Ferroceniumtetrafluorboraat

Ferroceniumtetrafluorboraat
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van ferroceniumtetrafluorboraat
Structuurformule van ferroceniumtetrafluorboraat
Algemeen
Molecuul­formule C10H10FeBF4
Andere namen dicyclopentadienylijzer(III) tetrafluorboraat
Molmassa 272,84 g/mol
CAS-nummer 1282-37-7
Wikidata Q2216746
Beschrijving Donkerblauw poeder
Vergelijkbaar met kobaltoceniumtetrafluorboraat, ferroceen
Waarschuwingen en veiligheids­maatregelen
Corrosief
Gevaar
H-zinnen H314
EUH-zinnen geen
P-zinnen P280 - P305+P351+P338 - P310
Fysische eigenschappen
Aggregatie­toestand vast
Kleur donkerblauw
Smeltpunt (ontleedt) 178 °C
Goed oplosbaar in acetonitril
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Ferroceniumtetrafluorboraat is een organometaalverbinding met de formule [Fe(C5H5)2]BF4. Dit zout bestaat uit het kation [Fe(C5H5)2]+ en het anion (BF4−). Het verwante hexafluorfosfaat heeft vergelijkbare eigenschappen. Het kation wordt vaak afgekort tot Fc+. De verbinding heeft een donkerblauwe kleur en is paramagnetisch.

Ferroceniumzouten worden soms toegepast als één-elektronoxidatoren. Het reactieproduct, ferroceen, is vaak eenvoudig van de andere reactieproducten te scheiden. Het ferroceen/ferrocenium-koppel wordt in de elektrochemie toegepast als referentie-elektrode. In acetonitril heeft (met naast ferrocenium en ferroceen 0,1 mol/L NBu4PF6) het koppel Fc+/0 een E°-waarde van +0,641 V ten opzichte van de standaard-waterstofelektrode.[1]

Synthese

[bewerken | brontekst bewerken]

Hoewel de verbinding commercieel leverbaar is, is oxidatie van ferroceen met nitrosyltetrafluoroboraat op laboratoriumschaal een alternatief.[2]

[bewerken | brontekst bewerken]
  • (en) MSDS van ferroceniumtetrafluorboraat