Deon Lendore

Deon Lendore
Deon Lendore (2016)
Deon Lendore (2016)
Volledige naam Deon Christopher Lendore
Geboortedatum 28 oktober 1992
Geboorteplaats Mount Hope (Arima)
Overlijdensdatum 10 januari 2022
Overlijdensplaats Milam County (Texas)
Nationaliteit Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en Tobago
Lengte 1,79 m
Gewicht 75 kg
Sportieve informatie
Discipline sprint
Trainer/coach Pat Henry
Eerste titel CAC juniorenkampioen 4 x 400 m 2010
OS 2012, 2016, 2020
Extra Trinidadiaans recordhouder 4 x 400 m (in- + outdoor);
indoorrecordhouder 400 m
Portaal  Portaalicoon   Atletiek

Deon Christopher Lendore (Mount Hope (Arima), 28 oktober 1992Milam County (Texas), 10 januari 2022) was een Trinidadiaanse atleet, gespecialiseerd in de 400 m. Hij maakte veelvuldig deel uit van het 4 × 400 m estafetteteam van Trinidad en Tobago en heeft daar meerdere successen mee geboekt, met als beste prestaties een bronzen medaille tijdens de Olympische Spelen van 2012 in Londen en een zilveren medaille bij de wereldkampioenschappen van 2015. Individueel is zijn beste prestatie een derde plaats bij de wereldindoorkampioenschappen van 2016.

Lendore kwam op 10 januari 2022 om het leven bij een verkeersongeval op de snelweg bij Milam County.[1] Hij werd 29 jaar oud.[2][3]

Deon Lendore werd geboren in Mount Hope, gelegen in de borough Arima op het eiland Trinidad.[4] Hij ging naar school in de Trinidiaanse hoofdstad Port of Spain. Lendore begon al vroeg met het lopen van internationale wedstrijden. Op zijn vijftiende deed hij mee met de CARIFTA Spelen, een atletiektoernooi voor junioren van de landen die lid zijn van de Caribbean Free Trade Association (CARIFTA). In de leeftijdscategorie onder 17 jaar eindigde hij op de 400 m als vierde. Het estafetteteam, waar hij deel van uitmaakte, eindigde wel op het podium: ze finishten in 3.21,20 als tweede achter Jamaica.

Ook in de daaropvolgende jaren deed hij mee aan internationale juniorenkampioenschappen, vaak meerdere per jaar. Zo deed hij in 2009 mee aan de WK voor B-junioren op de 400 m. Hier strandde hij in de halve finales. In 2010 werd Lendore uitgezonden naar de wereldkampioenschappen voor junioren van Moncton voor de 400 m en de 4 × 400 m. Op beide onderdelen bereikte hij niet de finale en eindigde hij als tiende.

Seniorendebuut

[bewerken | brontekst bewerken]

In 2011 haalde Lendore zijn grootste individuele succes tot dan toe binnen: bij de Pan-Amerikaanse juniorenkampioenschappen eindigde hij in een persoonlijk record van 46,50 s als tweede achter de Amerikaan Joshua Mance. Ook op de estafette werd hij tweede achter Amerika. Met deze prestaties had hij zich genoeg in de kijker gelopen om deel uit te maken van het seniorenteam op de 4 × 400 m. Tijdens de WK van 2011 in Daegu liep hij in de series mee met het Trinidiaanse team. Het team haalde de finale niet.

Universiteit - Olympisch brons

[bewerken | brontekst bewerken]

Doordat Lendore door zijn atletiekprestaties een studiebeurs werd geboden door de Texas A&M-universiteit, verhuisde hij in 2012 naar College Station in de Verenigde Staten. Hij studeert daar business management. De nieuwe omgeving bleek een grote impact te hebben op zijn prestaties op de atletiekbaan: hij verbeterde zijn persoonlijk record in dat jaar met 1,4 seconden naar 45,13 s. Daardoor kon hij dat jaar wederom deel uitmaken van het estafetteteam, ditmaal bij de Olympische Spelen van Londen. Ook mocht hij individueel deelnemen. Hier kwam hij niet door de series heen met een tijd van 45,74. Op de 4 × 400 m had hij meer succes: samen met Lalonde Gordon, Jarrin Solomon en Ade Alleyne-Forte bereikte het Trinidadiaanse team als eerste in zijn serie de finale in een nationaal record van 3.00,38. In de finale scherpten ze deze tijd nog wat aan tot 2.59,40, wat goed was voor de bronzen medaille.

