Pemboikotan pilihan raya
| Sebahagian daripada siri politik |
| Pengundian |
|---|
 |
Pemboikotan pilihan raya ialah perbuatan boikot terhadap sesuatu pilihan raya oleh sekumpulan pengundi, di mana setiap seorang daripada mereka enggan daripada mengundi. Kaedah boikot boleh digunakan sebagai satu bentuk protes politik, di mana pengundi merasakan bahawa penipuan pilihan raya berkemungkinan, atau bahawa sistem pilihan raya berat sebelah terhadap calonnya, bahawa penganjur pilihan raya tidak mempunyai keabsahan, atau bahawa calon yang bertanding sangat tidak popular. Dalam bidang kuasa dengan pengundian wajib, pemulauan boleh menyamai satu tindakan pengingkaran sivil; sebagai alternatif, penyokong boikot mungkin boleh membuang undi kosong atau mengundi "tiada satu pun di atas". Perbuatan memboikot pengundi mungkin wujud dalam kawasan atau kumpulan etnik tertentu. Parti politik atau calon tertentu boleh enggan bertanding dalam pilihan raya dan menggesa penyokongnya memboikot undi.
Dalam kes referendum, boikot boleh digunakan sebagai taktik pengundian oleh penentang cadangan. Jika referendum memerlukan peratusan keluar mengundi minimum untuk sah, boikot boleh menghalang kuorum ini dicapai. Dalam pilihan raya umum, individu dan parti akan sering memboikot untuk membantah dasar parti pemerintah dengan harapan apabila pengundi tidak hadir pilihan raya akan dianggap tidak sah oleh pemerhati luar.[1] Taktik ini, bagaimanapun, boleh memudaratkan pihak yang memboikot. Kekurangan penyertaan jarang sekali membatalkan keputusan pilihan raya, dan keputusan pengundian yang terherot berkemungkinan akan terus memisahkan kumpulan pemulauan daripada organ kuasa, menyebabkan mereka boleh kehilangan kerelevanan dalam politik.[1]
Rujukan
[sunting | sunting sumber]- ^ a b Frankel, Matthew. "Election Boycotts Don't Work" Diarkibkan 13 Jun 2010 di Wayback Machine, Brookings Institution, 3 November 2009.