Taman Arkeologi Mehrauli ialah sebuah kawasan arkeologi yang berkeluasan melebihi 200 ekar di Mehrauli, Delhi, bersempadan dengan Tapak Warisan Dunia Qutub Minar dan kompleks Qutb tersebut. Ia mempunyai lebih 100 monumen penting yang bersejarah. Ia merupakan satu-satunya kawasan di Delhi yang diketahui telah diduduki secara berterusan selama 1000 tahun. dan merangkumi includes runtuhan kota Lal Kot yang dibina Pemerintahan Rajput Tomar pada 1060 Masihi, menjadikan ia sebagai kota paling lama yang masih wujud di Delhi, dan tinggalan seni bina zaman selepas pemerintahan dinasti Khalji, dinasti Tughlaq, Lodhi dynasty dari Kesultanan Delhi, Empayar Mughal, dan pemerintahan Raj British.[1][2]
Kawasan ini mempunyai tapak-tapak seperti Makam Balban, anggaran dibna pada 1287 M, yang mana gerbang dan kubah sebenar dibina buat kali pertama di India,[3] Masjid Jamali Kamali dan Makam Maulana Jamali Kamali (Jamali Kamboh), dibina 1526 - 1535 M, Makam Quli Khan, Gandhak ki Baoli, Rajon Ki Baoli, a stepwell, dan Madhi Masjid.[4] Selain itu, ia menempatkan monumen Jahaz Mahal, Zafar Mahal yang dibina Bahadur Shah II (atau Lal Mahal), Hauz-i-Shamsi dan Makam Adham Khan. Tiang dan beberapa tinggalan kuil lama juga ada di taman ini.[5]
Pembangunan semual kawasan ini sebagai sebuah taman arkeologi dan pemuliharaan struktur penting telah bermula pada 1997, dengan kerjasama antara Perbadanan Pembangunan Pengangkutan dan Pelancongan Delhi (DTTDC), Jabatan Arkeologi Negeri, Badan Berkuasa Pembangunan Delhi (DDA) dan Yayasan Warisan Seni dan Budaya Negara India (INTACH), yang memulakan pendokumentasian tersusun mengenai struktur di kawasan ini dan mula mengendalikan jejak sejarah sejak 2000.[1][6]
Saban tahun, INTACH menyelenggara lebih kurang 40 buah monumen di taman ini dan menambah papan tanda, laluan jejak sejarah dan penanda jejak batu tanah.[3]