Gaunilo van Marmoutiers was een 11e-eeuwse benedictijner monnik.
Gaunilo is het best bekend vanwege zijn kritiek op het ontologisch godsbewijs van Anselmus van Canterbury. Daarin probeert Sint Anselmus op logische gronden te bewijzen dat God bestaat. Gaunilo's these Namens de dwaas ontleent zijn naam aan de dwazen die worden genoemd in Psalmen 14:1 en Psalmen 53:1; deze dwazen zeggen dat God niet in hun hart is. Anselmus verwees naar hen in de ontwikkeling van zijn ontologische argument in de Proslogion.