Francine Houben | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Francine Houben in 2015
| ||||
Persoonsinformatie | ||||
Nationaliteit | Nederlandse | |||
Geboortedatum | 2 juli 1955 | |||
Geboorteplaats | Sittard | |||
Beroep | architect, textielkunstenaar, academisch docent | |||
Website | Officiële website | |||
Werken | ||||
Praktijk | Mecanoo | |||
Belangrijke gebouwen | Bibliotheek Technische Universiteit Delft National Kaohsiung Center for the Arts | |||
Prijzen | Nederlandse Bouwprijs 2003 | |||
RKD-profiel | ||||
|
Francine Houben (Sittard, 2 juli 1955) is een Nederlands architecte en kernlid van de Sociaal Creatieve Raad.
Francine Houben werd geboren in het Zuid-Limburgse Sittard, maar groeide op in Heerlen, Den Haag en Groningen.[1][2] Ze studeerde bouwkunde aan de TU Delft. In 1981 won ze, samen met twee medestudenten, een prijsvraag over jongerenhuisvesting in Rotterdam.[3]
Houben is architect-directeur en een van de oprichters van Mecanoo architecten in Delft. Ze behoort tot de Nederlandse architectuurlichting Superdutch.[3] Bekende ontwerpen van haar hand zijn: de Bibliotheek van de TU Delft (1997), de woontoren Montevideo in Rotterdam (2005), kantoorgebouw FiftyTwoDegrees in Nijmegen (2007), de Stavros Niarchos Foundation Library in New York (2014), een vergaderpaviljoen bij Château St. Gerlach in Valkenburg-Houthem (2016), het nieuwe Stadskantoor van Heerlen, de Europese Investeringsbank in Luxemburg en het National Center for the Arts in Kaohsiung, Taiwan (2018).[4] Een groot project anno 2021 is de circulaire verbouwing van De Nederlandsche Bank in Amsterdam, waarbij onder andere een kantoortoren wordt gesloopt en de resten per elektrische boot worden afgevoerd om te worden hergebruikt voor de bouw van huizen voor demente ouderen.[5][1] In juni van hetzelfde jaar heropende de verbouwde New York Public Library, na een renovatie van Mecanoo.[6][7]
Houben geeft verder lezingen over de hele wereld en heeft zitting in jury's van prestigieuze competities. Tot mei 2012 was zij columnist van het Financieele Dagblad. Houben was curator van de Eerste Internationale Architectuur Biënnale Rotterdam en was lid van de International Design Committee London. Ze heeft zitting in de Klankbord-groep Ruimtelijke Kwaliteit Rotterdam en maakt deel uit van het bestuur van het International Film Festival Rotterdam. Ze kreeg honorary fellowships van de Royal Institute of British Architects (RIBA), American Institute of Architects (AIA) en Royal Architecture Institute of Canada. Ze heeft eredoctoraten van de Universiteit van Bergen en de Universiteit Utrecht (2016).[8]
In 2008 kreeg Houben de Prix Veuve Clicquot voor Business Woman of the Year Award (Zakenvrouw van het jaar) voor de professionele organisatie van haar bedrijf. In 2010 werd ze benoemd als lid van de Akademie der Künste in Berlijn, afdeling Architectuur. Eind 2011 verscheen Houbens boek Dutch Mountains, een reportage over acht Mecanoo-projecten uit vijf verschillende landen en over haar leven in de internationale architectuur. In 2014 werd Houben benoemd tot lid van de Akademie van Kunsten. In december 2015 ontving zij de Prins Bernhard Cultuurfonds Prijs 2015.[9][10]
Francine Houben is gehuwd met de organisatieadviseur Hans Andersson. Ze heeft drie kinderen uit een eerder huwelijk met Erick van Egeraat. Het echtpaar woont in het Noord-Brabantse Herpt.[10][1]