152 mm M1938 (M-10) houwitser | ||
---|---|---|
![]() | ||
M-10 in het artillerie museum van Finland
| ||
Type | Houwitser | |
Land van oorsprong | Sovjet Unie | |
Dienstgeschiedenis | ||
Gebruikt door | Sovjet Unie | |
Oorlogen | Tweede Wereldoorlog | |
Productiegeschiedenis | ||
Ontwerper | Fjodor Petrov | |
Ontworpen | 1937-1939 | |
Producent | Plant no. 172 | |
Geproduceerd | 1939-1941 | |
Aantal gebouwd | 1522 | |
Varianten | M-10T | |
Specificaties | ||
Massa | 4550 kg (vervoer) | |
Bemanning | 10 | |
Kaliber | 152,4 mm | |
Vuursnelheid | 3 tot 4 schoten per minuut | |
Maximum bereik | 12,4 km |
De 152 mm M1938 (M-10) houwitser (Russisch: 152-мм гаубица обр. 1938 г. (М-10)) was een Russische 152,4-mm houwitser. Het kanon werd gebruikt door de Sovjet Unie. Ook was een variant van dit kanon op de KV-2 tank: de M-10T geplaatst.
In 1939 werden 4 kanonnen gebouwd. 685 meer in 1940 en 833 stuks in 1941. Ongeveer 340 M-10T werden er gebouwd: 334 voor KV-2's en de rest voor experimentele voertuigen. De reden dat de productie met het uitbreken van de oorlog stopte waren:
Echter werden deze problemen door sommigen niet als een goede reden beschouwd om de productie te staken, omdat later in de oorlog de 152 mm M1943 (D-1) houwitser werd gebruikt met dezelfde eigenschappen als de M-10. Daarbij kan een houwitser uitstekend als verdedigingsmiddel worden gebruikt, bijvoorbeeld: het bombarderen van vijandelijke houwitsers. De historicus M. Svirin bood de volgende reden aan:
Vergeleken met zijn voorgangers had de M-10 een lange loop, met een sluitstuk voorzien van onderbroken schroefdraad en een tweedelig terugslagsysteem, bestaande uit een hydraulische terugslagbuffer en een hydropneumatische recuperator. Het schild bood enige protectie tegen vuur van handvuurwapens en granaatscherven. Het kanon had in tegenstelling tot de D-1 geen mondingsrem. De affuit had de vering en wielen van een ZiS-5 truck, wat resulteerde in een hoge transportsnelheid.