Hescheleria
| Hescheleria Status: Uitgestorven Fossiel voorkomen: Midden-Trias | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| Schedel van Hescheleria | |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Geslacht | |||||||||||||||
| Hescheleria Peyer, 1936 | |||||||||||||||
| Typesoort | |||||||||||||||
| Hescheleria ruebeli | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Hescheleria[1] is een geslacht van uitgestorven thalattosaurische mariene reptielen uit het Midden-Trias (247,2-235 miljoen jaar geleden) van Monte San Giorgio in Zwitserland.
Naamgeving
[bewerken | brontekst bewerken]Het geslacht wordt vertegenwoordigd door de enige soort en typesoort Hescheleria ruebeli, die in 1936 werd benoemd door Bernhard Peyer. De geslachtsnaam eert Karl Heschler. De soortaanduiding eert Eduard August Rübel die in 1936 met pensioen ging.
Het holotype is PIMUZ T 2469, een skelet met schedel. Het dateert uit het Anisien-Ladinien.
Beschrijving
[bewerken | brontekst bewerken]Net als andere thalattosauriërs heeft Hescheleria een slank hagedisachtig lichaam met een lange peddelvormige staart. De lengte wordt geschat op ongeveer een meter.
De schedel, een dozijn centimeters lang, heeft een ongewoon gevormde snuit, met scherp naar beneden gebogen premaxillae. Dit vormt een tandvormige haak die bijna haaks staat op de rest van de kaak, met een groot diasteem. De onderkaak is aanzienlijk robuust en is bezaaid met kleine scherpe tanden, samen met een paar puntige conische uitsteeksels naar de punt, waarvan de functie onbekend is. De vreemde schedel suggereert een zeer gespecialiseerde levensstijl. Er is gespeculeerd dat de uitsteeksels op de onderkaak werden gebruikt om prooien met een harde schaal, zoals schelpdieren, te pletten. Andere paleontologen zijn het niet eens met deze hypothese, met het argument dat de uitsteeksels niet aansluiten tegen een ander potentieel plettend oppervlak in de kaken, maar in plaats daarvan contact maken met het rostrale diasteem.
Literatuur
- Peyer, B. 1936b. Die Triasfauna der Tessiner Kalkalpen. XI. Hescheleria ruebeli nov. gen. nov. sp. Schweizerische Paläontologische Abhandlungen 58:1–48
- Rieppel O., 1987: Clarazia and Heschleria: a reinvestigation of two problematical reptiles from the Middle Triassic of Monte San Giorgio (Switzerland).Palaeontographica, 195,101-129.
- Rieppel, O. C., Müller, J. & Liu, J., 2005: Rostral structure in Thalattosauria (Reptilia, Diapsida). Canadian Journal of Earth Sciencies: Vol. 42, pp. 2081-2086
Noten
- ↑ Fossilworks: Hescheleria. www.fossilworks.org. Geraadpleegd op 08-08-2022.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Hescheleria op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.