Jan Wijn
| Jan Wijn | ||||
|---|---|---|---|---|
| Volledige naam | Jan Hendrik Wijn | |||
| Geboren | Amsterdam, 19 mei 1934 | |||
| Overleden | Soest, 12 juli 2022[1] | |||
| Land |  Nederland
| |||
| Jaren actief | 1955-2020 | |||
| Beroep(en) | pianist en pianopedagoog | |||
| Stijl | klassieke muziek | |||
| Instrument(en) | piano | |||
| (en) Allmusic-profiel | ||||
| (en) Discogs-profiel | ||||
| (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
Jan Hendrik Wijn (Amsterdam, 19 mei 1934 – Soest, 12 juli 2022) was een Nederlands pianist en pianopedagoog.
Loopbaan
[bewerken | brontekst bewerken]Pianosolist
[bewerken | brontekst bewerken]Wijn, een zoon van de tekenleraar Hendrik Meiert Ary Wijn en Margaretha Anna IJda Beemsterboer, studeerde bij Cornelius Berkhout aan het Amsterdams Conservatorium, waar hij in 1955 zijn solistendiploma behaalde. Daarna studeerde hij bij Béla Síki en Alicia de Larrocha. In 1960 won hij de eerste prijs op het pianoconcours van de Spaanse stad Ourense. Sindsdien heeft hij vele recitals en concerten met orkest gegeven op tournees door onder meer Engeland, Frankrijk, Duitsland, Brazilië, Roemenië, Spanje en Rusland. Hij trad geregeld op als solist bij symfonieorkesten, waaronder het Concertgebouworkest.
Hoekstenen van zijn repertoire waren:
- Claude Debussy: Preludes,
- Franz Liszt: Pianosonate,
- Frédéric Chopin: Pianosonate in b klein opus 58,
- Maurice Ravel: Miroirs en Pianoconcert voor de linkerhand,
- Manuel de Falla: Nachten in de tuinen van Spanje voor piano en orkest,
- Richard Strauss: Burleske voor piano en orkest,
- Mozart, Beethoven, Rachmaninov, Saint-Saëns, Ravel: de pianoconcerten.
Pianopedagoog
[bewerken | brontekst bewerken]In 1976 moest hij zijn carrière als concertpianist beëindigen in verband met verlammingsverschijnselen waarbij de vingers van zijn rechterhand niet goed werden aangestuurd (focale dystonie).[1] Hij heeft zich daarna toegelegd op het spelen van pianomuziek voor de linkerhand. Tussen 1962 en 1968 was Jan Wijn hoofdvakdocent piano aan het Brabants Conservatorium in Tilburg en van 1968 tot 2020 aan het Conservatorium van Amsterdam, waar hij vele succesvolle leerlingen heeft opgeleid. Hij was een veelgevraagd jurylid voor concoursen en gaf masterclasses in binnen- en buitenland.
Onder de leerlingen van Jan Wijn bevinden zich vele bekend geworden pianisten (van wie enkelen postgraduate):
Afscheid
[bewerken | brontekst bewerken]In 2020 nam hij na 52 jaar afscheid van het Conservatorium van Amsterdam. Naar aanleiding daarvan verscheen een boek over Jan Wijn[2] en het televisieprogramma Podium Witteman besteedde op 17 oktober 2020 speciale aandacht aan de pianopedagoog.[3] Op 31 oktober 2021 werd hem de Frans Banninck Cocqpenning van de stad Amsterdam toegekend.[4]
Wijn overleed in 2022 na een kort ziekbed. Hij werd 88 jaar oud.[5]
- ↑ a b Merlijn Kerkhof, Er zijn weinig bekende Nederlandse pianisten die geen les hebben gehad van Jan Wijn (1934-2022), de Volkskrant, 14 juli 2022. Gearchiveerd op 17 juli 2022.
- ↑ Sandra Kooke, Speel! De lessen van Jan Wijn, Isvw Uitgevers, Leusden, 2020, 182 pag. ISBN 978-94-9253892-5
- ↑ Podium Witteman gemist?[dode link], uitzending 17 oktober 2020.
- ↑ Frans Banninck Cocqpenning voor pianodocent Jan Wijn Het Parool d.d. 31 oktober 2021. Gearchiveerd op 8 april 2022.
- ↑ Gevierd pianist en pianopedagoog Jan Wijn (88) overleden. nos.nl (13 juli 2022). Gearchiveerd op 13 juli 2022. Geraadpleegd op 13 juli 2022.