Jan Blommaert | ||
---|---|---|
Persoonlijke gegevens | ||
Geboortedatum | 4 november 1961 | |
Geboorteplaats | Dendermonde | |
Overlijdensdatum | 7 januari 2021 | |
Overlijdensplaats | Antwerpen | |
Nationaliteit | Belgisch | |
Academische achtergrond | ||
Alma mater | Universiteit Gent | |
Promotor | Marcel Van Spaandonck | |
Wetenschappelijk werk | ||
Vakgebied | antropologie, sociolinguïstiek | |
Universiteit | Tilburg University | |
Beroep | Directeur, Babylon Centrum voor de Studie van Superdiversiteit | |
Bekende werken | Discourse: A Critical Introduction; Grassroots Literacy; The Sociolinguistics of Globalization | |
Website | ||
Dbnl-profiel |
Jan Blommaert (Dendermonde, 4 november 1961[1] – Antwerpen, 7 januari 2021) was een Belgisch sociolinguïst en taalkundig antropoloog. Hij was hoogleraar taal, cultuur en globalisering aan de Tilburg University en directeur van het Babylon-centrum voor de studie van superdiversiteit. Hij schreef onder meer Discourse: A Critical Introduction (2005) en The Sociolinguistics of Globalization (2012).
Jan Blommaert werd geboren in Dendermonde en groeide op in Brussel. Zijn vader Paul had een vleesbedrijf waarin hij meehielp.[2] Hij behaalde een licentiaat in de Afrikaanse geschiedenis en filologie aan de Universiteit Gent. In 1989 promoveerde hij aan dezelfde universiteit met een proefschrift over Kiswahili politieke stijl.
Na zijn doctoraat was Blommaert werkzaam als onderzoeker van de International Pragmatics Association aan de Universiteit Antwerpen. In 1999 keerde hij terug naar Gent waar hij professor en hoofd van de vakgroep Afrikaanse talen en culturen werd. In 2005 verliet hij Gent voor een aanstelling aan het Londense Institute of Education. Eind 2007 begon hij gelijktijdig aan twee opdrachten, als "Finland Distinguished Professor" aan de Universiteit van Jyväskylä (tot 2010) en hoogleraar taalkundige antropologie (later: taal, cultuur en globalisering) aan de Tilburg University en directeur van het daar gevestigde Babylon, het centrum voor studies van de multiculturele samenleving (dat hij in 2013 zou omdopen tot centrum voor de studie van superdiversiteit).
Blommaert onderhield tevens ereaanstellingen aan de Beijing Language and Culture University in de hoofdstad van China, de Universiteit van Wes-Kaapland bij Kaapstad in Zuid-Afrika en aan de Hellenic American University in Athene. Eerder was hij gastprofessor aan de Gerhard Mercator-Universität Duisburg in Duitsland, de Universiteit van Pretoria in Zuid-Afrika en de Universiteit van Chicago in de VS. Blommaert was een veelgevraagd spreker op internationale conferenties op het gebied van antropologie, toegepaste taalkunde en sociolinguïstiek. Hij heeft congresbijdragen geleverd over de hele wereld, van Mexico en de VS over Zuid-Afrika en Korea tot Australië en Nieuw-Zeeland, alsook veelvuldig binnen Europa.
Blommaert is thuis aan kanker overleden en 59 geworden.[3] Postuum is hij nog geëerd met de Prijs Jaap Kruithof.[4]
Blommaerts werk situeert zich op het raakvlak tussen de taalkunde en de antropologie en richt zich voornamelijk op vraagstukken van macht en sociale ongelijkheid, vanuit een discours-analytische en etnografische invalshoek. Onderwerpen daarbij zijn allerhande vraagstukken van migratie en mobiliteit, racisme en beeldvorming, geletterdheid, meertaligheid en onderwijs, diversiteit en stedelijkheid, in het bijzonder in relatie tot asielzoekers en anderstalige nieuwkomers. Doorheen zijn leven werkte hij samen met een breed scala aan sociaal kritische academici, zoals Eric Corijn, Jef Verschueren, Raymond Detrez, Henk Meert, Dieter Lesage, Ronald Commers en Ico Maly.