Gloeobacter | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Taxonomische indeling | |||||||
| |||||||
Geslacht | |||||||
Gloeobacter Rippka, Waterbury & Cohen-Bazire (1974) | |||||||
Gloeobacter op Wikispecies | |||||||
|
Gloeobacter is een geslacht van cyanobacteriën. Het is de zustergroep van alle andere cyanobacteriën. Gloeobacter is uniek omdat de thylakoïdes ontbreken die karakteristiek zijn voor cyanobacteriën en bladgroenkorrels. De eiwitcomplexen die het licht invangen (phycobilisomen) zijn in plaats daarvan bevestigd aan de binnenkant van het plasmamembraan.[1]
Het hele genoom van Gloeobacter violaceus (stam PCC 7421), en van Gloeobacter kilaueensis is gesequencet. Veel van de genen en enzymen die bij cyanobacteriën en bladgroenkorrels verantwoordelijk zijn voor fotosynthese (fotosysteem I en II) ontbreken bij Gloeobacter.[2]
G. violaceus produceert een scala van pigmenten, waaronder chlorofyl a, β-caroteen, oscillol diglycoside, en echinenone. De purperen kleur wordt veroorzaakt door het relatief lage chlorofylgehalte. G. kilaueensis groeit in een purperkleurige biofilm van ongeveer 0,5 mm dik. De kolonies zijn donkerpaars, glad, glanzend en opgeheven. De cellen van G. kilaueensis zijn solitair, capsule-vormig, ongeveer 3.5×1.5 µm, en omgeven door een slijmlaag. Ze delen zich in de dwarsrichting. De cellen kleuren gramnegatief, en zijn niet vancomycineresistent. Ze zijn onbeweeglijk en groeien niet in het donker en zijn dus hoogstwaarschijnlijk obligaat fotoautotroof.[3]
De Gloeobacteria zouden zich tussen de 3,7 en 3,2 miljard jaar geleden hebben afgescheiden van de andere Cyanobacteria.[4] De beide soorten Gloeobacter zouden 280 miljoen jaar geleden uit elkaar zijn gegaan.[3]