Chico O'Farrill
| Chico O'Farrill | ||||
|---|---|---|---|---|
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Arturo O'Farrill | |||
| Geboren | Havana, 28 oktober 1921 | |||
| Geboorteplaats | Havana
| |||
| Overleden | New York, 27 juni 2001 | |||
| Overlijdensplaats | New York
| |||
| Land |  Verenigde Staten
| |||
| Werk | ||||
| Beroep | muzikant, arrangeur, componist | |||
| Instrument(en) | trompet, piano | |||
| (en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) IMDb-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
Arturo O'Farrill (Havana, 28 oktober 1921 – New York, 27 juni 2001)[1][2][3][4] was een uit Cuba afkomstige Amerikaanse trompettist, pianist, arrangeur en componist.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Chico O'Farrill bezocht als tiener de Riverside Military Academy in Florida, waar hij ook trompet en piano studeerde. Tijdens zijn rechtenstudie werkte hij met verschillende Cubaanse bands, waarvoor hij begon te arrangeren. In 1948 verhuisde hij naar New York, waar hij studeerde bij Hall Overton en Bernd Wagenaar. Hij werkte als arrangeur voor Benny Goodman, Machito (1950, Afro-Cubaanse Jazz Suite met Charlie Parker), Stan Kenton, Dizzy Gillespie (1954, Manteca Suite) en Art Farmer. Sinds 1951 leidde hij af en toe zijn eigen bands, verhuisde hij in 1955 terug naar Havana, van daar naar Mexico-Stad in 1959, waar hij concert- en filmmuziek schreef. Vanaf 1965 werkte hij opnieuw in New York en schreef hij voor Count Basie, Cal Tjader, Clark Terry, Candido, Frank Wess, Gato Barbieri, Mario Bauzá en voor zijn eigen platenproducties. Daarnaast schreef hij muziek voor televisie en reclame. Hij schreef een trompetconcert voor Wynton Marsalis. Met zijn Afro-Cubaanse Jazz Big Band produceerde hij drie albums, waarvan Pure Emotion werd genomineerd voor een Grammy Award (1996).
Overlijden
[bewerken | brontekst bewerken]Chico O'Farrill overleed in juni 2001 op 79-jarige leeftijd.
Discografie
[bewerken | brontekst bewerken]- 1996: Cuban Blues – The Chico O'Farrill Sessions, 1950–1954 (Verve Music Group)
- 1998/1999: Heart Of A Legend (Milestone Records)
- 2000: Carambola (Milestone Records)
Filmografie
[bewerken | brontekst bewerken]Soundtrack
- 1999: The Thomas Crown Affair
- 2004: Eros
Komponist
- 1983: Guaguasi
Literatuur
[bewerken | brontekst bewerken]- Richard Cook, Brian Morton: The Penguin Guide of Jazz on CD. 6e editie. Penguin, London 2002, ISBN 0-14-051521-6.
- Martin Kunzler: Jazz-Lexikon. Band 2: M–Z (= rororo-Sachbuch. Bd. 16513). 2e editie. Rowohlt, Reinbek bij Hamburg 2004, ISBN 3-499-16513-9.
- ↑ (en) Chico O'Farrill. Discogs. Geraadpleegd op 04-11-2021.
- ↑ O’Farrill, Chico | Encyclopedia.com. www.encyclopedia.com. Geraadpleegd op 04-11-2021.
- ↑ (en) Chico O’Farrill. Musician Biographies (11 mei 2021). Gearchiveerd op 4 november 2021. Geraadpleegd op 04-11-2021.
- ↑ (en) Chico O'Farrill Net Worth & Biography 2017 - Stunning Facts You Need To Know. Biography Net Worth (14 oktober 2017). Gearchiveerd op 4 november 2021. Geraadpleegd op 04-11-2021.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Chico O'Farrill op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.