Ischyodus

Ischyodus Status: Uitgestorven, als fossiel bekend Fossiel voorkomen: Midden-Jura tot Paleoceen
Fossiel van Ischyodus quenstedti
Taxonomische indeling
Rijk: Animalia (Dieren) Stam: Chordata (Chordadieren) Klasse: Chondrichthyes (Kraakbeenvissen) Onderklasse: Holocephali Orde: Chimaeriformes (Draakvissen) Familie: Callorhynchidae
Geslacht
Ischyodus Egerton, 1843
Soorten
† I. avitus Meyer, 1800 † I. bifurcatus † I. brevirostris † I. divaricatus Cope, 1869 † I. dolloi † I. egertoni Buckland, 1835 † I. gubkini † I. incisus Newton, 1878 † I. latus † I. lonzeensis † I. minor † I. monolophus Cope, 1869 † I. mortoni † I. panus Newton, 1878 † I. rayhaasi Hoganson & Erickson, 2005 † I. smockii Cope, 1869 † I. thurmanni Pictet & Campiche, 1878 † I. townsendi † I. williamsae † I. yanshini † I. zinsmeisteri
Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Ischyodus op Wikispecies
Portaal    Biologie

Ischyodus is een soortenrijk geslacht van uitgestorven draakvissen die voorkwamen van het Midden-Jura tot het Paleoceen. Er zijn ten minste zestien soorten benoemd.

Kenmerken

Soorten uit dit geslacht vertoonden grote gelijkenis met de hedendaagse draakvis (Chimaera monstrosa). Deze carnivore vissen hadden dezelfde kenmerken, zoals grote ogen, samengetrokken lippen, grote rugvin, waaiervormige borstvinnen en zweepvormige staart. Aan de voorzijde van de rugvin droegen ze ook de stekel die bij de huidige soorten verbonden is met een gifklier ter verdediging tegen roofdieren. De staart zou zeer dun en onderontwikkeld ten opzichte van zijn lichaam zijn geweest. De grote kop had waarschijnlijk een puntige snuit. In de onderkaak bevonden zich twee rijen ruitvormige tanden. Het lichaam was lang en eindigde in een puntige staart.

Leefwijze

Waarschijnlijk leefden deze vissen op grotere diepten, waar het zonlicht niet meer doordrong. Het waren geen snelle zwemmers, en ze maakten jacht op zieke en stervende vissen of achtergelaten prooien van andere zeedieren die naar de bodem van de oceaan zonken.

Vondsten

Vondsten zijn gedaan in Europa, met name Engeland, Frankrijk en Duitsland, maar ook in Nieuw-Zeeland.

Soorten

Bronnen, noten en/of referenties

• D. Palmer, B. Cox, B. Gardiner, C. Harrison & J.R.G. Savage (2000). De geïllustreerde encyclopedie van dinosauriërs en prehistorische dieren, Köneman, Keulen. ISBN 3 8290 6747 X