Isabelle Demongeot

Isabelle Demongeot
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Frankrijk Franse
Geboorteplaats Gassin, Frankrijk
Geboortedatum 18 september 1966
Lengte 1,69 m
Gewicht 59 kg
Profdebuut 1983
Met pensioen 1996
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 806.319 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 249–221
Titels 1 WTA, 4 ITF
Hoogste positie 35e (23 mei 1988)
Olympische Spelen 1e ronde(1988)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (1990, 1993)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (1988)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 4e ronde (1986)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1987, 1994)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 251–187
Titels 9 WTA, 4 ITF
Hoogste positie 20e (8 mei 1989)
Olympische Spelen kwartfinale (1988, 1992)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (1990, 1992)
Vlag van Frankrijk Roland Garros kwartfinale (1987, 1992)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1985, 1988, 1992, 1995)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1989, 1992)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 4–14
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1e ronde (1992, 1993)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (1991)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (1992, 1993)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (1992)
Laatst bijgewerkt op: 29 oktober 2016
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Posities op de WTA-ranglijst
Positie per einde seizoen:
jaar rang
enkelspel		 rang
dubbelspel
1983 244 –
1984 165 –
1985 135 –
1986 65 63
1987 53 40
1988 45 24
1989 46 34
1990 78 63
1991 61 25
1992 136 32
1993 145 61
1994 152 89
1995 124 117
1996 242 243

Isabelle Demongeot (Gassin, 18 september 1966) is een voormalig tennisspeelster uit Frankrijk. Demongeot speelt rechtshandig en heeft een enkelhandige backhand. Zij was actief in het proftennis van 1983 tot en met 1996. Zij was enkelspelkampioene van Frankrijk in 1989.[1]

Loopbaan

[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]

Demongeot debuteerde in 1983 op het ITF-toernooi van Milaan (Italië). Later dat jaar stond zij voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Asjkelon (Israël) – hier veroverde zij haar eerste titel, door de Israëlische Rafeket Benjamini te verslaan. In totaal won zij vier ITF-titels, de laatste in 1985 in Chicago (VS).

In 1985 kwalificeerde Demongeot zich voor het eerst voor een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Berlijn. Zij stond één keer in een WTA-finale, in 1991 op het toernooi van Westchester – hier veroverde zij haar enige enkelspeltitel, door de Amerikaanse Lori McNeil te verslaan.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de vierde ronde, op Wimbledon 1986 – zij verloor er van de als eerste geplaatste Martina Navrátilová. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 35e plaats, die zij bereikte in mei 1988.

Dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]

Demongeot behaalde in het dubbelspel betere resultaten dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 1984 op het ITF-toernooi van Monviso (Italië), samen met landgenote Nathalie Tauziat. Later dat jaar stond zij voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Lyon (Frankrijk), weer samen met Tauziat – zij verloren van het duo Mercedes Paz en Ronni Reis. In 1985 veroverde Demongeot haar eerste titel, op het ITF-toernooi van San Antonio (VS), samen met Tauziat, door het duo Elisabeth Ekblom en Marianne van der Torre te verslaan. In totaal won zij vier ITF-titels, de laatste in 1994 in Limoges (Frankrijk), met de Zweedse Maria Strandlund.

In 1985 speelde Demongeot voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Barcelona, samen met Tauziat. Zij bereikten er de halve finale. Zij stond in 1987 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Parijs, samen met Tauziat – hier veroverde zij haar eerste titel, door het koppel Sandra Cecchini en Sabrina Goleš te verslaan. In totaal won zij negen WTA-titels, de laatste in 1993 in Auckland, samen met de Zuid-Afrikaanse Elna Reinach.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de kwartfinale. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 20e plaats, die zij bereikte in mei 1989.

Gemengd dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]

Op alle grandslamtoernooien, maar vooral op Roland Garros, nam Demongeot ook aan het gemengd dubbelspel deel. Haar beste resultaat is het bereiken van de derde ronde, op Roland Garros 1991 met de Zuid-Afrikaan Piet Norval aan haar zijde.

Tennis in teamverband

[bewerken | brontekst bewerken]

In de periode 1985–1993 maakte Demongeot deel uit van het Franse Fed Cup-team. In 1990 bereikte zij met Mary Pierce de kwartfinale van de Wereldgroep, door Taiwan en Nieuw-Zeeland te verslaan – in de kwartfinale moesten zij hun meerdere erkennen in het Spaanse koppel Conchita Martínez en Arantxa Sánchez Vicario. In 1992 bereikte Demongeot nogmaals de kwartfinale, nu met Nathalie Tauziat aan haar zijde – na winst op China en het Gemenebest van Onafhankelijke Staten (GOS) verloren zij in de kwartfinale van het Amerikaanse duo Gigi Fernández en Pam Shriver. In 1993 stapte zij pas in de kwartfinale in het team (dat door Nathalie Tauziat en Julie Halard de eerste en de tweede ronde had gewonnen) – door winst op Tsjechië ging het Franse team verder naar de halve finale, waar zij werden uitgeschakeld door hetzelfde Spaanse team als in 1990. In totaal behaalde Demongeot bij de Fed Cup een winst/verlies-balans van 12–8.

