Drymocallis
| Drymocallis | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||
| Rotsganzerik | |||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Geslacht | |||||||||||||||||
| Drymocallis Fourr. ex Rydb. (1908) | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||
Drymocallis op  Wikispecies
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Drymocallis is een geslacht van planten die vroeger werden (en soms nog steeds worden) opgenomen in het geslacht ganzerik (Potentilla). Het omvat onder andere de drie soorten Drymocallis arguta (Pursh) Rydb., Drymocallis glandulosa (Lindl.) Rydb. en Drymocallis rupestris (L.) Soják, waarvan bekend is of vermoed wordt dat ze protocarnivore planten zijn (ze vangen insecten, maar kunnen ze niet verteren).[1]
Het zijn pol- of uitlopervormende overblijvende planten, die 5–100 cm hoog worden. De één tot twintig groene of roodachtige stengels zijn bezet met haren en klierharen.[2] De plant vormt een bladrozet en stengels met weinig bladeren. Aan de voet van de bladsteel blijven de steunblaadjes zitten. Het oneven geveerde blad is 1–25 cm lang en bestaat uit 5–13, eivormige, elliptische tot ruitvormige, enkel- of dubbel gekartelde blaadjes.[2]
Ze vormen een losse of dichte bloeiwijze met twee tot zestig bloemen. De bloemen variëren in diameter van 3–25 mm, waarbij de kleinste bloemen rechtopstaande kroonbladen hebben. Er zijn vijf kelkbladen en een bijkelk van vijf bladen. De bloemen zijn wit of geel, minder vaak rood (D. pseudorupestris var. crumiana). De twintig tot veertig meeldraden zijn korter dan de kroonbladen. Het vruchtbeginsel is bovenstandig.[2]
De vrucht bestaat uit gladde, 0,7-1,5 mm lange, kale, eivormige dopvruchten die afzonderlijk uitvallen.[2]
Het aantal chromosomen heeft het grondgetal x = 7.
De volgende soorten worden tot dit geslacht gerekend:
- Drymocallis arguta (Pursh) Rydb.
- Drymocallis calycina
- Drymocallis corsica
- Drymocallis damghanensis
- Drymocallis discretica
- Drymocallis fissa
- Drymocallis geoides
- Drymocallis glandulosa (Lindl.) Rydb.
- Drymocallis halacsyana
- Drymocallis jailae
- Drymocallis kulabensis
- Drymocallis longisepala
- Drymocallis malacophylla
- Drymocallis poteriifolia
- Drymocallis pseudorupestris
- Drymocallis regis-borisii
- Drymocallis rupestris (L.) Soják (rotsganzerik)
- Drymocallis saviczii
- Drymocallis rymocallis
- Drymocallis tianschanica
Gegevens van de DNA-sequentie geven aan dat ze nauwer verwant zijn aan Chamaerhodos en Dasiphora dan aan soorten zoals Potentilla reptans.[3]
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
- ↑ (en) George G. Spomer (1999). Evidence of protocarnivorous capabilities in Geranium viscosissimum and Potentilla arguta and other sticky plants. International Journal of Plant Sciences 160 (1): 98–101. DOI: 10.1086/314109.
- ↑ a b c d (en) Drymocallis Fourreau ex Rydberg, Barbara Ertter, Flora of North America, eFloras.org | data dostępu = 2018-07-16
- ↑ (en) Torsten Eriksson, Malin S. Hibbs, Anne D. Yoder (2003). The phylogeny of Rosoideae (Rosaceae) based on sequences of the internal transcribed spacers (ITS) of nuclear ribosomal DNA and the trnL/F region of chloroplast DNA (PDF). International Journal of Plant Sciences 164 (2): 197–211. DOI: 10.1086/346163. Gearchiveerd van origineel op 25 januari 2023.