Giovanni Bassano (* um 1558; † 17. August 1617) is en Musiker un Komponist ut Italien ween. He hett in de Tied an de Grenz twuschen Renaissance un Barock to de „School vun Venedig“ tohöört. Sien Arbeit weer dor so wat as en Slötel för, wie dat mit de Instrumenten-Musik an den Markusdom in Venedig wietergahn dö. He hett en Schrift torüch laten, wo he nipp un nau in över de Kunst vun de Ornamentik in de Musik schreven hett. Dat Book is hüdigendags en sunnerlichen Born för dat Upföhren vun Ole Musik wurrn. Nich bekannt is, of he en Verwandten vun de Musikerfamilie Bassano ween is.
Över Bassano siene eersten Johre is nix bekannt. Toeerst is he 1576 updükert as Instrumentenspeeler an San Marco in Venedig. Dor hett sik dat slank rümsnackt, datt he een vun de besten Instrumentenspeelers in Venedig weer. Um 1585 hett he siene eerste Schrift Ricercate, passagi et cadentie rutgahn laten. Dor hett he sik wietlöftig un ganz akraat dor över utlaten, wie bi dat Ümsetten vun Vokalmusik de Instrumentenstimmen mit Ornamenten up to smücken sünd. In dat sülvige Johr is he Schoolmeester in en Seminar wurrn, dat to'n Markusdom tohhöörn dö. 1601 is he as Nafolger vun Girolama Dalla Casa Baas vun düt Seminar wurrn. Della Casa weer dormols sturven. Up düsse Stäe is Bassano bit to sien Dood bleven. Wonnehr he akraat sturven is, is nich bekannt. Man dat sütt so ut, as wenn dat de Summer 1617 ween weer, vunwegen datt dormols beide Ämter nee besett wurrn sünd.
Bassano hett as Instrumentenspeeler un as Musikbaas groten Indruck maakt up de Musik vun de Gabrieli. Wohrschienlich sünd de vigelienschen Stücke för Zink vun Giovanni Gabrieli för em as Solisten dacht ween. Blangen de Dommusik hett Bassano ok bi en Reeg vun Ensembles vun de so nömmten „Pifferari“ de Tögel in'e Hand harrt. Dat sünd Kapellen ween mit Sackpiepen, Blcokflöten, Schalmeien, Flageoletten, Dulziane un annere Blaasinstrumente. De hefft in annere Karken vun Venedig bi Festdage upspeelt.
He is ok Komponist ween, man vergleken mit sien groot Ansehn as Instrumentenspeeler un as Theoretiker stünnen siene Kompositschonen jummers en beten achtern. He hett Mottetten un Concerti ecclesiastici in den Stil vun de Veneziaansche Mehrchörigkeit schreven, dorto ok Madrigale, Kanzonetten un Instrumentenstücke. De Kanzonetten sünd ok buten Italien beröhmt wurrn. Thomas Morley hett jem kennen lehrt un hett se 1597 in London in Druck geven.
Een poor vun Bassano siene Instrumentenstücke sünd sunnerlich kunstfeerdig, wat den Kontrapunkt angeiht. Bi de homophonen Kompositschonen, de he mehr för Zeremonien maakt hett, is dor so nix vun to höörn. De Stimmen in siene Fantasien un Ricarare sünd drang dörimiteert. Dor kann een sehn, datt he vigeliensche Motive utarbeit' hett. Vun den Stil her sünd siene Motetten nich wiet af vun Heinrich Schütz siene eersten Stücke. Schütz weer ja ok Gabrieli sien Schöler ween. Un so kann dat angahn, datt Bassano un Schütz sik kennt hefft.