Glaucus (zoon van Minos)
| Glaucus | ||||
|---|---|---|---|---|
| Γλαύκος του Μίνωα, Glaukos | ||||
| Glaucus | ||||
| Oorsprong | Griekse mythologie | |||
| Associatie | Prins van Kreta | |||
| Verwantschap | ||||
| Ouders | Minos en Pasiphae | |||
| Siblings | Acacallis, Ariadne, Androgeus, Deucalion, Phaedra, Xenodice, Catreus | |||
| ||||
Glaucus (rechts) afgebeeld op oud-Griekse schaal, toegeschreven aan Sotades.
| ||||
| ||||
Glaucus of Glaukos (Grieks: Γλαύκος του Μίνωα) was een zoon van Minos en Pasiphae.
Op een dag was Glaucus met een bal aan het spelen, toen hij plotseling verdween. Zijn ouders gingen naar het Orakel van Delphi, dat hun vertelde dat "een prachtig schepsel is onder u geboren: degene die de ware gelijkenis vindt voor dit schepsel, zal ook het kind vinden."
Zij interpreteerden dit als verwijzing naar een pasgeboren kalf in de kudde van Minos. Drie keer per dag veranderde dit kalf van kleur: van wit naar rood naar zwart. De wijze man Polyidus zag de overeenkomst met het rijpen van het fruit van de moerbei (of mogelijk de braam) en Minos zond hem op weg om Glaucus te vinden.
Tijdens zijn zoektocht naar de jongen zag Polyidus een uil, die bijen verjoeg uit de wijnkelder van Minos' paleis. In de wijnkelder trof hij een honingvat, met de dode Glaucus erin. Minos eiste dat Glaucus weer tot leven moest gebracht worden, hoewel Polyidus hiertegen protesteerde. Minos' aandrang was echter gerechtvaardigd, want het Orakel van Delphi had gezegd dat het kind zou leven. Minos sloot Polyidus op in de wijnkelder met een zwaard. Toen een slang verscheen, doodde Polyidus deze met het zwaard. Een tweede slang kwam voor de eerste en toen deze de eerste slang dood zag liggen, ging hij vlug terug om even later met een kruid terug te komen, om de eerste slang weer tot leven te wekken. Polyidus volgde dit voorbeeld en kon zo Glaucus weer tot leven wekken.
Minos weigerde Polyidus te laten vertrekken van Kreta totdat hij Glaucus de kunst van het waarzeggen zou hebben geleerd. Polyidus deed dat, maar vlak voordat hij vertrok, vroeg hij Glaucus om in zijn mond te spuwen. Glaucus deed dat en vergat daardoor alles wat hij had geleerd.
Het verhaal van Polyidus en Glaucus was het onderwerp van een verloren spel, dat wordt toegeschreven aan Euripides.
Glaucus leidde later een leger dat Italië aanviel, waarbij hij bij hen de militaire gordel en het schild introduceerde. Hier kwam hij aan zijn Italiaanse naam Labicus, wat "de omringde" betekent.