In september 2012 moest Lendore worden geopereerd aan een hernia, waar hij ook al tijdens de Olympische Spelen last van had. Deze operatie was succesvol en hij kon na een maand weer trainen.

Het indoorseizoen van 2013 was succesvol voor Lendore: hij benaderde op de kleinere indoorbanen zijn persoonlijk outdoorrecord tot twee honderdsten (45,15). Daardoor sloot hij het seizoen af als snelste op de mondiale ranglijst van dat seizoen. Tevens was dit een verbetering van het Trinidiaanse indoorrecord. Outdoor was zijn progressie dat jaar relatief bescheiden, al dook hij wel voor het eerst onder de 45 seconden, tijdens de National Collegiate Athletic Association-kampioenschappen (NCAA). Dit leverde hem de tweede plaats op. Later in dat jaar tijdens de WK van Moskou deed Lendore mee aan de individuele 400 m, waar hij in de halve finales strandde. Bij de estafette bereikte Lendore met het Trinidiaanse team wel de finale, maar in die finale werd hij uiteindelijk niet opgesteld.

Geen grote toernooien

[bewerken | brontekst bewerken]

Deon Lendore was net als het voorgaande jaar succesvol tijdens het indoorseizoen van 2014. Hij veroverde zijn eerste NCAA-titel, op de 400 m. Hij liep een tiende sneller dan in 2013, waarmee hij ook in 2014 de snelste 400 m van het indoorseizoen liep. Die tijd, 45,03, was tevens een nationaal record. Dit leverde een kwalificatie op voor de WK indoor in Sopot, maar hij besloot hier niet aan mee te doen. Hetzelfde geldt voor de eerste editie van de IAAF World Relays in Nassau. Hier bleef hij weg wegens verplichtingen aan het atletiekteam van de Texas A&M-universiteit.[5] Het team zonder Lendore verbeterde de tijd, gelopen tijdens de Olympische Spelen van Londen, waardoor hij zijn nationale record op de 4 × 400 m verloor. In de universiteitsatletiek deed Lendore echter goede zaken. Hij veroverde nu ook outdoor de NCAA-titel en verbeterde zijn persoonlijk record tot 44,36. Hierdoor werd hij wederom geselecteerd voor het estafetteteam van Trinidad en Tobago, dit keer voor de Gemenebestspelen in Galsgow. Lendore gaf aan zijn twijfels te hebben over deelname aan deze kampioenschappen vanwege zijn door het universiteitscircuit al volle wedstrijdkalender.[6] Hierdoor heeft hij dit toernooi uiteindelijk overgeslagen. De keuze voor het universiteitscircuit betaalde zich uit: Lendore won de Bowerman trofee van 2014, die wordt uitgereikt aan de beste studentenatleet van de Verenigde Staten.[7]

Het outdoorseizoen van 2015 begon voortvarend voor Lendore, met een 400 meterrace eind mei, waarin hij zijn persoonlijk record tot op vijf honderdste van een seconde benaderde. Echter korte tijd later sloeg het noodlot toe en blesseerde Lendore zich aan zijn rechterknie.[8] Eind juni deed de atleet mee aan zijn laatste NCAA-kampioenschap. In de finale van de 400 m ging het wederom mis: Lendore viel tijdens de race uit door een blessure aan zijn hamstrings.[9] Later in het seizoen kreeg Lendore last van zijn quadriceps, waardoor hij naar aanloop van de WK van Peking geen wedstrijden kon lopen.[10] Hij liep daar dan ook alleen in teamverband. Het team van Trinidad en Tobago was daar succesvol, met een nationaal record van 2.58,20 in de finale op de 4 × 400 m, wat een zilveren medaille opleverde.

Individuele medailles

[bewerken | brontekst bewerken]

Lendore kende zijn individuele doorbraak tijdens de WK indoor van 2016 in Portland. Hij liep in de finale naar een derde plaats op de 400 m in 46,17 en vergaarde zijn eerste individuele mondiale medaille. Ook tijdens de estafette was Lendore succesvol: hij liep als slotloper het team van Trinidad en Tobago naar een derde plaats. Op de Olympische Spelen van 2016 in Rio de Janeiro nam hij deel aan de 400 m en de 4 × 400 m estafette. Op het individuele nummer sneuvelde hij in de series met een tijd van 46,15 en op de estafette werd hij met zijn team gediskwalificeerd wegens een wisselfout. In 2018 liep Lendore opnieuw naar de bronzen medaille op de 400 meter op het WK Indoor.

