pengeluaran perindustrian, syarikat penerbangan dan lapangan terbang kerugian, penurunan memancing, dan menanggung kos atas pembenihan awan. Di samping itu, cuaca jerebu yang teruk boleh membawa kepada kerosakan kesihatan jangka panjang, mengurangkan produktiviti tanaman, nilai estetika penglihatan dikurangkan, perbelanjaan avertive, kemalangan, kehilangan nyawa, pemindahan, dan kehilangan keyakinan oleh pelabur asing.^[20]

Kesan jerebu terhadap kesihatan

Kesan kesihatan jerebu terutamanya disebabkan oleh kesan merengsa habuk halus pada hidung, tekak, saluran udara, kulit dan mata. Kesan kesihatan jerebu akan bergantung kepada keterukan seperti yang diukur oleh Indeks Piawaian Pencemar (PSI). Terdapat juga variasi individu mengenai keupayaan untuk bertolak ansur dengan pencemaran udara. Kebanyakan orang akan paling banyak pengalaman bersin, hidung berair, kerengsaan mata, tekak kering dan batuk kering dari pencemaran. Mereka adalah ringan dan tidak menimbulkan bahaya kepada kesihatan penduduk umum.

Walau bagaimanapun, orang-orang yang mempunyai masalah kesihatan seperti asma, penyakit paru-paru kronik, sinusitis kronik dan keadaan kulit yang alergi mungkin menjadi lebih terjejas oleh jerebu dan mereka mungkin mengalami gejala yang lebih teruk. Kanak-kanak dan warga tua secara amnya adalah lebih berkemungkinan terjejas. Bagi sesetengah orang, gejala mungkin menjadi lebih teruk dengan aktiviti fizikal.

Penyelesaian dicadangkan

Penyelesaian di bawah dicadangkan oleh Dennis et al. untuk mengurangkan punca langsung dan tidak langsung kebakaran yang menyebabkan jerebu.

Mengurangkan penggunaan api sebagai alat pembersihan tanah

Undang-undang Indonesia melarang penggunaan api untuk tanah yang jelas bagi sebarang pertanian tetapi penguatkuasaan yang lemah ialah isu utama. Banyak syarikat juga telah mendakwa bahawa pembakaran sifar adalah tidak praktikal dan tidak kompetitif memandangkan kekurangan penalti yang sesuai untuk pembakaran haram.

Menyelesaikan masalah yang berkaitan dengan penggunaan tanah peruntukan dan tempoh

Kajian menunjukkan bahawa punca utama kebakaran adalah berkaitan dengan persaingan dan konflik mengenai pemilikan tanah dan peruntukan tanah. Penggunaan tanah keputusan peruntukan yang dibuat oleh agensi-agensi kerajaan pusat sering bertindih dengan sempadan konsesi bidang kuasa tempatan dan wilayah masyarakat pribumi. pembaharuan serantau diperlukan untuk menyelesaikan konflik sumber dan mereka menawarkan peluang kepada kerajaan serantau untuk mendamaikan keputusan dengan orang-institusi tempatan dan adat. pembaharuan wilayahnya juga perlu memastikan bahawa tanah dan sumber peruntukan dan keputusan di semua peringkat serasi dengan ciri-ciri tapak fizikal, jelas mengambil risiko kebakaran kira. Walau bagaimanapun, warisan Indonesia peta tidak tepat, sempadan bertindih, dan kekurangan kepakaran teknikal di peringkat Wilayah dan Daerah akan membuat ini satu tugas yang sukar.

Mengurangkan amalan hutan menjatuhkan maruah

Dasar untuk meningkatkan pengurusan tanah dan langkah-langkah untuk memulihkan integriti ekologi hutan semula jadi dihina adalah amat penting untuk mengurangkan kejadian kebakaran berulang. Menggalakkan penglibatan masyarakat dalam usaha pemulihan itu adalah kritikal untuk kejayaan mereka dalam mengurangkan risiko kebakaran.

Membina keupayaan institusi mencegah dan menyekat kebakaran

Kebakaran di Kalimantan dan Sumatera menyerlahkan keperluan untuk membangunkan sistem pengurusan kebakaran yang menangani kebimbangan bidang-bidang tertentu. sumber yang mencukupi perlu disediakan untuk meningkatkan pengurusan kebakaran di kawasan-kawasan yang memerlukannya, manakala mengiktiraf pelbagai keperluan dari daerah yang berbeza dan rakyat dalam diri mereka.

Teknologi seperti remote sensing, pemetaan digital dan komunikasi serta-merta boleh membantu meramal, mengesan, dan bertindak balas terhadap kemungkinan berlakunya krisis api. Walau bagaimanapun, teknologi itu perlu meluas diakses, digunakan secara meluas, dan telus dikawal sebelum mereka boleh menjadi berkesan dalam meningkatkan pengurusan kebakaran di kawasan-kawasan pedalaman.

