Alfred Wünnenberg

Alfred Wünnenberg
Generalmajor Alfred Wünnenberg, met Eikenloof
Geboren	20 juli 1891 Saarburg/Lothringen, Duitse Keizerrijk
Overleden	30 december 1963 Krefeld, Noordrijn-Westfalen, Bondsrepubliek Duitsland
Rustplaats	Hauptfriedhof Krefeld, veld 56-graf 200[1][2]
Land/zijde	Duitse Keizerrijk  Weimarrepubliek  nazi-Duitsland
Onderdeel	Deutsches Heer Luftstreitkräfte Waffen-SS
Dienstjaren	1913 - 1920 1933 - 1945
Rang	SS-Obergruppenführer en Generaal in de Waffen-SS en de politie
Eenheid	Infanterie-Regiment „Vogel von Falckenstein“ (7. Westfälisches) Nr. 56 Feld-Flieger-Abteilung 47
Bevel	225e Infanterieregiment Polizei-Schützen-Regiments 3[3] 4. SS-Polizei-Panzergrenadier-Division December 1941 - juni 1943 Ordnungspolizei 31 augustus 1943 – 8 mei 1945[4] IV SS Pantserkorps 11 juni 1943 – 31 augustus 1943 Persönlicher Stab Reichsführer-SS 9 november 1941 - 31 augustus 1943[4] Gehele politie 6 mei 1945 - 8 mei 1945[4]
Slagen/oorlogen	Eerste Wereldoorlog Westfront Oostfront Tweede Wereldoorlog Slag om Frankrijk[3] Operatie Barbarossa[3]
Onderscheidingen	zie onderscheidingen
Portaal    Tweede Wereldoorlog

Alfred Bernhard Julius Ernst Wünnenberg (Saarburg/Lothringen, 20 juli 1891 - Krefeld, 30 december 1963) was een Duits officier en SS-Obergruppenführer. Hij was generaal in de Waffen-SS en de politie. Hij volgde Kurt Daluege op als hoofd van de Ordnungspolizei.

SS-Standartenführer en Oberst der Schutzpolizei Alfred Wünnenberg in Noord-Rusland tijdens operatie Barbarossa, november 1941.

Leven

Op 20 juli 1891 werd Alfred Wünnenberg geboren in Saarburg/Lothringen. Hij was de zoon van een administrateur in het ziekenhuis.^[5]

Op 25 februari 1913 trad Wünnenberg als Fahnenjunker in in het Infanterie-Regiment „Vogel von Falckenstein“ (7. Westfälisches) Nr. 56 van het Pruisische leger. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd hij als compagniescommandant in september 1914 aan het Westfront en in 1915 aan het Oostfront gewond. Vanaf juni 1916 volgde hij een pilotenopleiding en werd in augustus 1917 als verkenningsvlieger in de Feld-Flieger-Abteilung 47^[5] ingezet.

In april 1919 na het einde van de Eerste Wereldoorlog werd hij lid van het Grenzschutz Ost en in oktober 1919 van een vrijkorps in Opper-Silezië. Na zijn bevordering naar Hauptmann verliet hij het leger in september 1920, en werd overgenomen als Polizei-Oberleutnant in de Pruisische Schutzpolizei.

In april 1920 behield hij enkele functies als hondenbegeleider aan de hogere politieschool in Essen. Hij werd als instructeur vanaf februari 1920 tot april 1921 aan de Höhere Polizeischule Potsdam-Eiche ingezet. Aansluitend keerde hij aanvang mei 1921 als hondeninstructeur aan de politieschool in Essen terug, en was tot februari 1924 commandant van de politiehondeneenheid. Er volgden meerdere functies aan de politieschool in Krefeld. Van 1926 tot 1928 verbleef hij aan de politieschool in Keulen waar hij vanaf mei 1928 tot de administratie van de politie behoorde. Aansluitend was hij instructeur op het Polizei-Institut Charlottenburg. Hij trouwde in 1929 en werd vader van een dochter. Er volgde overplaatsing naar de politie-inspectie in Hindenburg, waar hij werkte tot einde juli 1933. Op 1 mei 1933 werd hij lid van de NSDAP.

