Nicola Zingarelli
Articule scritte in pugliese
Nicola Zingarelli (Nëcoulë Zingarellë) (Cëregnoulë, 28 dë agustë 1860 - Mëloinë, 7 dë giugnë 1935) ò stoitë 'nu lënguistë talioinë, canëscioutë grazzië au suë Vocabolario della lingua italiana (Vucabularië dë la parlaitë talioinë).
Vëitë
[cagna | cagna surgente]Figghië dë Girolamo, 'nu sartë, e dë Teresa Longo, studië a Luciërë, pouë a Napëlë, addò së laurië ind'au 1882. 'Nzëgnandë dë talioinë, e pouë prëfëssourë unëversëtarië a Palermë (1906) e a Mëloinë (1916), ò scrittë tandë artëichëlë pë la "Rassegna critica della letteratura italiana". Zingarelli ò arruoitë a ghessë pourë coipë dë la sëziounë d'i lëttëratourë rumanzë dë la Treccani, membrë dë l'Accademië dë la Crusca e dë l'Arcadia. La prëimë dëziounë du vucabularië Zingarelli ò stoitë pubblëcoitë ind'au 1917 e, doupë la sëcondë (1922), ò curoitë ghiddë stessë outë tre dëziounë (1925, 1928, 1935), finë a la mortë. Da 'u 1994, i nuvë dëziounë d'i vucabularië Zingarelli ghessënë gannë pë gannë.