महाराष्ट्री प्राकृत प्राचीन तथा मध्यकालीन भारतको मराठी र कोङ्कणी भाषाको पुर्खा हो।[६]प्राकृतहरूको उदय ईसापूर्व दोस्रो सहस्राब्दीको मध्यमा भएको हो जब तिनीहरू वैदिक संस्कृतसँगै अवस्थित थिए र पछि उच्च विकसित साहित्यिक भाषाहरूमा विकसित भए।[७]
सबै प्राकृत भाषाहरूमा महाराष्ट्री सबैभन्दा प्रमाणित भाषा हो। यो मालवा र राजपुताना (उत्तर) देखि कृष्णा नदी र तुङ्गभद्रा नदी क्षेत्र (दक्षिण) सम्म बोलिन्थ्यो।[८] इतिहासकारहरू सहमत छन् कि महाराष्ट्री र अन्य प्राकृत भाषाहरू अहिलेको आधुनिक महाराष्ट्रमा प्रचलित थिए। महाराष्ट्री पश्चिमी भारत र दक्षिणी कन्नड भाषी क्षेत्रमा पनि व्यापक रूपमा बोलिन्थ्यो।[९]