Gento/Geiso | ||||
---|---|---|---|---|
na 420 – voor 477 | ||||
Prins van het Vandaalse Rijk | ||||
Periode | 5e eeuw | |||
Admiraal van het Vandaalse Rijk | ||||
Periode | rond 468 | |||
Geboren | Hispania, Vandaalse Rijk | |||
Overleden | Africa Proconsularis | |||
Vader | Geiserik | |||
Moeder | ? | |||
Dynastie | Vandalen | |||
Broers/zussen | Hunerik | |||
Partner | ? | |||
Kinderen | Godagis, Gunthamund, Thrasamund, Geilarith | |||
Bron: Victor van Vita | ||||
|
Prins Gento of Geiso (geboren na 420, Vandaalse rijk in Romeins Spanje - gestorven voor 477, Vandaalse rijk in Romeins Afrika) was de jongste zoon van koning Geiserik, koning van de Vandalen en de Alanen in Noord-Afrika.[1] Hij was de jongste broer van de bloeddorstige koning Huneric die leden van de koninklijke familie uitmoordde of verbande. Waarschijnlijk overleefde Gento de familiale moordpartij omwille van zijn kwaliteiten als krijgsheer van de Vandaalse marine.
Bisschop Victor van Vita in Noord-Afrika schreef in zijn geschiedenis weinig over Gento.[2]
Gento bekwaamde zich in de marine in het enteren van schepen, wat cruciaal was in de strijd tegen de Byzantijnse vloot. Zijn hoogtepunt als admiraal was in 468, tijdens de grote Zeeslag bij Kaap Bon tegen Basiliscus. Samen met koning Huneric behaalde hij deze overwinning in een van de grootste zeeslagen van de Romeinse oudheid. Gento stierf in een niet nader gekend gevecht in Noord-Afrika voor het jaar 477.
Prins Gento werd nooit Vandalenkoning; zijn oudste broer, koning Huneric (overleden 477), overleefde Gento immers. De beschreven[3] zonen van Gento waren
Alle zonen van prins Gento (alsook Gento's broers) hadden te lijden van de vervolgingen van koning Huneric: Gentunis fratris nihilominus filios crudeliter coepit insequi[4],[5] schreef Victor van Vita. Zoals de rest van zijn familie was Gento een ariaans christen.