Samen met Yannick Noah vertegenwoordigde zij Frankrijk bij de Hopman Cup in 1990. In de eerste ronde versloegen zij het Nederlandse koppel Schultz/Schapers – Demongeot won haar enkelspelpartij van Brenda Schultz. In de tweede ronde verloren zij van Tsjecho-Slowakije.

Palmares

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

WTA-finaleplaatsen enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 1991-07-28 Vlag van Verenigde Staten WTA Westchester hardcourt Vlag van Verenigde Staten Lori McNeil 6-4, 6-4
verloren finales
geen

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 1987-10-04 Vlag van Frankrijk WTA Parijs gravel Vlag van Frankrijk Nathalie Tauziat Vlag van Italië Sandra Cecchini
Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Sabrina Goleš 		1-6, 6-3, 6-3
2. 1988-05-15 Vlag van Duitsland WTA Berlijn gravel Vlag van Frankrijk Nathalie Tauziat Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Claudia Kohde-Kilsch
Vlag van Tsjecho-Slowakije Helena Suková 		6-2, 4-6, 6-4
3. 1988-10-23 Vlag van Zwitserland WTA Zürich tapijt (i) Vlag van Frankrijk Nathalie Tauziat Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Claudia Kohde-Kilsch
Vlag van Tsjecho-Slowakije Helena Suková 		6-3, 6-3
4. 1989-05-07 Vlag van Duitsland WTA Hamburg gravel Vlag van Frankrijk Nathalie Tauziat Vlag van Tsjecho-Slowakije Jana Novotná
Vlag van Tsjecho-Slowakije Helena Suková 		walk-over
5. 1991-08-11 Vlag van Verenigde Staten WTA Albuquerque hardcourt Vlag van Verenigde Staten Katrina Adams Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Lise Gregory
Vlag van Verenigde Staten Mareen Louie 		6-7, 6-4, 6-3
6. 1991-10-06 Vlag van Duitsland WTA Leipzig tapijt (i) Vlag van Nederland Manon Bollegraf Vlag van Canada Jill Hetherington
Vlag van Verenigde Staten Kathy Rinaldi 		6-4, 6-3
7. 1992-04-19 Vlag van Thailand WTA Pattaya hardcourt Vlag van Oekraïne Natalia Medvedeva Vlag van Frankrijk Pascale Paradis
Vlag van Frankrijk Sandrine Testud 		6-1, 6-1
8. 1992-04-26 Vlag van Maleisië WTA Kuala Lumpur hardcourt (i) Vlag van Oekraïne Natalia Medvedeva Vlag van Japan Rika Hiraki
Vlag van Tsjecho-Slowakije Petra Langrová 		2-6, 6-4, 6-1
9. 1993-02-07 Vlag van Nieuw-Zeeland WTA Auckland hardcourt Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Elna Reinach Vlag van Canada Jill Hetherington
Vlag van Verenigde Staten Kathy Rinaldi 		6-2, 6-4
verloren finales
1. 1988-07-17 Vlag van Frankrijk WTA Nice gravel Vlag van Frankrijk Nathalie Tauziat Vlag van Frankrijk Catherine Suire
Vlag van Frankrijk Catherine Tanvier 		4-6, 6-4, 2-6
2. 1988-10-30 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Brighton tapijt (i) Vlag van Frankrijk Nathalie Tauziat Vlag van Verenigde Staten Lori McNeil
Vlag van Verenigde Staten Betsy Nagelsen 		6-7, 6-2, 6-7
3. 1991-09-29 Vlag van Sovjet-Unie WTA Sint-Petersburg tapijt (i) Vlag van Verenigd Koninkrijk Jo Durie Vlag van Oekraïne Olena Brjoechovets
Vlag van Oekraïne Natalia Medvedeva 		5-7, 3-6
4. 1994-05-01 Vlag van Italië WTA Tarente gravel Vlag van Italië Sandra Cecchini Vlag van Roemenië Irina Spîrlea
Vlag van Frankrijk Noëlle van Lottum 		3-6, 6-2, 1-6

Resultaten grandslamtoernooien

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans

Enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996  w-v 
Vlag van Australië Australian Open – – g.t. – – – 3R – 1R 3R – – 1R 4-4
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 1R 1R 2R 3R 2R 1R 1R 1R 1R 1R 1R 1R 5-13
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon – 3R 4R 3R 1R 2R 1R 1R 2R 1R 1R 2R – 10-11
Vlag van Verenigde Staten US Open – 1R 1R 3R 1R 1R 2R – 1R – 3R 1R – 5-9

Vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996  w-v 
Vlag van Australië Australian Open – g.t. – – – 3R – 3R 1R – – 1R 4-4
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 3R KF 3R 3R 1R – KF 3R 1R 1R 1R 14-11
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3R 1R 2R 3R 1R 1R 1R 3R 1R – 3R 2R 10-11
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R 1R 1R 1R 3R 2R 2R 3R 1R 1R 1R – 7-11

Gemengd dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 1985 1991 1992 1993 1994 1995 1996  w-v 
Vlag van Australië Australian Open – – 1R 1R – – – 0-2
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 3R 2R 1R 1R 2R 1R 3-7
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon – – 1R 1R – – – 0-2
Vlag van Verenigde Staten US Open – – 2R – – – – 1-1
[bewerken | brontekst bewerken]