Campos-bekken

Het Campos-bekken is een van de twaalf oostelijke marginale sedimentaire bekkens in Brazilië. Het is gelegen aan de noordzijde van de staat Rio de Janeiro en omvat zo'n 115.000 km², waarvan zo'n 500 km² onder land. Het is het belangrijkste oliewingebied in Brazilië en heeft Petrobras een belangrijke rol gegeven in de ontwikkeling van de offshore in diep water. Het bekken is vernoemd naar de stad Campos dos Goytacazes.

Geologie

[bewerken | brontekst bewerken]

De oorsprong van het bekken ligt in het uit elkaar bewegen van het continent Gondwana vanaf het late Jura. Hierdoor ontstond tussen Afrika en Zuid-Amerika vanaf het vroeg-Krijt een riftsysteem dat de Atlantische Oceaan zou worden. Turbidieten vormen de belangrijkste sedimenten voor de oliewinning.

Oliewinning

[bewerken | brontekst bewerken]

De olie-exploratie begon hier in 1968 en in 1974 werd het eerste olieveld ontdekt, het Garoupa-veld. Het Enchova-veld was op 13 augustus 1977 het eerste producerende veld. Petrobras wist deze velden snel te ontwikkelen door gebruik te maken van drijvende productieplatforms. De gebruikelijke methode in ondieper water is die van stalen onderstellen (jackets). Door echter gebruik te maken van halfafzinkbare productieplatforms en FPSO's werd de ontwikkelingsperiode teruggebracht van zo'n vier tot zes jaar naar vier maanden.

Een aantal van deze platforms werd later vervangen door vaste platforms, maar de drijvende platforms maakten het ook mogelijk om op dieper water te produceren, wat vooral op gang kwam na de ontdekking van het Albacora-veld in 1984. Vanaf 2001 werden ook in het noordelijke gebied velden gevonden. Deze velden, die binnen de staat Espírito Santo liggen, worden Parque das Baleias (walvispark) genoemd. Hoewel de meerderheid van de velden concessies van Petrobras zijn, hebben ook andere oliemaatschappijen hier concessieblokken. Zo heeft Shell onder meer in blok BC-10 vier velden, Abalone, Argonauta, Ostra en Nautilus, tezamen Parque das Conchas (schelpenpark, Shell Park) genaamd.

Olievelden
Veld Blok Operator Ontdekking Productie Einde Waterdiepte
Garoupa Petrobras december 1974 februari 1979 120 m
Pargo Petrobras 1975 1988 80 tot 100 m
Garoupinha Petrobras 11 april 1975 30 november 1980 110 m
Bagre Petrobras 1975 1984
Namorado Petrobras 1975 30 juni 1979 120 tot 270 m
Badejo Petrobras november 1975 december 1981 85 tot 100 m
Cherne Petrobras 5 februari 1978 31 december 1983 110 tot 150 m
Enchova Petrobras 1976 1 augustus 1977 120 m
Bicudo Petrobras 24 augustus 1976 15 januari 1982 100 tot 300 m
Pampo Petrobras 1977 1980
Bonito Petrobras 1977 1 mei 1979 150 tot 480 m
Linguado Petrobras 1978 1981
Corvina Petrobras 1978 31 augustus 1983 130 tot 260 m
Viola Petrobras 30 april 1979 31 januari 1985 165 m
Parati Petrobras 10 april 1980 31 december 1982 100 m
Congro Petrobras 1980 30 november 1992 170 tot 740 m
Piraúna Petrobras 1981 1983
Enchova Oeste Petrobras 21 oktober 1981 1 september 1984 115 m
Anequim Petrobras 9 november 1981 31 januari 1985 115 m
Carapeba Petrobras 1982 31 december 1988 95 m
Trilha Petrobras 27 november 1982 1 maart 1984 100 m
Vermelho Petrobras 1982 31 januari 1989 80 m
Moréia Petrobras juli 1983 december 1986 115 m
Marimbá Petrobras 1984 1985
Albacora Petrobras september 1984 24 oktober 1987 230 tot 1000 m
Marlim Petrobras 1985 17 maart 1991 620 tot 1050 m
Malhado Petrobras 1986 november 1990 150 tot 450 m
Albacora Leste Petrobras 1986 1 juni 1998 1000 tot 2150 m
Frade Chevron 1986 juni 2009 1065 m
Marlim Leste Petrobras 1987 2000
Voador Petrobras 1987 1992
Nordeste de Namorado Petrobras augustus 1987 december 1987 150 tot 450 m
Marlim Sul Petrobras 1987 1994 2400 m
Espadarte Petrobras 1988 2000
Barracuda Petrobras 1989 29 september 1997 600 tot 1100 m
Bijupirá Shell 1990 31 augustus 1993 700 tot 800 m
Salema Shell 1990 31 december 1993 600 tot 800 m
Caratinga Petrobras februari 1994 november 1997 750 tot 1350 m
Peregrino BM-C-7 Equinor 1994 9 april 2011 100 m
Roncador Petrobras 1996 1999 1560 m
Jubarte BC-60 Petrobras 2001 12 december 2002 1240 tot 1500 m
Cachalote BC-60 Petrobras november 2002 mei 2010 1480 m
Papa-Terra BC-20 Petrobras 2003 2013 1200 m
Ostra BC-10 Shell 29 september 2009 1890 m
Abalone BC-10 Shell 13 juli 2009 1890 tot 1940 m
Argonauta BC-10 Shell 29 januari 2010 1500 tot 1700 m
Nautilus[1] BC-10 Shell
Parque das Baleias Petrobras 17 april 2014
Baleia Azul BC-60 Petrobras 2006 september 2012 1220 m
Baleia Anã BC-60 Petrobras
Pirambu BC-60 Petrobras 2006 2012
Caxaréu BC-60 Petrobras 2006 1010 m
Maromba Petrobras 2006
Carataí BC-30 Petrobras 1998 1500 tot 2000 m
Carapicu BC-30 Petrobras 2006
Catuá BC-60 Petrobras augustus 2003 1700 tot 1950 m
Mangangá[2] BC-60 Petrobras 2006
Polvo BM-C-8 Devon 2004 2007
Tartaruga Verde (Aruanã) BM-C-36 Petrobras augustus 2009 22 juni 2018 650 tot 1200 m
Tubarão Azul BM-C-41 OGX 9 mei 2012 120 tot 130 m
Tubarão Martelo BM-C-39 en
BM-C-40 		OGX 4 december 2013 100 tot 110 m
Xerelete BM-C-14 Petrobras 2001 2480 m
Xerelete Sul BC-2 Total 2400 m
Baleia Franca BC-60 Petrobras december 2008 2010
Pitangola BM-C-47 Equinor 2011 100 m
Rêmora OGX
Waikiki (Tubarao Martelo) OGX december 2010 december 2013 110 m
Pero OGX december 2013 110 m
Inga OGX december 2013 110 m
Pão de Açúcar BM-C-33 Equinor
Gávea BM-C-33 Equinor
Seat BM-C-33 Equinor

Literatuur

[bewerken | brontekst bewerken]

Noten

[bewerken | brontekst bewerken]
  1. ↑ Gelegen in in blok BC-10, een voortzetting van het Mangangá-veld in blok BC-60
  2. ↑ Gelegen in in blok BC-60, een voortzetting van het Nautilus-veld in blok BC-10