Ludwig Bledow

Ludwig Erdmann Bledow (* 27. Juli 1795 in Berlin; † 6. August 1846 ok dor) weer en düütsch Schachspeler.

Ludwig Bledow

Vun Berop weer Bledow Mathematiklehrer an dat Cöllnisch Realgymnasium. To dat Schachspeel anleidt wurr Bledow vun den dormals starksten Speler vun Berlin, Julius Mendheim. Af 1835 gull he as een vun de führend Schachspeler in Düürschland. He hett denn ok Tweekämpe gegen de Spitzenspeler ut sien speelt. So wunn he Partien gegen Horwitz (1837), Szén (1839), Jänisch (1842), Mongredien (1845) un annern. Ok gegen Anderssen, Henry Thomas Buckle un Aaron Alexandre is he antreden.

Bledow weer Grünner vun de Berliner School. He hett den Kring vun de jüngere Meesters vun de Berliner Schachsellschopp, to de Wilhelm Hanstein, Paul Rudolph von Bilguer un Tassilo von Heydebrand und der Lasa hörrn deen, to dat intensiv Studium vun de Schachliteratur un besünners vun de Anspeelen anhollen. 1846 hett he de (latere Düütsche) Schachblatt grünnd. Bledow beleev as Redakteur blots noch dat Rutkommen vun de eerst Utgaav. Dat Blatt gull mehr as een Johrhunnert lang as de bedüüdenst düütsch Schachtietschrift.

Bledow hett 1843 Die zwischen dem Berliner und Posener Klub durch Correspondenz gespielten Schach-Partieen[sic] verapenlicht. De Publikatschoon enthull nich blots de 1839/40 tüschen Berlin un Posen utdragen, sonnern all tosommen mehr 52 Feernschachpartien – un weer överhoopt dat eerst düütschsprakig Book över Feernschach. De Sammlung wurr 1872 vun Max Lange wieder makt un nee herutgeven. 1997 keem noch en Reprint vun de oorsprünglich Utgaav vun 1843 herut. De umfaat ok handschriftlich Upteken vun Bledow, de woll to de Vörbereiten to en all to de sien Leevtieiden vörsehn wiedermakt Utgaav bestimmt weern. Bledow hett ok en Utgaav vun dat Wark vun den berühmten syrischen Meester Philipp Stamma bearbeit.

Schachbibliothek

[ännern | Bornkood ännern]

Bekannt weer sien umfangriek Schachbibliothek, de later vun de Königlich Bibliothek in Berlin köfft wurrn is.

O. Koch: Ludwig Bledow, in: Deutsches Wochenschach 1909, S. 1-6, 13-15, 37-41.