Vanaf augustus 1933 voerde hij het commando over de Schutzpolizei in Beuthen, vanaf mei 1934 in Gleiwitz en vanaf februari 1935 in Saarbrücken en vanaf oktober 1935 in Bremen en vanaf oktober 1937 ook in Mannheim. In december 1938 wisselde hij als eerste Erster Generalstabsoffizier (la) in de staf van de inspecteurs van de Ordnungspolizei in Stuttgart.

Wünnenberg werd lid van de SS. Op 2 oktober 1939 werd hij commandant van het Polizei-Schützen-Regiments 3 van de Polizei-Division. In de Dienstgradangleichung kreeg hij de rang van een SS-Standartenführer toegekend. Met dit regiment nam hij aan de Slag om Frankrijk en Operatie Barbarossa deel. Voor zijn inzet werd hij op 15 november 1941 met het Ridderkruis van het IJzeren Kruis onderscheiden.

Op 15 december 1941 nam hij over het commando over van Walter Krüger van het 4. SS-Polizei-Panzergrenadier-Division. Als erkenning voor de zware strijd van zijn eenheid, werd hem als SS-Brigadeführer en Generalmajor der Polizei en het Eikenloof bij zijn Ridderkruis van het IJzeren Kruis onderscheiden.

Op 10 juni 1943 werd hij afgelost en met terugwerkende kracht vanaf 1 juni 1943 als bevelvoerend generaal van het IV. SS-Panzerkorps. Op 31 augustus 1943 werd hij de opvolger van Kurt Daluege, als Chef des Hauptamtes der Ordnungspolizei.

In de laatste oorlogsdagen vluchtte hij over de Rattenlinie Nord naar Flensburg. Na de oorlog werd hij in het interneringskamp Dachau geïnterneerd, maar kwam in de aankomende jaren weer vrij. Hij stierf op 30 december 1963 in Krefeld.

Carrière

Wünnenberg bekleedde verschillende rangen in zowel de Allgemeine-SS als Waffen-SS. De volgende tabel laat zien dat de bevorderingen niet synchroon liepen.

Datum	Deutsches Heer	Polizei	Reichsheer	Allgemeine-SS	Waffen-SS
25 februari 1913[4]:	Fahnenjunker	—	—	—	—
28 juni 1913[6][4][5]:	Unteroffizier	—	—	—	—
27 januari 1914[6][4][5]:	Fähnrich	—	—	—	—
5 augustus 1914[6][4][5]:	Leutnant	—	—	—	—
6 november 1917[6][4][5]:	Oberleutnant	—	—	—	—
1920[6][5]:	Charakter Hauptmann	—	—	—	—
1 februari 1920[6] - 19 september 1920[5]:	—	Polizei-Oberleutnant	—	—	—
13 juli 1921[6][4][5]:	—	Polizei-Hauptmann	—	—	—
Augustus 1931[6][5]:	—	—	Major der Reserve	—	—
1 april 1932[6][7][5]:	—	Major der Schutzpolizei	—	—	—
20 april 1937[6][7][5]:	—	Oberstleutnant der Schutzpolizei	—	—	—
1 januari 1940[6][7][5]:	—	Oberst der Schutzpolizei	—	—	—
1 januari 1940[6]:	—	—	—	SS-Mann	—
1 januari 1940[6][4][5]:	—	—	—	SS-Standartenführer	—
9 november 1941[6][4]:	—	—	—	SS-Oberführer	—
9 december 1941[6][7][5]:	—	—	—	SS-Brigadeführer	—
1 oktober 1941[7][4][8]:	—	Charakter als Generalmajor in de politie	—	—	—
1 juli 1942[6][7][8]:	—	—	—	SS-Gruppenführer	—
11 juli 1942[6][7]:	—	Generalleutnant in de politie	—	—	—
1 juli 1943[6][7][4]:	—	Generaal in de politie	—	SS-Obergruppenführer	Generaal in de Waffen-SS

Lidmaatschapsnummers

• NSDAP-nr.: 2 222 600^[6][7](lid geworden 1 mei 1933^[4])
• SS-nr.: 405 898^[6][7][4]

Onderscheidingen

Selectie:

