Manik mikro merupakan partikel plastik pejal yang berukuran paling besarnya kurang daripada satu milimeter.[1] Plastik yang paling kerap digunakan dalam pembuatan maink ini ialah polietilena tetapi plastik petrokimia plastik lain seperti polipropilena dan polistirena juga boleh digunakan. Manik-manik ini digunakan dalam produk penjagaan diri, ubat gigi dan penyelidikan bioperubatan dan sains kesihatan.[2]
Manik-manik ini cenderung terbuang ke dalam longkang tanpa melalui sebarang tapisan atau rawatan sehingga disalurkan ke sungai-sungai dan terusan[3] sambil boleh menyerap dan memekatkan bahan pencemar seperti racun serangga dan hidrokarbon polisiklik lalu mencemarkan jasad air yang menjadi tempat takungan manik sebegini.[4][5] Manik-manik kecil ini sering disalah sangka sebagai makanan kepada pelbagai jenis hidupan lain dari sekecil ikan-ikan kecil, amfibia dan penyu sehingga ke unggas dan mamalia besar. Pemakanan platik yang tidak disengajakan ini mendedahkan ketoksikan kepada haiwan-haiwan sepanjang rantai makanan kepada bahan kimia berbahaya yang terkumpul di permukaan air seperti bifenil berpoliklorin (PCB), DDT dan hidrokarbon aromatik polisiklik (PAH).[6]
<ref>
tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernama smith