Jean Capart

Jean Capart
Jean Capart
Jean Capart
Algemene informatie
Volledige naam Jean-François-Désiré Capart
Geboren 21 februari 1877
Brussel
Overleden 16 juni 1947 (70 jaar oud)
Etterbeek
Nationaliteit(en) Belgisch
Beroep(en) Egyptoloog
Website Fonds Jean Capart
Portaal  Portaalicoon   Egyptologie

Jean-François-Désiré Capart (21 februari 1877 - 16 juni 1947) was een Belgisch egyptoloog en wordt algemeen beschouwd als de grondlegger van de Belgische egyptologie.

Leven en werk

[bewerken | brontekst bewerken]

Capart rondde in 1898 zijn studie rechten af aan de Vrije Universiteit Brussel. Na zijn rechten opleiding volgde Capart kort lessen in de egyptologie bij Pieter Boeser in Leiden om vervolgens af te reizen naar Bonn om lessen te volgen bij Alfred Wiedemann. Vanaf het begin van de 20e eeuw legde hij zich toe op opgravingen in samenwerking met de Britten in Egypte. Tussen 1937 en 1939 gaf hij leiding aan opgravingen bij Elkab; Marcelle Werbrouck was zijn directe medewerker. Dit werk hervatte hij wederom in 1945. Hij was hoofdconservator van het Koninklijk Museum voor Kunst en Geschiedenis in Brussel en adviseur voor het Brooklyn Museum in New York.

Hij bezocht op 18 februari 1923 op uitnodiging van Howard Carter en Lord Carnarvon het pas geopende graf van Toetanchamon in het gezelschap van koningin Elisabeth en haar zoon, prins Leopold. Dit was ook de directe aanleiding voor de oprichting van de Egyptologische Stichting Koningin Elizabeth.[1]

Publicaties

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Een bibliografie van de publicaties van Capart 1917-1931 is gepubliceerd in: Theunis Folkers, Liste des Publications de M. Jean Capart : Offerte aux membres du XXe congrès international des orientalistes. Leiden: Brill, 1938, 22 pp.
  • Een overzicht van zijn belangrijkste publicaties staat op de website van het Fonds Jean Capart.

In populaire cultuur

[bewerken | brontekst bewerken]

Capaert stond model voor twee geleerden in strips: dokter Großgrabenstein in Het Mysterie van de Grote Piramide uit de reeks Blake en Mortimer en professor Bergamot in De 7 kristallen bollen uit De avonturen van Kuifje.[2]

Bibliografie

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Anne-Marie en Auguste Brasseur-Capart, Jean Capart ou le rêve comblé de l'égyptologie, Brussel, Arts & Voyages; Lucien De Meyer, 1974, 236 p., ill.
  • Jean-Michel Bruffaerts, Jean Capart. De Kroniekschrijver van Egypte, 2022. ISBN 9782390252269
  • Jean-Michel Bruffaerts, art. Capart (Jean), in: Biografisch woordenboek van de Belgen overzee, Brussel, KAOW, 2014, online beschikbaar via kaowarsom.be
  • Jean-Michel Bruffaerts, Bruxelles, capitale de l'égyptologie. Le rêve de Jean Capart (1877-1947), in: Susanne Bickel, Hans-Werner Fischer-Elfert, Antonio Loprieno, Sebastian Richter (edd.), Ägyptologen und Ägyptologien zwischen Kaiserreich und Gründung der Beiden Deutschen Staaten. Reflexionen zur Geschichte und Episteme eines altertumswissenschaftlichen Fachs im 150. Jahr der Zeitschrift für Ägyptische Sprache und Altertumskunde, Berlijn, Akademie Verlag – De Gruyter, 2013, pp. 193-241. (Zeitschrift für Ägyptische Sprache und Altertumskunde. Beihefte, 1)
  • Jean-Michel Bruffaerts, Jean Capart, pionier van de Belgische opgravingen in Egypte, in: Collectief, Ceci n'est pas une pyramide… Een eeuw Belgisch archeologisch onderzoek in Egypte, Leuven-Parijs, Peeters, 2012, pp. 16-27, ill.
  • Jean-Michel Bruffaerts, Les fouilles archéologiques belges à Héliopolis. La campagne de 1907 (Jean Capart), in: Anne Van Loo en Marie-Cécile Bruwier (edd.), Héliopolis, Brussel, Fonds Mercator, 2010, pp. 35-38, ill.
  • Jean-Michel Bruffaerts, Capart-Warocqué: une amitié manquée, in: Claire Derriks en Luc Delvaux (edd.), Antiquités égyptiennes au Musée royal de Mariemont, Morlanwelz, Musée royal de Mariemont, 2009, pp. 39-48
  • Jean-Michel Bruffaerts, Jean Capart et la reine Tiyi, "la Joconde du Cinquantenaire", in: Bulletin des musées royaux d'art et d'histoire (Brussel), 80, 2009, pp. 5-20, ill.
  • Jean-Michel Bruffaerts, Les coulisses d'un voyage royal. Le roi Albert et la reine Élisabeth en Égypte avec Jean Capart (1930), in: Museum Dynasticum, XVIII, 2006, 1, pp. 28-49, ill.
  • Jean-Michel Bruffaerts, Un mastaba égyptien pour Bruxelles, in: Bulletin des musées royaux d'art et d'histoire, Brussel, 76, 2005, pp. 5-36, ill.
  • Jean-Michel Bruffaerts, Jean Capart, l'égyptologue à l'âme d'adolescent, in: Femmes d'Europe. Bulletin de l'Association Femmes d'Europe (Brussel), okt. 2001, pp. 8-9
  • Jean-Michel Bruffaerts, Destins égyptologiques croisés: Alexandre Moret et Jean Capart, in: Marie-Cécile Bruwier (ed.), Livres et archives de l'égyptologue Alexandre Moret (1868-1938) à Mariemont. Catalogue de l'exposition organisée au Musée royal de Mariemont du 24 mars au 2 juin 2000, Morlanwelz, Musée royal de Mariemont, 2000, pp. 11-17, ill.
  • Jean-Michel Bruffaerts, Une reine au pays de Toutankhamon, in: Museum Dynasticum, X, 1998, 1, pp. 3-35, ill.
  • François Mairesse, Le "Système Capart". L'art de penser et gérer les musées. Mémoire présenté en vue de l'obtention du titre de licencié en Histoire de l'Art et Archéologie, orientation Art contemporain, Brussel, Université libre de Bruxelles, 1993-1994, 2 vol.
  • François Mairesse, Jean Capart et la gestion des musées royaux d'art et d'histoire durant l'entre-deux-guerres, in: Bulletin des musées royaux d'art et d'histoire, Brussel, 71, 2000, pp. 31-41
  • Arpag Mekhitarian, art. Capart (Jean-François-Désiré), in: Biographie Nationale, XLIV, laatste suppl. dl. XVI, fasc. 1, Brussel, Bruylant, 1985, coll. 141-151
  • Eugène Warmenbol, Jean Capart (1877-1946), in: Institut supérieur d'histoire de l'art et d'archéologie de Bruxelles 1903-2003. anniversaire, Brussel : ISHAAB, 2003, pp. 34-35
  • Eugène Warmenbol en Jean-Michel Bruffaerts, L'égyptologue Jean Capart entre religions et laïcités (1895-1911), in: L'école bruxelloise d'étude des religions: 150 ans d'approche libre-exaministe du fait religieux, Brussel : EME, 2012, pp. 99-128