Ankylopoda Status: Uitgestorven Fossiel voorkomen: Vroeg-Trias tot Holoceen | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||||||
Proganochelys quenstedti | |||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||
| |||||||||
Clade | |||||||||
Ankylopoda Lyson et al., 2012 | |||||||||
|
De Ankylopoda zijn een voorgestelde clade die hypothetisch zowel de schildpadden als de lepidosauriërs (tuatara, hagedissen en slangen) en hun fossiele verwanten omvat. Deze clade wordt ondersteund door microRNA's en het fossielenbestand. Het nut ervan wordt echter sterk tegengesproken door moleculair bewijs dat juist de Archelosauria ondersteunt.
De Ankylopoda, de 'versmolten voeten', werden in 2012 benoemd door Tyler Lyson e.a.[1] De groep werd gedefinieerd als de klade die de lepidosauromorf Lacerta agilis Linnaeus, 1758 en de schildpad Chrysemys (orig. Testudo) picta (Schneider, 1783) omvat en alle soorten nauwer verwant aan Lacerta en Chrysemys dan aan Crocodylus (orig. Lacerta) niloticus (Laurenti, 1768), de nijlkrokodil. Als dus de schildpadden nauwer verwant zijn aan de krokodillen dan aan de hagedissen, zoals de alternatieve hypothese luidt, zijn de Ankylopoda vrijwel een lege verzameling.
Het onderstaande cladogram volgt het meest waarschijnlijke resultaat dat is gevonden door een andere analyse van schildpadverwantschappen, deze met alleen fossiel bewijsmateriaal, gepubliceerd door Rainer Schoch en Hans-Dieter Sues in 2015. Deze studie wees uit dat Eunotosaurus een echte vroege stamschildpad is, hoewel andere versies van de analyse er zwakke ondersteuning voor vonden als een parareptiel.
Sauria |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||