Eric Leman | ||||
---|---|---|---|---|
Persoonlijke informatie | ||||
Volledige naam | Eric Leman | |||
Geboortedatum | 17 juli 1946 | |||
Geboorteplaats | Ledegem, België | |||
Sportieve informatie | ||||
Huidige ploeg | gestopt | |||
Discipline(s) | Weg | |||
Ploegen | ||||
1968 1969 1970-1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 |
Flandria-De Clerck Flandria-De Clerck-Krüger Flandria-Mars Bic Peugeot-BP-Michelin MIC-Ludo-De Gribaldy Alsaver-Jeunet-De Gribaldy Zoppas-Splendor Carpenter-Splendor | |||
Beste prestaties | ||||
Milaan-San Remo | 2e (1974) | |||
Gent-Wevelgem | 4e (1969) | |||
Ronde van Vlaanderen | 1e (1970, 1972, 1973) | |||
Parijs-Roubaix | 3e (1970) | |||
Amstel Gold Race | 4e (1969, 1970) | |||
Luik-Bastenaken-Luik | 4e (1969) | |||
Ronde van Frankrijk | 5 etappezeges | |||
Ronde van Spanje | 1 etappezege | |||
WK op de weg | 17e (1971) | |||
|
Eric Leman (Ledegem, 17 juli 1946) is een Belgisch voormalig wielrenner. Leman is samen met Achiel Buysse, Fiorenzo Magni, Johan Museeuw, Tom Boonen, Fabian Cancellara en Mathieu van der Poel recordhouder van het aantal overwinningen in de Ronde van Vlaanderen. Hij won Vlaanderens Mooiste drie keer: in 1970, 1972 en 1973. Hij won in zijn loopbaan ook vijf ritten in de Ronde van Frankrijk. In 2010 werd hij benoemd tot ereburger van de gemeente Ledegem.
Op 15 maart 1971 botste Lemans ploeggenoot Jean-Pierre Monseré, zijn maatje 'Jempi' met wie Leman al sinds zijn jeugd koerste, tijdens de Grote Jaarmarktprijs van Retie tegen een auto. Hij was op slag dood. Leman was met een ander deel van de Flandriaploeg in Frankrijk en hoorde het nieuws tegen de avond, in Saint-Rémy-de-Provence, na de vijfde rit van Parijs-Nice.[1]
Op 28 maart 1971 raakte Leman op de A14 (toen de E3) bij Lokeren betrokken bij een ernstig auto-ongeluk.[opm 1] Onderweg naar de Amstel Gold Race reed hij in een mistbank achterop de auto van zijn ploegmaten Roger en Erik De Vlaeminck en hun vader, die plotseling moest remmen voor een botsing. Zijn 21-jarige vrouw Marie-Louise Leman-Pauwels vloog door de voorruit en liep door een ongelukkige samenloop een dodelijke bloeding op. Hijzelf raakte slechts licht gewond; ook zijn zusje en de inzittenden van de andere wagen hadden geen ernstige kwetsuren. De zus van Leman trok in dat jaar bij hem in om mede voor de twee dochtertjes te zorgen. Later hertrouwde hij.
Leman besloot dat hij de gebeurtenissen het beste kon verwerken door verder te gaan met koersen, mede op aanraden van zijn ploegleider Briek Schotte: “Ge zou beter weer koersen.” Anders zit je thuis toch maar te peinzen. Een week na de dood van zijn vrouw werd hij 24e in de Ronde van Vlaanderen van 1971, maar hij won drie ritten in de Tour de France 1971. “Uiteindelijk is het op sportief vlak nog een van mijn beste jaren geworden” […] “Ja, jong, hoe leg je dat uit? Ik weet dat ook niet.”[1][2]
|
|
Opmerking