IJzer(II)jodide

IJzer(II)jodide
Algemeen
Molecuulformule
IUPAC-naam	IJzer(II)jodide
Andere namen	Ferrojodide
Molmassa	309,65 g/mol
SMILES	[Fe+2].[I-].[I-]
InChI	1/Fe.2HI/h;2*1H/q+2;;/p-2
CAS-nummer	7783-86-0
PubChem	82220
Wikidata	Q3786756
Beschrijving	Wit tot grijzig poeder
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
H-zinnen	H302+H312+H332 - H315 - H319 - H335 - H360
P-zinnen	P201 - P280 - P301+P312+P330 - P302+P352+P312 - P304+P340+P312 - P308+313
Fysische eigenschappen
Smeltpunt	587 °C
Kookpunt	827 °C
Goed oplosbaar in	water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal	Scheikunde

IJzer(II)jodide, vroeger ook bekend onder de naam ferrojodide, is een anorganische verbinding van ijzer en jood met de chemische formule ${\ce {FeI2}}$ .^[1]^[3] Het wordt toegepast als katalysator in organische reacties, zoals de in de reactie van dicyanoacetyleen met I₂.

Synthese

IJzer(II)jodie kan bereid worden uit de elementen, dat wil zeggen in de directe reactie tussen ijzer en jood,^[3] dit in tegenstelling tot de andere ijzer(II)halogenides, die het best gesynthetiseerd kunnen worden in een reactie tussen verwarmd metallisch ijzer en het betreffende waterstofhalogenide. De synthese van ${\ce {FeI2}}$ kan overigens ook op deze manier worden uitgevoerd.

{\ce {Fe\ +\ I2\ ->\ FeI2}}

{\ce {Fe\ +\ 2HX\ ->\ FeX2\ +\ H2}}

Eveneens in tegenstelling tot ${\ce {FeF2}}$ , ${\ce {FeCl2}}$ en ${\ce {FeBr2}}$ , waarvan meerdere hydraten bekend en goed beschreven zijn, wordt van ${\ce {FeI2}}$ vermoed dat het een stabiel tetrahydraat vormt, hoewel dit nog niet echt goed beschreven is.^[4]

Structuur

IJzer(II)jodide heeft dezelfde kristalstructuur als cadmium(II)jodide, ${\ce {CdI2}}$ .^[3]

Eigenschappen

IJzer(II)jodide lost goed op in water.^[3]

Bronnen, noten en/of referenties

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Iron(II) iodide op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Eisen(II)-iodid op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar. Met name het veiligheidsgedeelte is uit deze versie overgenomen.

↑ ^a ^b Archief geraadpleegd op 16 maart 2023
↑ Productinformatie in de Online catalogus van Sigma Aldrich voor Iron(II) iodide, geraadpleegd op 16 maart 2023.
↑ ^a ^b ^c ^d Greenwood, Norman N.; Earnshaw, Alan (1997). Chemistry of the Elements (2nd ed.). Butterworth-Heinemann. pp. 1083–1084. ISBN 978-0-08-037941-8
↑ Wren, J.C, Glowa, G.A, Merritt, J (1999). Corrosion of stainless steel by gaseous I₂. Journal of Nuclear Materials 265 (1–2): 161–177. ISSN: 0022-3115. DOI: 10.1016/s0022-3115(98)00504-2.

[archief-1] Archief geraadpleegd op 16 maart 2023

[sigma-2] Productinformatie in de Online catalogus van Sigma Aldrich voor Iron(II) iodide, geraadpleegd op 16 maart 2023.

[G&E-3] Greenwood, Norman N.; Earnshaw, Alan (1997). Chemistry of the Elements (2nd ed.). Butterworth-Heinemann. pp. 1083–1084. ISBN 978-0-08-037941-8

[Wren_1999-4] Wren, J.C, Glowa, G.A, Merritt, J (1999). Corrosion of stainless steel by gaseous I₂. Journal of Nuclear Materials 265 (1–2): 161–177. ISSN: 0022-3115. DOI: 10.1016/s0022-3115(98)00504-2.

[1]

[2]

[3]

[4]