Gotha G.V

Gotha G.V
Gotha G.V
Algemeen
Fabrikant Gothaer Waggonfabrik
Rol Bommenwerper
Bemanning 3-4
Varianten G.Va en G.Vb
Status
Eerste vlucht 1917
Aantal gebouwd 325
Gebruik Vlag van Duitse Keizerrijk Duitse Keizerrijk
Afmetingen
Lengte 12,35 m
Hoogte 3,90 m
Spanwijdte 23,70 m
Vleugeloppervlak 89,50 m²
Gewicht
Leeggewicht G.V: 2.570 kg
G.Va: 2.740 kg
G.Vb: 2.950 kg
Wapenlast G.V: 1405 kg
G.Va: 1205 kg
G.Vb: 600 kg
Startgewicht 708 kg
Max. gewicht G.V: 3.975 kg
G.Va: 3.975 kg
G.Vb: 4.550 kg
Krachtbron
Motor(en) 2 watergekoelde zescilinder Mercedes D-IVa-motoren
Vermogen 380 kW
Prestaties
Topsnelheid 160 km/h
Actieradius G.V: 840 km
G.Va: 840 km
G.Vb: 820 km
Bewapening
Boordgeschut 2 - 3 x 7,92 mm Parabellum MG 14-machinegeweer
Bommen 500 kg
Portaal  Portaalicoon   Luchtvaart

De Gotha G.V was een zware bommenwerper, in dienst bij de Duitse Luftstreitkräfte ("Luchtstrijdkrachten") tijdens de Eerste Wereldoorlog. De Gotha was speciaal ontworpen voor een groot bereik, waardoor deze bommenwerper vooral nachtelijke bombardementen uitvoerde.

Ontwerp

[bewerken | brontekst bewerken]
Ontwerp van de romp

De Gotha G.V was een verder ontwikkelde Gotha IV. De ontwerper, Hans Burkhard, plaatste krachtigere motoren en vergrootte daarmee het bereik en het laadvermogen van het vliegtuig. Burkhard verplaatste de brandstofreservoirs naar de romp, bij vorige versies waren deze vlak bij de motoren geplaatst. Wanneer deze brandstoftanks geplaatst waren zoals bij vorige versies en lekten, kwam de olie op een hete motor terecht waardoor er extreem brandgevaar ontstond.

Varianten

[bewerken | brontekst bewerken]

Begin maart 1918, verschenen twee nieuwe varianten: de Gotha G.Va en Gotha G.Vb. Deze hadden een iets kortere neus en een tweedekker-staartstuk met dubbele roeren. Het was nu zelfs mogelijk te vliegen met slechts één motor, maar dan moest het roer zich precies achter de propeller bevinden. De G.Va had ook een neuswiel in de voorste romp, waardoor een landing veiliger werd. Beiden werden tegelijkertijd geproduceerd en in de zomer van 1918 werden ze operationeel aan het front.

Verdere ontwikkelingen waren de G.VI, 's werelds eerste vliegtuigmodel waarbij een asymmetrische romp gebruikt werd, de G.VII, een door H. Rösner ontworpen bommenwerper, die ook als hoogteverkenner gebruikt kon worden en de G.VIII, met twee verbeterde Maybach 260 pk-motoren. Ingenieur Burkhard ontwierp evenals de G.IX, met twee Mercedes 160 pk-motoren, zwaar bewapend, gepantserd en volledig uit metaal, een heel traag en onhandig bakbeest. Nog een andere variant is de GL.VII, een lichtere versie van de G.VII. Dit model was niet operationeel; Duitsland had in november 1918 een wapenstilstand gesloten en moest al zijn vliegtuigen afstaan of vernietigen. Dit gebeurde met de meeste Gotha's.

Gebruik

[bewerken | brontekst bewerken]

De eerste Gotha's kwamen in actie in 1917 aan het westfront en traden toe tot het bommenwerperssquadron van de Luftstreitkräfte. In het begin bombardeerden zij voornamelijk Zuid-Engelse steden, waaronder Londen, daarna, vooral tijdens het Lenteoffensief, ondersteunden ze meestal de grondtroepen.

In april 1918 werden ze geleidelijk vervangen door de G.Va en de G.Vb.