चौबिसी राज्यहरू
पृथ्वीनारायण शाहले नेपालको एकीकरण अभियान प्रारम्भ गर्नु पूर्व केन्द्र र पश्चिम नेपालको गण्डकी प्रदेशमा चौबीस वटा ससाना राज्यहरू थिए। यि राज्यहरूलाई चौबिसी राज्य अथवा चौबिसे राज्य भनिन्छ। गण्डकी प्रदेश भन्दा पश्चिम पट्टा बाइस वटा स-ससाना खस राज्यहरू थिए यि बाइसवटा राज्यहरूलाई बाइसे राज्य भनिन्छ। यि चौबीस वटा राज्यका नामहरू यस प्रकार रहेका छन्।
| राज्य | स्थापना | बिलय |
|---|---|---|
| नुवाकोट | ||
| गोरखा | ||
| गहैंकोट | ||
| ढोर | ||
| भिरकोट | ||
| स्याङ्जा | ||
| कास्की | ||
| सतौंकोट | ||
| लमजुङ | वि.सं. १५५० | १८३९ |
| तनहुँ | ई.सं १५७५ | वि.सं. १८४० |
| रिसिङ्ग | ||
| पैयुँ | ||
| पाल्पा | ||
| गुल्मी | ||
| अर्घा | ||
| खाँची | ||
| धुरकोट | ||
| इस्मा | ||
| पर्वत | ||
| गलकोट | ||
| मुसिकोट | ||
| प्युठान | ||
| उदयपुर | ||
| मुस्ताङ |
चौबिसे राज्यहरूमा पाल्पा राज्यलाई सबैभन्दा शक्तिशाली मानिन्थ्यो।