In 2021 nam Lendore deel aan de uitgestelde Olympische Spelen van 2020 in Tokio. Op de 400 m werd hij uitgeschakeld in de halve finale. Als startloper van het Botswaanse kwartet in de finale van de 4 × 400 meter liep hij aan de zijde van Jereem Richards, Dwight St. Hillaire en Machel Cedenio naar een achtste en laatste plaats.

Op 10 januari 2022 kwam Lendore om het leven tijdens een verkeersongeval.

  • NCAA-kampioen 400 m - 2014
  • NCAA-kampioen 4 × 400 m - 2014
  • NCAA-indoorkampioen 400 m - 2014
  • Kampioen CARIFTA Spelen U20 4 × 400 m - 2011
  • Centraal-Amerikaans en Caribisch juniorenkampioen 4 × 400 m - 2010
  • Trinidadiaans kampioen 400 m - 2013, 2018

Persoonlijke records

[bewerken | brontekst bewerken]
Outdoor
Onderdeel Prestatie Datum Plaats
200 m 20,49 s (+1,4 m/s) 19 maart 2021 Tucson
400 m 44,36 s 18 mei 2014 Lexington
Indoor
Onderdeel Prestatie Datum Plaats
200 m 20,68 s 8 februari 2014 College Station
300 m 33,21 s 22 februari 2020 College Station
400 m 45,03 s 1 maart 2014 College Station
600 m 1.16,09 19 januari 2019 College Station

Prestatieontwikkeling op de 400 meter

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Indoor Outdoor
2009 47,61
2010 46,59
2011 46,50
2012 46,33 45,13
2013 45,15 44,94
2014 45,03 44,36
2015 45,38 44,41
2016 45,56 45,31
2017
2018 44,81
2019 46,05
2020 45,65
2021 44,73
  • 2008: 4e CARIFTA Spelen U17 - 50,06 s
  • 2009: 6e ½ fin. WK voor B-junioren - 48,20 s
  • 2009: 7e in serie Pan-Amerikaanse juniorenkamp. - 47,61 s
  • 2010: Zilver CARIFTA Spelen U20 - 46,59 s
  • 2010: Brons CAC juniorenkamp. - 47,16 s
  • 2010: 5e ½ fin. WJK - 47,49 s
  • 2011: 8e CARIFTA Spelen U20 - 1.10,25 s
  • 2011: Zilver Pan-Amerikaanse juniorenkamp. - 46,50 s
  • 2012: 5e in serie OS - 45,81 s
  • 2013: 4e in ½ fin. WK - 45,47 s
  • 2016: Brons WK indoor - 46,17 s
  • 2016: 6e in serie OS - 46,15 s
  • 2018: Brons WK Indoor - 46,37 s
  • 2021: 4e in ½ fin. OS - 44,93 s
Diamond League-podiumplaatsen
  • 2008: Zilver CARIFTA Spelen U17 - 3.21,20
  • 2009: Zilver Pan-Amerikaanse juniorenkamp. - 3.07,70
  • 2010: Brons CARIFTA Spelen U20 - 3.11,59
  • 2010: Goud CAC juniorenkamp. - 3.08,19
  • 2010: 10e in series WJK - 3.10,87
  • 2011: Goud CARIFTA Spelen U20 - 3.08,96
  • 2011: Zilver CAC kamp. - 3.01,65
  • 2011: Zilver Pan-Amerikaanse juniorenkamp. - 3.14,96
  • 2011: 12e series WK - 3.02,47
  • 2012: Brons OS - 2.59,40 (NR)
  • 2015: Zilver WK - 2.58,20 (NR)
  • 2016: Brons WK indoor - 3.05,51 (NR)
  • 2016: DSQ in serie OS
  • 2017: 4e IAAF World Relays - 3.02,51 (Lendore liep alleen de halve finale)
  • 2018: 4e Gemenebestspelen - 3.02,85
  • 2019: Goud IAAF World Relays - 3.00,81
  • 2019: Brons Pan-Amerikaanse Spelen - 3.02,25
  • 2019: 5e WK - 3.01,35
  • 2021: 8e OS - 3.00,85

Onderscheiding

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Bowerman - 2014
Zie de categorie Deon Lendore van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.