Roesia si Pengkor

Roesia si Pengkor
Poster
PengarahThe Teng Chun
Dihasilkan olehThe Teng Chun
Dibintangi
SinematografiThe Teng Liong
Syarikat
penerbitan
Java Industrial Film
Tarikh tayangan
  • 1939 (1939) (Hindia Timur Belanda)
NegaraHindia Timur Belanda
BahasaMelayu

Roesia si Pengkor ([ruˈsia siˈ peŋˈkor]; Ejaan yang Disempurnakan: Rusia si Pengkor), juga dikenali sebagai Hadji Saleh, ialah sebuah filem 1939 dari Hindia Timur Belanda (kini Indonesia) yang diarahkan dan diterbitkan oleh The Teng Chun untuk Java Industrial Film miliknya. Lakonan Da'ing, Bissu, dan Hadidjah, filem hitam putih ini mengikuti seorang wanita muda yang disimpan dari pelamar mengelirukan oleh kekasihnya dan seorang lelaki yang dikenali sebagai "Si Pengkor".

Hadji Saleh pergi menunaikan haji ke gunung suci, meninggalkan isteri dan anak perempuannya Suti. Oleh kerana kecantikannya, Suti menerima banyak pelamar. Beliau, bagaimanapun, hanya suka Saari. Kerana cinta ini, rakan Saari Lihin (peminang yang menolak) memanipulasi polis ke memenjarakan Saari. Setelah dibebaskan, selepas didapati tidak bersalah, Saari mesti berjuang peminang bakal dinamakan Usin sebelum akhirnya diiktiraf sebagai bakal suami Suti ini. Selepas klimaks, ia mendedahkan bahawa Suti sering dilindungi tanpa pengetahuan beliau dengan bapa beliau, dengan menggunakan nama samaran "Si Pengkor".

Penerbitan

[sunting | sunting sumber]

Roesia si Pengkor telah diarahkan dan dihasilkan oleh The Teng Chun untuk syarikatnya Java Industrial Film. Sinematografi dikendalikan oleh saudaranya The Teng Liong, sementara bunyi untuk filem hitam putih ini telah disediakan oleh seorang lagi Saudara, The Teng Hui. Filem ini dibintangi Da'ing, Bissu dan Hadidjah.[1] Bissu telah lama bekerja untuk JIF, manakala Hadidjah - isteri kepada pemuzik Mas Sardi  - adalah upah baru. Kisah seorang tokoh bertopeng membantu seorang wanita itu mungkin diilhamkan oleh penerbitan yang lebih awal Gagak Item, yang dikeluarkan oleh saingan Java Industrial Film ini, Tan's Film.[2]

Roesia si Pengkor yang disiapkan dua tahun selepas kejayaan komersil filem arahan wartawan Belanda Indonesia, Albert Balink, Terang Boelan dan setahun selepas Fatima.[2] Walaupun kerja-kerja yang lebih awal telah berorientasikan di khalayak etnik Cina, Roesia si Pengkor disasarkan kepada penduduk asli Hindia. [2] Kejayaan filem-filem sebelum ini meyakinkannya bahawa ia menyampaikan peluang kewangan yang lebih besar. Penekanan ke arah penonton asli juga telah ditunjukkan dalam iklan, yang berkali-kali menggunakan perkataan "Indonesia", satu perkataan yang digunakan oleh nasionalis.[2]

Roesia si Pengkor dikeluarkan pada tahun 1939.[1] Akhirnya, ahli sejarah filem Indonesia Misbach Yusa Biran menulis, ia tidak dapat benar-benar menangkap elemen-elemen yang telah membuat Terang Boelan dan Fatima berjaya. Walau bagaimanapun, penerbitan kemudian Alang-Alang, yang menggunakan formula Terang Boelan lebih rapat, terbukti menjadi salah satu kejayaan terbesar beliau.[2]

Filem ini mungkin hilang dari peredaran. Ahli antropologi visual Amerika Karl G. Heider menulis bahawa semua filem Indonesia dari sebelum tahun 1950 hilang.[3] Walau bagaimanapun, JB Kristanto dari Katalog Film Indonesia merekodkan beberapa sebagai telah terselamat di arkib Sinematek Indonesia, dan Biran menulis bahawa beberapa filem propaganda Jepun terselamat di Perkhidmatan Maklumat Kerajaan Belanda.[4]

  1. ^ a b Filmindonesia.or.id, Roesia si Pengkor.
  2. ^ a b c d e Biran 2009, m/s. 176–77.
  3. ^ Heider 1991, m/s. 14.
  4. ^ Biran 2009, m/s. 351.

Sumber petikan

[sunting | sunting sumber]
  • Biran, Misbach Yusa (2009). Sejarah Film 1900–1950: Bikin Film di Jawa. Jakarta: Komunitas Bamboo working with the Jakarta Art Council. ISBN 978-979-3731-58-2.CS1 maint: ref=harv (link)
  • Heider, Karl G (1991). Indonesian Cinema: National Culture on Screen. Honolulu: University of Hawaii Press. ISBN 978-0-8248-1367-3.CS1 maint: ref=harv (link)
  • "Roesia si Pengkor". filmindonesia.or.id. Jakarta: Konfiden Foundation. 24 Julai 2012. Diarkibkan daripada yang asal pada 2012-07-24. Dicapai pada 2016-10-03.

Pautan luar

[sunting | sunting sumber]