Jan-Baptist Xavery | ||||
---|---|---|---|---|
Portret uit 1742
| ||||
Persoonsgegevens | ||||
Geboren | Antwerpen, 30 maart 1697 | |||
Overleden | Den Haag, 19 juli 1742 | |||
Beroep(en) | Beeldhouwer, tekenaar | |||
Signatuur | ||||
Oriënterende gegevens | ||||
Leermeester | Albert Xavery | |||
Leerling(en) | Willem Hendrik van der Wall Olof Arenius | |||
Jaren actief | 1725-1742 | |||
Stijl(en) | Lodewijk XIV-stijl | |||
RKD-profiel | ||||
|
Jan-Baptist Xavery (Antwerpen, 30 maart 1697 – Den Haag, 19 juli 1742) was een uit Antwerpen afkomstige beeldhouwer, die zich vestigde in Den Haag als hofbeeldhouwer van stadhouder Willem IV. Xavery geldt als de belangrijkste 18e-eeuwse beeldhouwer van de Noordelijke Nederlanden.[1]
Xavery kwam uit een Antwerpse beeldhouwersfamilie: hij was een zoon van Albert Xavery, oomzegger van Pieter Xavery en kleinzoon van Jeronimus Xavery, die allen beeldhouwer waren. Na door zijn vader te zijn opgeleid ging Xavery werken in Wenen en later in Italië. In 1723 kwam hij in Den Haag terecht, waar hij hofbeeldhouwer van stadhouder Willem IV werd. In 1725 werd hij als 'meester' toegelaten tot Confrerie Pictura. Hij vervaardigde vooral portretsculpturen in terracotta, ivoor, en marmer. Sommige werken van hem zijn nog te bewonderen, onder andere twee bustes in het Haagse Mauritshuis en de Sint-Petrusbasiliek in Boxmeer.
Xavery trouwde met Maria Christine Robart, dochter van een goudsmid. Uit dit huwelijk werden Jacob en Frans Xavery geboren, die beiden kunstschilders werden.