Ballingsplaneet

Ballingsplaneet
(Boekomslag op en.wikipedia.org)
Oorspronkelijke titel Planet of exile
Auteur(s) Ursula LeGuin
Vertaler Tonny Vos-Dahmen von Buchholz
Kaftontwerper Studio Spectrum
Studio Koppelman
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Taal Nederlands
Oorspronkelijke taal Engels
Onderwerp gevechten
Genre Sciencefiction
Uitgever Uitgeverij Het Spectrum
Prisma Pockets 1590
Oorspronkelijke uitgever Ace Books Inc.
Uitgegeven 1973
Oorspronkelijk uitgegeven 1966
Medium pocketboek
Pagina's 157
Grootte 180 x 115
Portaal  Portaalicoon   Literatuur
Sciencefiction

Ballingsplaneet (Amerikaanse: Planet of exile) is een sciencefiction-roman uit 1966 van de Amerikaanse schrijfster Ursula LeGuin. Het origineel werd uitgebracht door uitgeverij Ace Books Inc. in New York. In Rusland (meerdere drukken), Servië, Italië Duitsland, Finland, Estland verschenen vertaalde versies. De Nederlandstalige versie werd uitgegeven door Uitgeverij Het Spectrum in de Prisma Pocketsreeks onder catalogusnummer 1590 (kostprijs 3,50 gulden). In 1981 volgde een tweede druk (catalogusnummer 1951) en in 1987 een derde (catalogusnummer 2639).

Ballingsplaneet behoort tot de zogenaamde Hainish cyclus, al werd daar bij de Nederlandse uitgave geen melding van gemaakt. Rocannon (Rocannon's world) en De Shing-begoocheling zijn andere boeken uit die reeks.

Synopsis

[bewerken | brontekst bewerken]
Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

De novelle speelt zich af op de planeet Eltanin. Daar is door het "Verbond van alle Werelden" een kleine groep mensen achtergelaten, die na verloop van tijd alle banden met de mensheid is verloren. Een ander volk is de Hilvo (Hoog Intelligente Levensvorm). Onderling contact en uitwisseling op welke gebied dan ook is eigenlijk verboden, maar vindt zo nu en plaats. Dit vindt onder dwang dan toch plaats als het nomadenvolk, de barbaarse Gaäls vanuit het noorden beide volkeren aanvalt. Mensen en Hilvo’s moeten samenwerken om de Gaäls van zich af te schudden, al worden ze daarbij geholpen door een strenge winter. Tijdens de gevechten kan aan de hand van de gewonden worden vastgestel dat mens en hilvo niet zoveel van elkaar verschillen als vooraf was aangenomen (ze zijn beide alle gevoelig voor bacteriële infecties), hetgeen erop kan wijzen dat voortplanting tussen en samensmelting van beide groepen in de toekomst mogelijk lijkt.