• Ridderkruis van het IJzeren Kruis op 15 november 1941 als Oberst der Schutzpolizei en Kdr., SS-Polizei-Schützen-Regiment 3, SS-Polizei-Division^{[6][9][3][10][7][4]}
• Ridderkruis van het IJzeren Kruis met Eikenloof (Nr. 91) op 23 april 1942 als SS-Brigadeführer en Generalmajor in de politie en Kdr., SS-Polizei-Division^{[6][9][3][10][7][4][8]}
• Herhalingsgesp bij IJzeren Kruis 1939, 1e Klasse (21 augustus 1941^{[5][11][6][7]}) en 2e Klasse (18 juni 1940^{[5][11][6][7]})
• IJzeren Kruis 1914, 1e Klasse (8^[4] / 9 september 1915^{[5][11][6][7]}) en 2e Klasse (10 februari 1915^{[5][4][11][6][7]})
• Medaille Winterschlacht im Osten 1941/42^[6][7] op 28 juli 1942^[12] - 5 augustus 1942^[4]
• Ehrendegen des Reichsführers-SS^[6][7]
• SS-Ehrenring^[6][7]
• Gewondeninsigne 1918 in goud^[6] op 22 december 1920^[4]
• Dienstonderscheiding van de Politie^[6] in goud op 26 september 1939^[4]
• Abzeichen für Beobachtungsoffiziere aus Flugzeugen^[13][12][5] op 5 juli 1917^[4]
• Dienstonderscheiding van de SS
• Ridderkruis in de Huisorde van Hohenzollern met Zwaarden op 30 oktober 1918^[4]
• Ereteken van de Luchtbescherming, 2e Klasse op 31 maart 1940^[4]

Zie ook

• Lijst van SS-leiding in de generaalsrang

Bronnen, noten en/of referenties

• Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Alfred Wünnenberg op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
• (de) Scherzer, Veit. Die Ritterkreuzträger 1939–1945 Die Inhaber des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939 von Heer, Luftwaffe, Kriegsmarine, Waffen-SS, Volkssturm sowie mit Deutschland verbündeter Streitkräfte nach den Unterlagen des Bundesarchives. Jena, Duitsland: Scherzers Militaer-Verlag. 2007, ISBN 978-3-938845-17-2.
• (de) Thomas, Franz. Die Eichenlaubträger 1939–1945 Band 2: L–Z. Osnabrück, Duitsland: Biblio-Verlag. 1998, ISBN 978-3-7648-2300-9
• (en) Yerger, Mark C. (1997). Allgemeine-SS; The Commands, Unites and Leaders of the General SS. Schiffer Military History. ISBN 0-7643-0145-4. Geraadpleegd op 26 september 2019.
• (fr) Tixier, Thierry (2019). Allgemeine SS - Polizei - Waffen SS Volume 3, SS OGRUF (Geen pagina vermelding). ISBN 978-1-326-84038-9. Geraadpleegd op 20 februari 2021.
• (en) Yerger, Mark C (1999). Waffen-SS Commanders: The Army, Corps and Divisional Leaders of a Legend: Kruger to Zimmermann: The Army, Corps and Divisional Leaders of a Legend: Krüger to Zimmermann. Schiffer Military History, Atglen, 338, 341. ISBN 978-0764307690. Geraadpleegd op 20 september 2021.

---

1. (en) 2gravestone.com: Wünnenberg, Alfred Bernard Julius Ernst. Gezien op 10 oktober 2017.
2. (en) Find A Grave: Gen Alfred Wunnenberg. Gezien op 10 oktober 2017.. Gearchiveerd op 18 januari 2019.
3. (de) Lexikon-der-wehrmacht: Wünnenberg, Alfred. Gezien op 10 oktober 2017.
4. Tixier 2019, p.SS OGRUF WÜNNENBERG.
5. Yerger 1999, p.338.
6. (en) Axis Biographical Research: SS-OBERGRUPPENFÜHRER & GENERAL DER POLIZEI, (M - Z). Gezien op 10 oktober 2017.
7. TRACESOFWAR: Wünnenberg, Alfred. Geraadpleegd op 26 september 2019.
8. Yerger 1999, p.341.
9. (de) Das-Ritterkreuz.de: Wünnenberg, Alfred. Gezien op 10 oktober 2017.
10. Scherzer 2007, p. 798.
11. Thomas 1998, p. 460.
12. (de) Ritterkreuztraeger 1939 - 1945. Gezien op 10 oktober 2017.
13. (de) Das-Ritterkreuz.de, 2e foto van SS-Gruppenführer Wünnenberg met deze onderscheiding. Gezien op 10 oktober 2017.. Gearchiveerd op 15 augustus 2019.