Cecil McBee | ||||
---|---|---|---|---|
Cecil McBee in 2016
| ||||
Algemene informatie | ||||
Geboren | Tulsa, 19 mei 1935 | |||
Geboorteplaats | Tulsa | |||
Land | Verenigde Staten | |||
Werk | ||||
Genre(s) | jazz | |||
Beroep | muzikant | |||
Instrument(en) | contrabas | |||
(en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
|
Cecil McBee (Tulsa, 19 mei 1935)[1][2][3][4] is een Amerikaanse jazzcontrabassist.
McBee leerde klarinet spelen, voordat hij op 10-jarige leeftijd wisselde naar de contrabas in in plaatselijke nachtclubs speelde. Hij voltooide een opleiding tot muziekleraar aan de Ohio Central State University en leidde twee jaar lang een militaire band in de United States Army in Fort Knox. In 1959 trad hij op met Dinah Washington. In 1962 ging hij naar Detroit. Daar werd hij in 1963 lid van Paul Winters folkjazz-band, waarmee hij in het opvolgende jaar verhuisde naar New York. Daar werkte hij met muzikanten als Andrew Hill, Sam Rivers, Jackie McLean (1964), Wayne Shorter (1965/6), Grachan Moncur III en Keith Jarrett.
In 1966 speelde hij met Jarrett in het succesvolle kwartet van de saxofonist Charles Lloyd, maar verliet dit echter al na de eerste Europese tournee. Verder nam hij op met Pharoah Sanders, Yusef Lateef (1967–1969), Alice Coltrane (1969–1972) en Charles Tolliver. Tijdens de jaren 1970 trad hij o.a. op met Abdullah Ibrahim, Lonnie Liston Smith, Joanne Brackeen, Art Pepper en Chico Freeman. In 1974 verscheen zijn eerste album Mutima als orkestleider en verdere volgden. Sinds midden jaren 1980 werkte hij als sideman in o.a. de All-Star-formatie The Leaders, totdat hij in 1996 een eigen kwintet formeerde. In 1989 nam hij op met Anthony Braxton (Eight (+3) Tristano Compositions 1989: For Warne Marsh).
In 2007/2008 toerde hij met de hardbopband The Cookers ook in Duitsland. McBee onderwijst aan het New England Conservatory in Boston.