Melaksanakan tidak menggalakkan ekonomi dan insentif

Selain hukuman jenayah dan kewangan yang berkesan untuk pembakaran haram dan liabiliti bagi kerosakan kebakaran, beberapa penganalisis dasar percaya dengan potensi untuk pembaharuan dasar ekonomi dan insentif berasaskan pasaran. Gabungan pelabelan eko dan sekatan perdagangan antarabangsa boleh mengurangkan pasaran bagi komoditi yang menimbulkan risiko-api yang tinggi dalam pengeluaran mereka. Kerajaan juga boleh memberi kelebihan fiskal untuk menyokong pelaburan syarikat dalam pengurusan kebakaran.

Sejarah

Ia secara amnya merujuk kepada jerebu yang berlaku di Asia Tenggara. Dalam kes-kes tertentu, ia boleh merujuk kepada:

• Jerebu Asia Tenggara 1997
• Kebakaran hutan Indonesia 1997
• Jerebu Malaysia 2005
• Jerebu Asia Tenggara 2006
• Jerebu Asia Tenggara 2009
• Jerebu Asia Tenggara 2010
• Jerebu Asia Tenggara 2013
• Jerebu Asia Tenggara 2015
• Jerebu Malaysia 2016
• Jerebu Asia Tenggara 2017
• Jerebu Asia Tenggara 2019
• Jerebu Asia Tenggara 2023

Lihat juga

• Perjanjian ASEAN Mengenai Pencemaran Jerebu Rentas Sempadan

Rujukan

1. "Regional Haze Action Plan". Haze Action Online. Dicapai pada 23 February 2014.
2. "Why is South-East Asia's annual haze so hard to deal with?". The Economist. Dicapai pada 28 June 2014.
3. Lee, Min Kok. "Haze in Singapore: A problem dating back 40 years". The Straits Times. Diarkibkan daripada yang asal pada 3 October 2015. Dicapai pada 3 October 2015.
4. Soeriaatmadja, Wahyudi. "Minister blasts execs of firm that denied burning forest". The Straits Times. Diarkibkan daripada yang asal pada 13 October 2015. Dicapai pada 13 October 2015.
5. "What causes South East Asia's haze?". BBC News. 16 September 2015. Diarkibkan daripada yang asal pada 3 October 2015. Dicapai pada 26 September 2015.
6. "Southeast Asia's haze: what's behind the annual outbreaks?". Agence France-Presse. 17 September 2015. Diarkibkan daripada yang asal pada 27 September 2015. Dicapai pada 26 September 2015.
7. Fogarty, David. "Lucrative illegal market for crop land a key cause of fires: Researcher". The Straits Times. Diarkibkan daripada yang asal pada 28 September 2015. Dicapai pada 27 September 2015.
8. Heil, A.; Goldammer, J. G. (1 August 2001). "Smoke-haze pollution: a review of the 1997 episode in Southeast Asia". Regional Environmental Change. 2 (1): 24–37. doi:10.1007/s101130100021.
9. "Guide to the #haze in infographics". Dicapai pada 21 September 2015.
10. Miettinen, Jukka; Shi, Chenghua; Liew, Soo Chin (17 June 2010). "Influence of peatland and land cover distribution on fire regimes in insular Southeast Asia". Regional Environmental Change. 11 (1): 191–201. doi:10.1007/s10113-010-0131-7.
11. Dennis, Rona A. (August 2005). "Fire, People and Pixels: Linking Social Science and Remote Sensing to Understand Underlying Causes and Impacts of Fires in Indonesia". Human Ecology. 33 (4): 465–504. doi:10.1007/s10745-005-5156-z.
12. Varkkey, Helena. "Patronage politics, plantation fires and transboundary haze". Environmental Hazards. 12 (3–4): 200–217. doi:10.1080/17477891.2012.759524.
13. "Infographic (in Indonesian)". Tempo.co. Dicapai pada 17 May 2014.
14. "Property Rights & Resource Governance, Indonesia" (PDF). USAID.
15. Carder, Reuben. "Indonesian villagers think their land tenure is stronger than it actually is – study". CIFOR. Dicapai pada 15 May 2014.
16. Colfer, Carol; Resosudarmo, Ida Aju Pradnja (2002). "Ten propositions to explain Kalimantan's fires" in Which way forward?. Washington, D.C.: Resources for the Future. m/s. 315. ISBN 1891853457.
17. Joosten, Hans (2009). The Global Peatland CO2 Picture: peatland status and drainage related emissions in all countries of the world (PDF). Wetlands International.
18. Peatlands in Southeast Asia: A Profile. ASEAN Secretariat and Global Environment Centre. 2011.
19. "Two years of aerosol pollution monitoring in Singapore: a review". Nuclear Instruments and Methods in Physics Research Section B: Beam Interactions with Materials and Atoms. 150 (1–4): 457–464. 1999. doi:10.1016/S0168-583X(98)01053-2.
20. edited by David Glover & Timothy Jessup (2006). Indonesia's fires and haze the cost of catastrophe (ed. Reprint 2006 with update.). Ottawa: International Development Research Centre. ISBN 1-55250-332-1.