Mohammad Husni Thamrin | |
---|---|
Kelahiran | 16 Februari 1894 Weltevreden, Batavia, Hindia Timur Belanda |
Meninggal dunia | 11 Januari 1941 Senen, Batavia, Hindia Timur Belanda | (umur 46)
Dikebumikan | Perkuburan Karet Bivak, Jakarta |
Warganegara | Indonesia |
Pekerjaan | Ahli politik |
Tahun aktif | 1919–1940 |
Anugerah | Pahlawan Nasional Indonesia |
Mohammad Husni Thamrin (16 Februari 1894 – 11 Januari 1941) merupakan seorang pemikir politik dan Pahlawan Nasional Indonesia.
Thamrin dilahirkan di Weltevreden, Batavia (kini Jakarta) pada 16 Februari 1894.[1] Bapanya, Thamrin Mohd. Tabri, adalah anak kepada seorang ahli perniagaan Inggeris yang dimiliki hotel Ort di Batavia, tetapi telah dibesarkan oleh bapa Jawa dan telah menerima pakai namanya. Oleh itu Thamrin dilahirkan dalam sebuah kelas neo-Priyayi dan pada tahun 1906, bapanya telah menjadi wedana di bawah Gabenor Jeneral Johan Cornelis van der Wijck.[2] Selepas menamatkan pengajian di Koning Willem III Gymnasium,[1] Thamrin mengambil beberapa pekerjaan kerajaan sebelum bekerja untuk syarikat perkapalan Koninklijke Paketvaart-Maatschappij.[3]
Pada tahun 1919, Thamrin telah dipilih sebagai ahli Majlis Bandaraya Jakarta. Beliau kemudiannya menjadi Timbalan Datuk Bandar. Pada tahun 1927 beliau telah dipilih untuk Volksraad; beliau tidak lama lagi membentuk Fraksi Nasional untuk menyatukan sepuluh kumpulan nasionalis Indonesia di bawah satu bendera[3] dan bertindak terhadap reaksioner Kelab Tanah Air (Vaderlandsche Club). Bersama-sama dengan Dr. Soetomo, pengerusi Parindra, Thamrin percaya bahawa kemerdekaan boleh dicapai melalui kerjasama dengan kerajaan kolonial Belanda.[4]
Sebagai ahli Volksraad, Thamrin dan Kusumom Utoyo pergi ke timur Sumatera untuk melihat ke dalam keadaan bekerja di ladang-ladang di sana. Jijik dengan apa yang mereka dapati, sekembalinya Thamrin memberi ucapan mengutuk pemilik ladang.[3] Pada tahun 1935, beliau adalah seorang ahli pengasas Partai Indonesia Raya (Parindra).[3]
Selepas kematian Dr. Soetomo pada tahun 1938, Thamrin menjadi timbalan pengerusi Parindra. Seketika di mesyuarat Volksraad pada tahun 1939, Thamrin mencadangkan bahawa terma Belanda Nederlands Indie, Nederlands Indisch dan Inlander (Hindia Belanda, Belanda India, dan Belanda India) digantikan dengan syarat-syarat nasionalis Indonesia, Indonesisch dan Indonesier (Indonesia). Walaupun ini mendapat sokongan majoriti dalam Volksraad, kerajaan Belanda veto usul tersebut. Selepas permintaannya, kerajaan kolonial menjaganya di bawah pengawasan.[3] Menjelang tahun 1940, cadangan beliau untuk penggunaan istilah Indonesia telah mula menerima pertimbangan, menyebabkan kebingungan Thamrin.[5]
Pada bulan Mei 1939, Thamrin mempelopori usaha untuk menyatukan lapan pertubuhan nasionalis, termasuk Parindra, di Gaboengan Politiek Indonesia (GAPI). Kumpulan itu mempunyai empat matlamat utama: penentuan nasib sendiri Indonesia, perpaduan negara, sebuah parti yang dipilih secara demokrasi menjawab kepada rakyat Indonesia, dan perpaduan antara Indonesia dan Belanda untuk memerangi fasisme.[6]
Pada 6 Januari 1941, Thamrin telah diletakkan di bawah tahanan rumah di bawah disyaki membantu memajukan tentera Jepun;[3] beliau sebelum ini telah mengekalkan hubungan baik dengan penduduk Jepun Hindia.[7] Selepas jatuh sakit, beliau meninggal dunia lima hari selepas penahanannya.[3] Beliau telah disemadikan di Perkuburan Karet Bivak, Jakarta Pusat.[8]
Thamrin mempunyai beberapa objek dinamakan sempena nama beliau. MH Thamrin Street, jalan besar di Jakarta Pusat, dinamakan sempena nama beliau.[3] Sekolah Mohammad Husni Thamrin untuk Orang yang Diberi, sebuah sekolah di Jakarta Timur untuk pelajar dengan IQ lebih dari 120, dinamakan sempena nama beliau.[9] rumah lamanya di Jalan Kenari di Senen, Jakarta Pusat, kini merupakan muzium yang didedikasikan kepada hidupnya.[10] Dua patung Thamrin telah didirikan di Jakarta: Dada berhampiran Tugu Negara dan patung seluruh badan di hadapan Muzium Thamrin.[11]
Beliau telah diisytiharkan sebagai Pahlawan Nasional Indonesia pada tahun 1964.