12e Grammy Awards

Grammy Awards 1970
Grammy Awards
Datum 11 maart 1970
Locatie New York, Los Angeles, Chicago, Nashville
Vorige 11e Grammy Awards
Volgende 13e Grammy Awards
Portaal  Portaalicoon   Muziek

De twaalfde editie van de jaarlijkse uitreiking van de Grammy Awards vond plaats op 11 maart 1970 op verschillende locaties: Nashville, New York, Chicago en Los Angeles. De ceremonie werd niet rechtstreeks op tv uitgezonden; dat gebeurde pas voor het eerst in 1971. Tot die tijd was het de gewoonte dat de Grammy's werden uitgereikt tijdens diners op verschillende locaties, maar wel op dezelfde dag. De organisatie verzorgde samenvattingen voor televisie die door NBC werden uitgezonden onder de titel The Best on Record. De uitreikingen waren veel formeler van opzet en bevatten geen of nauwelijks optredens van artiesten.

De meeste Grammy's werden gewonnen door Walter Carlos voor zijn album Switched-On Bach, waarop hij een aantal klassieke stukken van Johann Sebastian Bach had gespeeld op een Moog-synthesizer. Het leverde hem Grammy's op in de categorieën Best Classical Performance, Album of the Year (Classical) en Best Engineered Recording (Classical). (Overigens presenteerde Carlos zich toen al enige tijd als vrouw onder de naam Wendy Carlos. Een aantal jaren later onderging hij een geslachtsoperatie waarna hij definitief als vrouw door het leven ging).

Een aantal winnaars werden twee keer onderscheiden: Fifth Dimension, Blood, Sweat & Tears, Joe South, Burt Bacharach en Johnny Cash. De laatste won niet alleen een Grammy als uitvoerende artiest, maar ook als schrijver van de beste hoestekst voor Bob Dylans Nashville Skyline.

Het nummer Games People Play van Joe South werd in twee uitvoeringen onderscheiden: de originele versie van South kreeg twee Grammy's, terwijl een instrumentale cover van saxofonist King Curtis een Grammy won in de categorie Best R&B Instrumental Performance.

Er was een postume Grammy voor Diane Linkletter in de categorie Best Spoken Word Recording. Een paar maanden eerder, in oktober 1969, overleed zij onder onduidelijke omstandigheden nadat ze uit een raam van haar flat was gesprongen. Volgens de politie was haar dood veroorzaakt door een lsd-trip, anderen beweren dat zij in depressieve toestand zelfmoord pleegde.[1] Zij was de dochter van de Amerikaanse tv-presentator Art Linkletter met wie ze in 1969 een gesproken-woordplaat had gemaakt waarop zij discussieerden over de destijds vrije opvattingen over onder meer drugs in de Amerikaanse maatschappij. De plaat verscheen na Dianes dood en won een paar maanden later een Grammy Award.

Winnaars

[bewerken | brontekst bewerken]

Algemeen

[bewerken | brontekst bewerken]

Pop

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Best Contemporary Vocal Performance (zangeres) (Beste eigentijdse pop-uitvoering door een zangeres)
  • Best Contemporary Vocal Performance (zanger) (Beste eigentijdse pop-uitvoering door een zanger)
  • Best Contemporary Vocal Performance (groep) (Beste eigentijdse pop-uitvoering door een groep)
  • Best Contemporary Vocal Performance (koor) (Beste eigentijdse pop-uitvoering door een koor)
    • Love Theme From Romeo & Juliet - Percy Faith Orchestra & Chorus
  • Best Contemporary Instrumental Performance (Beste eigentijdse instrumentale pop-uitvoering)
  • Best Contemporary Song (Beste eigentijdse song)
    • Games People Play - Joe South

R&B

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Best R&B Vocal Performance (zangeres)
  • Best R&B Vocal Performance (zanger)
  • Best R&B Performance by a Duo or Group, Vocal or Instrumental (Beste R&B uitvoering door een duo of groep; zowel met als zonder zang)
  • Best R&B Instrumental Performance
  • Best R&B Song
    • Richard Spencer (componist) voor Color Him Father (uitvoerende: The Winstons)

Country

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Best Country Vocal Performance (zangeres)
  • Best Country Vocal Performance (zanger)
  • Best Country Performance (duo/groep)
  • Best Country Instrumental Performance
    • The Nashville Brass featuring Danny Davis Play More Nashville Sounds - The Nashville Brass & Danny Davis
  • Best Country Song

Klassieke muziek

[bewerken | brontekst bewerken]

Alleen de vetgedrukte namen kwamen in aanmerking voor een Grammy. Begeleidende orkesten, koren, solisten, etc. die geen Grammy kregen, staan in kleine letters vermeld.

  • Best Classical Performance, Orchestra (Beste klassieke uitvoering met orkest)
  • Best Vocal Soloist Performance, Classical (Beste klassieke, vocale uitvoering van een solist)
  • Best Opera Recording
  • Best Choral Performance, Classical (Beste kooruitvoering)
  • Best Classical Performance - Instrumental Soloist(s) (Beste klassieke instrumentale uitvoering door een solist [of solisten], met of zonder orkestbegeleiding)
  • Best Chamber Music Performance (Beste uitvoering van kamermuziek)
    • Gabrieli: Antiphonal Music of Gabrieli - The Chicago Brass Ensemble, Cleveland Brass Ensemble & Philadelphia Brass Ensemble
  • Album of the Year, Classical (Beste klassieke album van het jaar)
    • Switched on Bach - Rachel Elkind (producer) & Walter Carlos (uitvoerende)

Kinderrepertoire

[bewerken | brontekst bewerken]

Comedy

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Best Comedy Recording

Composing & Arranging (Compositie & arrangementen)

[bewerken | brontekst bewerken]

Folk

[bewerken | brontekst bewerken]

Gospel

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Best Gospel Performance
  • Best Soul Gospel Performance
  • Best Sacred Performance (Beste religieuze uitvoering)
    • Ain't That Beautiful Singing - Jake Hess

Jazz

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Best Instrumental Jazz Performance (kleine bezetting)
  • Best Instrumental Jazz Performance (grote bezetting)

Musical

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Best Score From an Original Cast Show Album (Beste muziek op een origineel cast-album)
    • Promises, Promises - Burt Bacharach, Hal David (componisten), Henry Jerome, Phil Ramone (producers) & Originele Cast

Hoezen

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Best Album Cover (Beste hoesontwerp)
    • David Stahlberg & Evelyn J. Kelbish (ontwerpers) voor America The Beautiful (uitvoerende: Gary McFarland)
  • Best Album Notes (Beste hoestekst)

Production & Engineering (Productie & Techniek)

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Best Engineered Recording, Non-Classical (Beste technisch uitgevoerde opname, niet-klassiek)
  • Best Engineered Recording, Classical (Beste technisch uitgevoerde opname, klassiek)

Gesproken Woord

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Best Spoken Word Recording
    • We Love You, Call Collect - Art Linkletter & Diane Linkletter
[bewerken | brontekst bewerken]