Bulgaarse parlementsverkiezingen 1946

Bulgaarse parlementsverkiezingen 1946
Datum 27 oktober 1946[1]
Land Volksrepubliek Bulgarije
Te verdelen zetels 465
Opkomst 92,61%[1]
Opvolging verkiezingen
← 1945     1949 →
Portaal  Portaalicoon   Politiek
politiek
Georgi Dimitrov (1882-1949), leider van de BRP (k.)
Herdenkingsmonument voor de in 1947 geëxecuteerde oppositieleider Nikola Petkov

De Bulgaarse parlementsverkiezingen van 1946 vonden op 27 oktober van dat jaar plaats.[1] Winnaar van de verkiezingen was de Bulgaarse Arbeiderspartij (Communisten) (BRP (k.)) van Georgi Dimitrov. De voornaamste taak voor de nieuwgekozen Nationale Vergadering was het aannemen van een nieuwe (communistische) grondwet die in 1947 door het parlement werd geloodst. De communisten en hun bondgenoten, verenigd in het Vaderlands Front (OF), hadden echter te kampen met een krachtige oppositie van de Bulgaarse Agrarische Nationale Unie (Nikola Petkov) (BZNS Nikola Petkov). Partijleider Petkov werd vanwege zijn oppositie tegen de communisten in de loop van 1947 opgepakt, berecht en geëxecuteerd.[2] De oppositiepartijen werden verboden en Bulgarije werd een door de communistische partij gedomineerde dictatuur.

Uitslag

[bewerken | brontekst bewerken]
Partij Stemmen % Zetels
Bulgaarse Arbeiderspartij (Communisten) 2.264.852 53,88%
278 / 465
Bulgaarse Agrarische Nationale Unie (Nikola Petkov)(a)
Onafhankelijke Arbeiders- en Sociaaldemocratische Partij(b)		 1.191.455 28,35%
101 / 465
Bulgaarse Agrarische Nationale Unie 564.581 13,43%
68 / 465
Bulgaarse Sociaaldemocratische Arbeiderspartij (Brede Socialisten) 79.774 1,90%
9 / 465
Zveno 70.731 1,68%
8 / 465
Democratische Partij 22.736 0,54%
0 / 465
Radicaal-Democratische Partij 8.868 0,21%
1 / 465
Оppositie kandidaten 298 0,01%
0 / 465
Totaal 4.203.295 100,00% 465
Geldige stemmen 4.203,.295 98,52%
Blanco/ ongeldige stemmen 63.319 1,48%
Totaal uitgebrachte stemmen 4.266.614 100,00%
Geregistreerde kiezers/ opkomst 4.607.307 92,61%
(a): Anticommunistische afsplitsing van de BZNS;
(b)Anticommunistische afsplitsing van de BRSDP
Bron: Nohlen & Stöver[1]

Verwijzingen

[bewerken | brontekst bewerken]